Ο άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης λέγει ότι οι «άξιοι άρχοντες προωθούνται στις πόλεις που τους αξίζουν, ενώ οι ανάξιοι, με παραχώρηση, η επιθυμία του Θεού, προχειρίζονται στους ανάξιους πολίτες. Και συμπεραίνει• Γι’ αυτό, αν δεις κάποιον ανάξιο και πονηρό άρχοντα ή επίσκοπο, μην απορήσεις και μη συκοφαντείς τον Θεό αλλά μάλλον πίστευε, ότι παραδοθήκαμε σε τέτοιους τυράννους, που και η κακία τους δεν είναι ανάλογη με το κακό που μας αξίζει. (Ν. Θ. Μπουγάτσου, Η πολιτική ζωή και σκέψη των Ελλήνων πατέρων, εκδ. Μήνυμα, Αθήνα 1986, σελ. 51). Ώστε ο Θεός προωθεί άρχοντες, ανάλογα με την ποιότητα των πολιτών. Στους καλούς πολίτες προωθεί καλούς άρχοντες και στους κακούς παραχωρεί (ανέχεται) κακούς άρχοντες».
“Δίδωσιν (ενν. ο Θεός) άρχοντα τοις πονηροίς κατά τας καρδίας αυτών”. «Δίνει ο Θεός στους πονηρούς άρχοντα σύμφωνα με την επιθυμία τους». (Νικολάου Καβάσιλα, Θεομήτωρ, Λόγος εις τον Ευαγγελισμόν 9, κείμενο-εισαγωγή-μετάφραση-σχόλια Παναγιώτης Νέλλας, εκδ. Αποστολικῆς Διακονίας, Αθῆναι 1974, σελ. 156).
Ακόμη ο Μέγας Βασίλειος αποφαίνεται ότι “πολλάκις η ακρισία δήμου τον χείριστον εις αρχήν προεστήσατο”. Η έλλειψη λοιπόν κρίσεως, η απερισκεψία του δήμου πολλές φορές τον χειρότερο ανέδειξε στην εξουσία. Γι’ αυτήν την ακρισίαν ποιος άλλος ευθύνεται, εάν όχι ο φορέας της, δηλαδή ο δήμος;
Όπως πολύ ορθά γράφει ο Γ. Ζαρίφης στη «Χριστιανική» της 11ης Νοεμβρίου 2010, «Ο λαός μας έμαθε να ζει εύκολα. Ήσσων προσπάθεια ως μαθητής και φοιτητής, δουλειά στο Δημόσιο, επιδοτήσεις οι αγρότες, θαλασσοδάνεια οι μεγάλοι και οι μικροί επιχειρηματίες» και ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Υale Στάθης Καλύβας στην “Καθημερινή” της 31ης Οκτωβρίου 2010• «Η πρόσβαση σε μια άνετη ζωή θεωρήθηκε αυτονόητο δικαίωμα άσχετο με την προσπάθεια και τις ικανότητες του καθενός και εντελώς ξεκομμένο από την ικανότητα της χώρας να καινοτομεί και να ανταγωνίζεται, δηλαδή να παράγει πλούτο». Στο φαντασιακό της μεταπολιτευτικής ελληνικής κοινωνίας δέσποζε η αντίληψη ότι ο καθένας μπορεί – και δικαιούται – να απολαμβάνει τα πάντα άκοπα! Η διαφθορά διαχέεται στην πλατιά μάζα του ελληνικού λαού και δεν περιορίζεται μόνο στην πολιτική ηγεσία.
