Το ψωμί φαίνεται να ήταν παλαιότερα το χαρακτηριστικότερο στοιχείο της γιορτής του 15Αύγουστου. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας κι ιδιαίτερα στην Κρήτη συναντά κανείς ιδιότυπα κατάλοιπα του εθίμου των Απαρχών.
Σήμερα το έθιμο κράτα κάποια στοιχεία από την αρχέγονη μορφή του αλλά διατηρείται κυρίως τον Αύγουστο. Έτσι σε διάφορα μέρη της Ελλάδας ανήμερα ή την παραμονή της γιορτής της Παναγίας, θα ακούσει κανείς για το «Εφτάζυμο ψωμί» Το πρώτο ψωμί που ζυμώνεται με το σιτάρι της νέας σοδειάς. Πολλές και διαφορετικές εθιμοτυπικές τελετουργίες πλαισιώνουν ακόμη και σήμερα τη διαδικασία παρασκευής του εφτάζυμου. Σε κάποιες περιοχές θα πρέπει κάθε οικογένεια να συνεισφέρει με το αλεύρι της για να ζυμωθεί ο εφτάζυμος άρτος ενώ σε κάποιες άλλες θα πρέπει να ζυμωθεί από τις πιο ηλικιωμένες γυναίκες, οι οποίες παραμένουν αμίλητες καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας του άρτου. Φυσικά από την ιεροτελεστία της προετοιμασίας δεν θα μπορούσε να λείπει το θείο στοιχείο. Κατά αυτό τον τρόπο, το εφτάζυμο ψωμί μεταφέρεται στην εκκλησία όπου διαβάζεται από τον ιερέα και κατά τη λήξη της θείας λειτουργίας μοιράζεται στον κόσμο για ευλογία.
