Ας ξεκαθαρίσουν οι γιατροί, ποιου είδους ιατρική θέλουν να υπηρετούν

Σχόλιο από Το Ρωμαίικο: Παλιό άρθρο αλλά πόσο επίκαιρο!

Όλα τα ‘χε η Μαριορή το… φασόν της έλειπε.

Τα μεγάλα ερωτήματα σε αυτή τη χώρα τίθενται πάντα με τη μορφή διλήμματος: Άσπρο ή μαύρο; Καλό ή κακό; Έτσι και τώρα. Γενόσημο ή πρωτότυπο φάρμακο; Βουλιάζουμε ή αλλάζουμε;

Γιατροί, συνδικαλιστές, δημοσιογράφοι, επιστήμονες και από κοντά και οι γνωστοί τηλεοπτικοί μαϊντανοί διαγκωνίζονται για το ποιος θα εκστομίσει τη μεγαλύτερη παπαρδέλα. Άνθρωποι, υποτίθεται μορφωμένοι, διαπληκτίζονται για το ναι ή το όχι σε ένα ερώτημα που έχει τεθεί εξαρχής λάθος.

Στην Επιστήμη τα πράγματα είναι τις περισσότερες φορές απλά και ξεκάθαρα. Τόσο τα ερωτήματα όσο και οι απαντήσεις τους. Εκτός και αν επιλέξεις να αγνοήσεις τον καντιανό ορθολογισμό, επάνω στον οποίο θεμελιώνεται η σύγχρονη Επιστήμη και να καταφύγεις στον εγχώριο τσαρλατανισμό ο οποίος αντιμετωπίζει τα επιστημονικά ζητήματα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που συζητά ένα μεσημεριανό πάνελ τον χωρισμό της Μενεγάκης ή τη σχέση της Ζέτας με τον Μιχάλη!

Έτσι, το ζητούμενο στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι το αν τα γενόσημα, γενικά και αόριστα, είναι ασφαλή ή όχι αλλά αν το τάδε γενόσημο φάρμακο είναι καλό και αποτελεσματικό ή αν δεν είναι. Αν, δηλαδή, έχει υποβληθεί στους απαραίτητους ελέγχους και τους έχει περάσει με επιτυχία ή όχι.

Και εμείς ζούμε το μεγαλύτερο μεσημεριανό ξεκατίνιασμα των τελευταίων μηνών. Από τη μία, γιατροί και φαρμακοποιοί να υπερασπίζονται τα «πρωτότυπα» κεκτημένα τόσων χρόνων, και από την άλλη υπουργοί να υπεραμύνονται, με αντιαισθητικό τρόπο, μιας «ιμιτασιόν» πολιτικής όχι χάριν του κοινού καλού και ενός γενικότερου σχεδιασμού που έχει γίνει για τη δημόσια Υγεία, αλλά στο όνομα ενός φαιδρού μπακαλισμού.

Διαπληκτιζόμαστε, πάλι, για το άσπρο ή το μαύρο και αφήνουμε αναπάντητα δεκάδες ερωτήματα που αφορούν στο πραγματικό πρόβλημα της δημόσιας Υγείας και της ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχονται στον Έλληνα πολίτη. Γιατί το βασικό πρόβλημα σήμερα δεν είναι το γενόσημο ή το πρωτότυπο φάρμακο που θα δώσει ο γιατρός στον ασθενή, αλλά το αν ο ασθενής αυτός όντως χρειάζεται το συγκεκριμένο φάρμακο.

Ή για να το θέσω διαφορετικά. Το βασικό πρόβλημα αυτής της χώρας δεν είναι αν θα δώσουμε φασόν ή πρωτότυπη αντιβίωση σε έναν ασθενή με κοινό κρυολόγημα, αλλά να απαντήσουμε στο ερώτημα αν ο γιατρός που δίνει αντιβίωση σε μια ίωση είναι άσχετος και ακατάλληλος ή αν απλά τα παίρνει.

  • Αν ισχύει το πρώτο, ενεργοποιούμε διαδικασίες αξιολόγησης και ενισχύουμε τα εκπαιδευτικά προγράμματα των γιατρών προς ειδίκευση.
  • Αν ισχύει το δεύτερο ελέγχουμε το πόθεν έσχες του γιατρού και, σε περίπτωση αδυναμίας απάντησης στο πόθεν κατάσχουμε την περιουσία του και του αφαιρούμε την άδειά του.

Το πρόβλημα δεν είναι αν θα δώσουμε φασόν ή πρωτότυπο φάρμακο για το στομάχι στον προηγούμενο ασθενή, αλλά να ενημερώσουμε την ελληνική κοινωνία πως το «πάρε κάτι για το στομάχι για να μην σε πειράξει η αντιβίωση» είναι η μεγαλύτερη φαιδρότητα και γελοιότητα που έχει ακουστεί ποτέ από τα χείλη του ιατρικού κόσμου!

Και, όμως, εξακολουθεί να ακούγεται καθημερινά σε πολλά ιατρεία αυτής της δύσμοιρης χώρας. Το βασικό πρόβλημα σήμερα είναι πως ολόκληρα χωριά μαστουρώνουνε πρωί, μεσημέρι, βράδυ με ροζ αντικαταθλιπτικά, πως αντιλιπιδαιμικά φάρμακα χορηγούνται από την πρώτη εξέταση χωρίς να προηγείται σύσταση για δίαιτα και αύξηση της σωματικής δραστηριότητας, πως γέροι και γριές καταπίνουνε ολόκληρες σακούλες με φαρμακευτικά σκευάσματα – όταν είναι γνωστό τοις πάσι πως η πολυφαρμακία αποτελεί σήμερα ένα σημαντικό αίτιο νοσηρότητας και θνησιμότητας – και πως καθημερινά ιώσεις βαφτίζονται βακτηριακές λοιμώξεις και αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά, εισπνεόμενα, σιρόπια και πραζόλες.

“Τροφή”: Θα μπορούσα (αλλά επιλέγω να μην το κάνω) να γεμίσω ένα κατεβατό με επεξηγηματικά λινκ που να δείχνουν ξεκάθαρα την απάτη των αντικαταθλιπτικών, αλλά ΚΑΙ των φαρμάκων για την έρμη, πολυτιμότατη κατά τα άλλα, χοληστερίνη, όπου στη συνέχεια (όποιος νοιώσει τις απαραίτητες τύψεις) ζητάει και συγνώμη για την πολύχρονη… κοροϊδία, για το ότι το τελευταίο που μας λένε είναι πως η ρημάδα η διατροφή ευθύνεται για το μεγαλύτερο μέρος των προβλημάτων υγιείας και άρα όταν αλλάξεις αυτό που σε αρρωσταίνει, εκ των πραγμάτων θα αλλάξει και η κατάστασή σου, για το ότι η τεμπελιά σου είναι απερίγραπτη και ότι δεν μπορεί το σώμα να διαχειριστεί να τρως για 5, ενώ καταναλώνεις για μισό, επειδή άσκηση για τους περισσότερους σημαίνει κάθομαι και βλέπω τα αθλητικά στην τηλεόραση.. και βέβαια, τι να πούμε για τα φάρμακα που σε λίγο θα τα παίρνουμε με σακούλες όπως αυτές των σούπερ μάρκετ!!

Αυτά κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να είναι η αρχή της αντιμετώπισης ΟΛΩΝ ανεξαιρέτως των παθήσεων και επικουρικά να δίνουν φάρμακα για τις ακραίες περιπτώσεις που είναι πραγματικά ζητήματα ζωής και θανάτου.

Βέβαια, εδώ έχουμε κι εμείς τεράστιο μερίδιο ευθύνης, καθώς οι περισσότεροι θέλουμε να γίνουμε καλά με ένα μαγικό χαπάκι που θα μας επιτρέπει να γεμίζουμε με ένα σωρό σαβούρα, αυτό το απίστευτο Ανθρώπινο Σώμα: Μια Εκπληκτική Μηχανή Επιβίωσης, το οποίο ΔΕΝ κάνει τίποτα άλλο από το αγωνίζεται να διορθώσει την κακοποίηση που έχει υποστεί από τον καθέναν μας.

Αντί, λοιπόν, να κάνουμε τα απαραίτητα για την πρόληψη της καλής υγιείας μας, κάνουμε τα χείριστα και περιμένουμε τις μαγικές λύσεις, αλλά αυτά, και να με συγχωρείτε, ΔΕΝ γίνονται ούτε στην ουτοπία!!

Για να μη μιλήσουμε για τα υλικά που χρησιμοποιούνται στα διάφορα χειρουργεία, τις αξονικές και τις μαγνητικές καθώς και τις λοιπές βιομηχανίες που έχουν στηθεί γύρω από άτυχους συμπολίτες μας. Ποιος σας είπε πως αυτή η χώρα δεν έχει βαριά βιομηχανία;

Το πρόβλημα σήμερα είναι πως η εκπαίδευση των νέων γιατρών στη μεγάλη πλειοψηφία των περιφερειακών νοσοκομείων της χώρας είναι επιεικώς ανύπαρκτη και πως οι ειδικευόμενοι γιατροί, η μεγαλύτερη ανακάλυψη μετά τον τροχό, στηρίζουν ουσιαστικά το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

«Σκάσε και κολύμπα» είναι το βασικό μότο που διέπει την εκπαίδευση των νέων γιατρών και γι’ αυτή την κατάπτυστη πραγματικότητα δεν έχει στηθεί ποτέ κανένα τηλεοπτικό πάνελ και δεν έχουν μαλλιοτραβηχτεί ποτέ τους ειδικοί και επιστήμονες.

“Τροφή”: Σας λέω μέσα από την ψυχή μου ότι αυτό το «Σκάσε και κολύμπα», είναι αληθινότατο πέρα για πέρα, καθώς μου το έχουν εκμυστηρευτεί άτομα που είχαν περάσει στην ιατρική ή σε παραϊατρική σχολή και όταν βρέθηκαν στην ενεργό δράση και άρχισαν να έρχονται αντιμέτωποι με αυτά που ποτέ ΔΕΝ θα έκαναν οι ίδιοι στον εαυτό τους και την οικογένειά τους. Όταν έκαναν να αντιδράσουν, οι ανώτεροι και οι παλαιότεροι είχαν έτοιμη τη… συμβουλή: Έτσι είναι τα πράγματα και αν θες να επιβιώσεις θα συνεχίσεις έτσι, άρα «Σκάσε και κολύμπα»…

Το βασικό πρόβλημα σήμερα είναι πως περαστικοί αυτοδιοικητικοί και τυχάρπαστοι δημοσιολόγοι καθορίζουν τον υγειονομικό χάρτη αυτής της χώρας και πως εξ αυτής της πρακτικής «μπουκώσανε» τα επείγοντα των νοσοκομείων με ιώσεις, κρυολογήματα, πονοκεφάλους και διάρροιες, γιατί δεν στήθηκε ποτέ μια σοβαρή και αξιόπιστη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Εκεί φαίνεται άλλωστε το πόσο φασονατζήδες είμαστε ως λαός.

Αποφασίσαμε να φτιάξουμε σύστημα Υγείας και, αντί να ξεκινήσουμε από τα θεμέλια και σιγά σιγά να χτίσουμε εκεί πάνω, ανάλογα με τις ανάγκες του πληθυσμού και τις οικονομικές δυνατότητες της ψωροκώσταινας, εμείς ξεκινήσαμε από τα πάνω. Μια ζωή ανάποδοι.
Αυτό που εξοργίζει, λοιπόν, είναι πως στη χώρα του δήθεν, του ψεύτικου, του κακέκτυπου και του ιμιτασιόν, εμείς συζητάμε σήμερα για τα φασόν φάρμακα.

Και, ω! του θαύματος, η συζήτηση αυτή διεξάγεται και πάλι για τα αγαπημένα φράγκα. Σύμπτωση; Όχι ρε μεγάλε δεν είναι σύμπτωση. Το κακό σου ριζικό είναι. Φτιάξτο επιτέλους.

Τάσος Φούντογλου

Ειδικευόμενος Νεφρολόγος, Πολιτικός Επιστήμονας, MSc

Κοζάνη

Θα χαρούμε να ακούσουμε τις σκέψεις σας

Αφήστε ένα σχόλιο

Το Ρωμαίικο
Logo

Ραδιόφωνο του Ρωμαίικου