
Σήμερα ο άνθρωπος εξαρτάται τόσο πολύ από το “εωσφορικό σύστημα του κόσμου της ευκολίας’’, που θεωρείται αδύνατον κάποιος να επιβιώσει δίχως αυτό.
Η πλειοψηφία των ανθρώπων μαζεύτηκαν σκόπιμα σε μεγαλουπόλεις και ζούνε σε τσιμεντένια “κελιά”. Για να επιβιώσουν χρειάζονται χρήματα και για να βγάλουν χρήματα χρειάζονται μία δουλειά.
Αν το “σύστημα” τους κόψει τη δουλειά, τότε δεν έχουν κανέναν τρόπο επιβίωσης μέσα στις πόλεις. Ο σύγχρονος άνθρωπος – αστός δεν έχει καμία δυνατότητα αλλά ούτε και γνώσεις, ώστε να παράξει δικιά του τροφή, όπως άλλοτε.
Αν δηλαδή σταματήσει το “σύστημα” να φροντίζει γι’ αυτόν ή αν το “σύστημα” καταρρεύσει, όταν δεν έχει δουλειά, θα πεθάνει από την πείνα.
Αυτό δίνει ένα τεράστιο αβαντάζ σε αυτούς που κουμαντάρουν το “σύστημα”. Μπορούν να εκβιάσουν και να περάσουν ως “ανάγκη” όλα όσα θέλουν. Και μάλιστα μπορούν εύκολα να κρύψουν τις προθέσεις τους με τις τεχνικές χειραγώγησης. Δεκάδες προφητικά βιβλία που γράφτηκαν πριν δεκαετίες, έχουν αναφερθεί σε αυτά τα αδιέξοδα που ζούμε σήμερα. Το “1984” του Όργουελ και το “A brave new world” του Χάξλει είναι τα πιο χαρακτηριστικά από αυτά.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος σε συνέντευξη του το 1999 είχε πει τα εξής:
“Θα έρθει μια μέρα που θα λέμε πως είμαστε ελεύθεροι, θα πλέκονται διθύραμβοι περί της ελευθερίας, τελικά όμως θα ζούμε μέσα σε ένα περιβάλλον υπό συνθήκες, υπό τις οποίες η ατομική ελευθερία δεν θα έχει καμία αξία, διότι θα υποτάσσεται στις προσταγές άλλων κέντρων λήψεως αποφάσεων, τα οποία και θα επιβάλουν κατά κάποιον τρόπο, είτε τη γνώμη τους απλώς είτε και τη θέληση τους χωρίς να ρωτούν κανέναν.
Τελικά ο νέος αιώνας, ο 21ος αιώνας που θα είναι η νέα εποχή, η νέα τάξη πραγμάτων, με την παγκοσμιοποίηση επεκτεινόμενη σε όλους τους τομείς και σε όλες τις φάσεις της ζωής, τελικά θα είναι για το καλό μας ή θα είναι για την εξουθένωση μας; Πολύ φοβούμαι πως γι’ αυτό το δεύτερο θα είναι. Και δεν ξέρω αν μπορεί κάποιος να αντιδράσει, όταν γύρω από τον λαιμό του ο κλοιός συνεχώς σφίγγει σφίγγει…και θα έρθει μια στιγμή που θα σταματήσει να σφίγγει σε ένα τέτοιο οριακό σημείο ώστε να σου πούνε “εάν ξαναμιλήσεις, θα σφίξει ακόμη περισσότερο, οπότε για να αναπνέεις, θα πρέπει ή να ταπεινωθείς και να υποταγείς και επομένως να συμβιβαστείς ή αλλιώς θα γίνεις μάρτυρας. Θα τυραννιστείς, θα υποστείς το κόστος το οποίο μπορεί να φτάσει το κόστος της ίδιας της ζωής”.
Μια λύση σε όλο αυτό το αδιέξοδο που μπορεί να έρθει, έδωσε ο Άγιος Παΐσιος, προειδοποιώντας μας πριν από χρόνια.
«Να έχετε ένα κτηματάκι και λίγο να το καλλιεργείτε. Κοντά σε σας θα βοηθήσετε και κάποιον που δεν θα έχει».
Το να εξαρτάσαι από ένα αυτόνομο σύστημα που έχει πάψει να εξαρτάται από εσένα και να μην έχει καμία εναλλακτική δυνατότητα, είναι πολύ “άσχημο” πράγμα. Έχεις χάσει πάσα ελευθερία ώστε να ζήσεις μέσα στο δημιούργημα του Θεού, μέσα στη φύση με τους δικούς της κανόνες. Αν το σύστημα αποφασίσει πως είσαι σκλάβος του, τότε εύκολα γίνεσαι.