Ἦταν κάπου στό 1998 ὅταν ξεκίνησα νά ἀσχολοῦμαι μέ τούς ὑπολογιστές. Ἄρχισα λοιπόν νά βρίσκω τίς πρῶτες χρήσιμες ἰστοσελίδες καί φυσικά τίς ὑπηρεσίες τοῦ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου καί τῶν συνομιλιῶν (τότε, πού ἦταν στίς δόξες του τό IRC). Κατάλαβα ὅτι ἡ πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων πού βρίσκονταν σέ αὐτό τό εἰκονικό δίκτυο συνομιλιῶν χρησιμοποιοῦσαν κάτι πού ἐμοίαζε μέ τήν Ἀγγλική, ἀλλά δέν ἦταν ἀκριβῶς τά Ἀγγλικά πού εἶχα μάθει! Καί ἔτσι, μετά ἀπό 3-4 λεπτά πού πέρασα κοιτώντας τήν ὀθόνη μέ ἀπόγνωση, τό βρῆκα! Ἦταν Ἑλληνικά! Ἑλληνικά μέ ἀγγλικούς χαρακτῆρες!
Κάπως ἔτσι ἦταν ἡ πρώτη μου ἐπαφή μέ αὐτό πού σήμερα ἀποκαλοῦμε Greeklish. Ἀπό τότε γίναμε ἀχώριστοι! Ἔγραφα greeklish σίγουρα 2-3 φορές πιό γρήγορα ἀπό τά ἑλληνικά καί μάλιστα μερικές φορές κορόιδευα ὅσους ἦταν τόσο “παλιομοδίτες” καί χρησιμοποιοῦσαν ἑλληνικούς χαρακτῆρες. Καί πέρασαν τά χρόνια… ἡ ὀρθογραφία μου εἶχε γίνει χειρότερη ἀπό παιδί νηπιαγωγείου καί ἀκόμα χειρότερα, εἶδα ὅτι ἔχω χάσει ἕνα κομμάτι ἀπό τήν ἑλληνική μου ταυτότητα! Δέν ἒνιωθα Ἕλληνας, ἒνιωθα ἀκόμα ἕνας πολίτης τοῦ πλανήτη γῆ!
Καί προφανῶς δέν ἔγραψα αὐτήν τήν ἱστορία ἐπειδή εἶμαι περήφανος γι’ αὐτήν, οὔτε ἐπειδή θέλω νά σᾶς κουράσω. Αὐτή ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται καθημερινά καί σέ πολύ μεγαλύτερο βαθμό! Εἶναι πραγματικά τραγικό νά βλέπεις γραπτά (εἴτε ἠλεκτρονικά, εἴτε ὄχι) ἀπό παιδιά/ἔφηβους καί νά εἶναι γεμάτα μέ τόσα πολλά λάθη, λές καί τό κάνουν ἐπίτηδες! Δέν νομίζω ὅτι ὅλα τά παιδιά θά μάθουν νά γράφουν τή μητρική τους γλώσσα σωστά μέ αὐτά πού βλέπω! Καί γιά μένα δέν σταματάει ἐδῶ. Τό πρόβλημα εἶναι πολύ μεγαλύτερο καί εἶναι τό κλασσικό, αὐτό πού λένε λατινοποίηση!
Ἄν ρωτήσει κάποιος ἕνα ἀπό αὐτά τά παιδιά γιατί γράφει ἔτσι, τότε ἡ ἀπάντηση θά εἶναι “δέν μέ ἐνδιαφέρει”, ἤ στήν καλύτερη περίπτωση “μήν ἀνησυχεῖς, εἶναι ἁπλά ἕνας τρόπος ἐπικοινωνίας! τί σημασία ἔχουν τά σύμβολα;”. Καί ὅμως ἔχουν! Εἶναι αὐτό πού σέ χαρακτηρίζει Ἕλληνα, εἶναι ἡ δομή τῆς γλώσσας, πού μέ τόση σοφία ἒφτιαξαν οἱ πρόγονοί σου, καί εἶναι ἡ ρίζα καί ἡ ἱστορία κάθε λέξης πού τή γνωρίζεις καί τή θυμᾶσαι μόνο ἄν γράψεις σωστά τή λέξη, καί φυσικά μέ ἑλληνικούς χαρακτῆρες!
Ἄν στό παρελθόν κάναμε ἕνα λάθος πού καταργήσαμε τό πολυτονικό, σήμερα εἴμαστε ἕτοιμοι γιά τό δεύτερο μεγάλο λάθος. Μέ τίς ἀμέτρητες ὧρες πού περνοῦν τά παιδιά στόν ὑπολογιστή χρησιμοποιώντας αὐτήν τή γραφή δέν θά τούς φανεῖ καθόλου παράξενο, οὔτε ἐνοχλητικό σέ 10-20 χρόνια, ὅταν θά εἶναι πλέον ἐνήλικες, νά τούς ἀνακοινώσουν ὅτι καταργεῖται ἡ ἑλληνική καί πλέον θά χρησιμοποιοῦμε μία νέα, ἁπλοποιημένη ἑλληνική γραφή μέ λατινικούς χαρακτῆρες!!
Γιά νά σᾶς τελειώσω λοιπόν τήν ἱστορία μου, ἔχει 5-6 μῆνες πού γράφω μόνο ἑλληνικά. Στό κινητό, στίς συνομιλίες μέςῳ ὑπολογιστή, σέ μηνύματα ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου! Παντοῦ ἑλληνικά! Τό παραδέχομαι, ἴσως τίς πρῶτες δυό (2) ἑβδομάδες δυσκολεύτηκα λίγο λόγῳ συνήθειας, ἀλλά τώρα γράφω τό ἴδιο γρήγορα καί σίγουρα πιό ὄμορφα καί σωστά ἀπό πρίν! Καί τό λέω σέ σένα, ἀδερφέ-μαθητή-φίλε-ἄγνωστε! Εἶναι μόνο μία συνήθεια, ἄλλαξέ την τώρα! Πρίν νά εἶναι ἀργά. Εἶμαι σίγουρος ὅτι ἀμέσως θά νιώσεις χαρούμενος καί κατά ἕνα μέρος περήφανος γιά τόν ἑαυτό σου. Δέν εἶναι ἁπλά ζήτημα συμβόλων, εἶναι ζήτημα οὐσίας.
Ὁ ἠλεκτρονικός ὑπολογιστής ἐπηρεάζει τήν ἱκανότητα γραφῆς τοῦ παιδιοῦ
Ὅλο καί περισσότεροι γονεῖς ἐκφράζουν τήν ἀνησυχία τους γιά τό κατά πόσο ἡ νέα τεχνολογία, δηλαδή οἱ ἠλεκτρονικοί ὑπολογιστές, ἐπηρεάζουν τήν ἱκανότητα τῶν παιδιῶν τους στό νά γράφουν μέ μολύβι ἤ στυλό. Δέν εἶναι μόνο πού ἡ καλλιγραφία πάει περίπατο, ἀφοῦ τά παιδιά προσχολικῆς καί σχολικῆς ἡλικίας μαθαίνουν νά γράφουν στό πληκτρολόγιο ἑνός ὑπολογιστῆ καί δέν ἐξασκοῦνται ἀρκετά στό γράψιμο μέ τό μολύβι, ἀλλά καί ἄλλες βασικές κινητικές ἱκανότητες τοῦ ἀτόμου. Ἄς μήν ξεχνᾶμε ὅτι ἐν ἔτει 2014 ἕνα ποσοστό 10% παιδιῶν προσχολικῆς ἡλικίας μαθαίνει πρῶτα νά πληκτρολογεῖ καί ὕστερα νά γράφει. Σύμφωνα μέ τήν κ. Κάθι Γουόκερ, σύμβουλο γονέων, ἡ ἔλλειψη ἐξάσκησης στό γράψιμο μόνο ἀρνητικά ἀποτελέσματα μπορεῖ νά ἔχει. Ἡ ὑπερβολική χρήση τοῦ πληκτρολογίου ἀπό τά παιδιά προσχολικῆς ἡλικίας ὑπονομεύει τόν πειραματισμό τοῦ ἀτόμου στό νά ζωγραφίζει γιά παράδειγμα, γεγονός πού ἔχει ἄμεσο ἀντίκτυπο στή δημιουργικότητα τοῦ ἀτόμου”, ἀναφέρει ἡ κ. Γουόκερ καί καταλήγει: “Τό γράψιμο μέ τό στυλό, τό μολύβι ἤ τόν μαρκαδόρο ἀποτελεῖ ἕνα πολύ σημαντικό τρόπο ἐπικοινωνίας γιά τόν καθένα μας πού στήν οὐσία προάγει τή δημιουργικότητα τοῦ ἀτόμου καί τήν σωστή νοητική του ἐξέλιξη”.
*Μεταπτυχιακός φοιτητής, Θεωρητικῶν Μαθηματικῶν
