Οι Πρωτοχρονιάτιες ΕΥΧΕΣ μας είναι γεμάτες από προσδοκίες για μια φετινή χρονιά… καλύτερη από την περισυνή! Επειδή η Πρωτοχρονιά, ως εναρκτήρια ημέρα του Νέου Έτους, εγκαινιάζει μια ‘παρθενική’ χρονική περίοδο που δεν πρόλαβε ακόμα να ‘μολυνθεί’ από τα πάθη μας και να επιβαρυνθεί από τα βάσανα της ζωής, ευχόμαστε κι ευελπιστούμε ότι το έτος που μόλις ανέτειλε… θα είναι απαλλαγμένο από όλα τα αρνητικά στοιχεία που σφράγισαν τη ζωή μας κατά το έτος που έδυσε. Έτσι, οι άγνωστες υπαρξιακές εμπειρίες που μας ‘περιμένουν’ διάσπαρτες μέσα στο μήκος και εύρος των 365 ημερών του ετήσιου κύκλου, προσδοκούμε να είναι… όπως ένας καινούριος κόσμος που ξυπνάει στην πρώτη του ‘παρθενική’ αυγή!
Εισοδεύοντας με ενθουσιασμό στη Νέα Χρονιά, έχουμε στο νου μας κάποιο… ‘ΘΑΥΜΑ’ που μπορεί και ‘πρέπει’ να γίνει στη ζωή μας, ώστε η ύπαρξή μας να απελευθερωθεί από τα τυχόν ‘δεσμά’ που εχάλκευσαν και επέβαλαν στην ψυχή μας τα πάθη και τα λάθη μας – οι πειρασμοί και οι πτώσεις μας, της περισυνής χρονιάς! Κι αφού λυτρωθεί η ψυχή μας με τη δύναμη του προσδοκωμένου ‘ΘΑΥΜΑΤΟΣ’… ονειρευόμαστε ν’ αρχίσουμε να ζούμε το παρόν και το μέλλον ανάλαφροι και ελεύθεροι από τις σκιές, τα βάρη και τα ‘χρέη’ που μας κληροδότησε το παρελθόν.
Φυσικά, με την παντοδύναμη Θεία Χάρη, όλα τα θαύματα (μεταμόρφωσης της πραγματικότητας…) είναι δυνατά! Όμως, το μεγαλύτερο θαύμα που χρειαζόμαστε και ΠΡΕΠΕΙ να επιθυμήσουμε να συμβεί στη ζωή μας -με τη Χάρη του Θεού- δεν είναι ν’ αλλάξει η περιρρέουσα πραγματικότητα απέναντι σ’ εμάς… Αλλά να αλλάξουμε εμείς απέναντι στην πραγματικότητα που μας περιβάλλει…! Έτσι, θεραπευμένοι -συν Θεώ- από την πνευματική ‘μυωπία’ μας, θα μπορέσουμε να δούμε τα ίδια πράγματα με ΑΛΛΑ ‘μάτια’… ενώ το αίσθημα της ‘άλλης όρασης’ που θα αποκομίζουμε κάθε φορά από την ένθεη και θαυμαστή αυτή διαπλάτυνση και διαβάθυνση της πνευματικής μας αντίληψης, θα είναι αποκαλυπτικό… και συνάμα λυτρωτικό από κάθε ‘σκλαβιά’ του μυαλού και κάθε ‘αιχμαλωσία’ της ψυχής μας, σε παθολογίες και ταλαιπωρίες όπου ήμαστε ως τώρα εγκλωβισμένοι αδιέξοδα…!
Χαιρετίζοντας το Νέο Έτος κυρίως ως… ‘πίστωση’ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, που μας χαρίστηκε από τον φιλάνθρωπο Δημιουργό (μας) προς ουσιαστική αξιοποίηση (διόρθωση της ζωής μας όπου ‘μπάζει’…, και ανακατεύθυνση των υπαρξιακών μας στοχεύσεων προς αγαθά υπερκοσμιώτερα… από εκείνα για τα οποία την χαραμίζαμε ως τώρα!), ας θυμόμαστε πάντα την αποκαλυπτική και παρήγορη απάντηση του Αγίου εκείνου Γέροντος της Αιγυπτιακής Μοναστικής ερήμου του 4ου αιώνος -που διασώζει το ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ-, όταν ρωτήθηκε από τον υποτακτικό του να δώσει τον ορισμό της μετάνοιας: «Μετάνοια είναι… να φροντίσει ο άνθρωπος, ώστε να του επιστρέψει ο Θεός πίσω, τη ζωή που του έκλεψε ο διάβολος!…».
« Ω, Χριστέ, Σταυρωμένη Ελπίδα…
κάμε το ΘΑΥΜΑ που ποτέ δεν είδα:
ό,τι νεκρό του μυστικού μου κόσμου,
παρακαλώ Σε, ανάστησέ το εντός μου…»
(Στίχοι του μεγάλου Νεοέλληνος Ποιητού μας, Γ. Βερίτη)
Ευλογημένος να είναι ο «Νέος Ενιαυτός της Χρηστότητος του Κυρίου» μας!
*Με την αγάπη Του, Ένας ΚΑΚΟγηρος από το Άγιο Βουνό των ΚΑΛΟγήρων
