Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί το σώμα μας καταπονείται τόσο εύκολα σήμερα, ενώ κάποτε ξυπνούσαμε ώρες πριν την ανατολή και βλέπαμε τη στιγμή της ξεκούρασης λίγο μετά τη δύση του ηλίου; Το κορμί άντεχε περισσότερο γιατί ήμασταν πιο νέοι, θα έλεγε κάποιος. Αποτελεί και αυτό έναν παράγοντα, αλλά τι είναι αυτό όμως που έχει το μεγαλύτερο βάρος της ευθύνης; Τι άλλο έχει αλλάξει από τότε; Η απάντηση βρίσκεται στις διατροφικές μας συνήθειες.
Εντάσσετε στην καθημερινότητά σας τις ίδιες τροφές, όπως τότε; Η αλήθεια είναι πως όχι. Η παραπάνω εικόνα περιπλέκεται επιπλέον από την προσθήκη χημικών ενώσεων στις τροφές ώστε να ενισχυθεί η γεύση τους. Τα ενισχυτικά γεύσης δημιουργούν εθισμό στις συνθετικές γεύσεις (“Δεν μπορείς να φας μόνον ένα!”) που κάνει τις φυσικές, ακατέργαστες τροφές, να φαίνονται άνοστες. Η απομάκρυνση από τον φυσικό τρόπο διατροφής μας οδηγεί σε ολοένα και χειρότερες συνήθειες, η έλλειψη ενέργειας μας κάνει πιο μαλθακούς, να έχουμε λιγότερη διάθεση και δύναμη και έτσι ξεκινά μία πτώση του επιπέδου της υγείας μας που δεν είναι εύκολο να τη σταματήσουμε.
Η λύση είναι να μετακινηθούμε σε ολοένα και πιο υγιεινές και φυσικές συνήθειες. Οι τροφές μας να είναι “ζωντανές” και να έχουν υποστεί τη λιγότερη δυνατή επεξεργασία. Η διόρθωση του ελλείμματος σε θρεπτικά συστατικά είναι ζωτικής σημασίας. Ολοένα και περισσότερες έρευνες συνδέουν χρόνια νοσήματα με ελλείψεις σε βασικά θρεπτικά συστατικά και επιβάρυνση από τοξικές ενώσεις.
Είναι αλήθεια ότι έχει αυξηθεί η διάρκεια ζωής του σύγχρονου ανθρώπου, κυρίως λόγω βελτιωμένων συνθηκών ζωής. Η ποιότητα ζωής όμως και η κατάσταση της υγείας μας χειροτερεύουν σταθερά. Η ραγδαία αύξηση των χρόνιων νοσημάτων, η έλλειψη ενέργειας και η κακή διάθεση, περιγράφουν την εικόνα του σύγχρονου ανθρώπου.
Η τροφική αλυσίδα παρουσιάζει ελλείψεις σε σημαντικά θρεπτικά συστατικά και επιβαρύνεται σημαντικά με τοξικές ουσίες. Η διαταραχή της βιοχημικής ισορροπίας στο σώμα μας λόγω των παραπάνω, είναι δραματική.
Η επιβάρυνσή μας από τοξικές ενώσεις έχει λάβει πλέον τεράστιες διαστάσεις.
Βιομηχανικά χημικά, βαρέα μέταλλα, φυτοφάρμακα, συντηρητικά και άλλα, συσσωρεύονται κάθε μέρα στον οργανισμό μας εν γνώσει μας. Η επιρροή αυτών των ενώσεων δημιουργεί τεράστια διατάραξη στο μεταβολισμό μας. Φανταστείτε μία μηχανή που όχι μόνο δεν έχει τα απαραίτητα για να λειτουργήσει, όπως είδαμε παραπάνω, αλλά παράλληλα επιβαρύνεται από συστατικά που δεν πρέπει να βρίσκονται εκεί και διαταράσσουν την ομαλή λειτουργία της.
Αν παρομοιάσουμε το σώμα μας με τη μηχανή ενός αυτοκινήτου, η κακή διατροφή θα ήταν σαν να την τροφοδοτούμε με νερωμένη βενζίνη και οι τοξικές ενώσεις σαν ζάχαρη στο ντεπόζιτο της βενζίνης. Σίγουρα ο κινητήρας του θα κολλούσε υπό αυτές τις συνθήκες! Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στο σώμα μας, μόνο που αυτή η επιβάρυνση γίνεται ύπουλα, γιατί είναι αόρατη και συμβαίνει σιγά–σιγά. Η ενίσχυση των μηχανισμών αποτοξίνωσης του οργανισμού είναι μία από τις πιο σημαντικές ενέργειες για την αποκατάσταση του μεταβολισμού και της υγείας μας.
Μετά από πολλές συνεχόμενες ώρες εργασίας, συνήθως αργά το απόγευμα, ο νεαρός γιατρός πήγαινε μία βόλτα στο λιμάνι. Λίγο καιρό αργότερα ανέπτυξε φιλίες με τους τοπικούς ψαράδες και ήταν πλέον συχνές οι συζητήσεις μεταξύ τους. Ένα βράδυ ρώτησε έναν ψαρά το εξής: «Όλη την ημέρα βλέπω ασθενείς που πάσχουν από διάφορες αρρώστιες. Τα ψάρια που πιάνετε εσείς, συνήθως από ποια νόσο προσβάλλονται;». Ο ψαράς του απάντησε, ότι στα 40 χρόνια που ψαρεύει δεν συνάντησε ποτέ άρρωστο ψάρι. Γιατί δεν αρρωσταίνουν τα ψάρια;
Η παραπάνω συζήτηση ήταν το έναυσμα που έσπρωξε τον νεαρό τότε γιατρό να αφιερώσει τη ζωή του στην ανεύρεση του παράγοντα που προσφέρει ανοσία στους θαλάσσιους οργανισμούς. Η θαλασσινή πέστροφα για παράδειγμα, δεν προσβάλλεται από καρκίνο, ενώ η πέστροφα του γλυκού νερού προσβάλλεται από αυτόν μετά από 5,5 χρόνια ζωής, κατά μέσο όρο.
Η έρευνα του Maynard Murray στάθηκε η βάση για την ανάπτυξη μεθόδων εμπλουτισμού του εδάφους με μεταλλικά στοιχεία από τη θάλασσα. Παρά το γεγονός ότι το κοινό ραφιναρισμένο αλάτι είναι θανατηφόρο για τα φυτά και επιβλαβές για τον άνθρωπο, το θαλασσινό αλάτι σε συγκεκριμένες αραιώσεις, επιταχύνει σε εντυπωσιακό ρυθμό την ανάπτυξη τόσο των φυτών όσο και των ζώων που τρέφονται με αυτά.
Το μεγαλύτερο διατροφικό λάθος δε, βρίσκεται πάλι στην ακούσια αποφυγή λήψης κάποιων πολύ σημαντικών ουσιών λόγω συνήθειας. Πρόκειται για τη βιταμίνη 17, γνωστή ως αμυγδαλίνη.
Η αμυγδαλίνη είναι το πικρό συστατικό των αμυγδάλων και μία πιθανή τοξίνη, αφού μπορεί να απελευθερώσει κυανίδη στον οργανισμό. Θεωρείται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες, αλλά αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά.
Έχει υποστηριχθεί ότι, με τον αποκλεισμό των πικρών ουσιών-μόνο ηδονή και ευχαρίστηση στο λάρυγγά μας είναι το σύνθημά μας-αποκλείσαμε μία από τις 4 βασικές γεύσεις: αλμυρό, ξυνό, πικρό, γλυκό. Πολλοί έχουν απορρίψει και το ξυνό και έχουν επιλέξει το αλμυρό και το γλυκό. Έτσι έχει χαθεί η ισορροπία. Ο Ιπποκράτης τόνιζε την ισορροπία, επηρεασμένος από τον πατέρα της ελληνικής Ιατρικής, τον γιατρό Αλκμαίωνα. Αυτός θεωρείται η κορυφή της ελληνικής Ιατρικής γιατί πρώτος αυτός ασχολήθηκε με την ανατομία και φυσιολογία και διατύπωσε ως εξής τις αντιλήψεις του για την υγεία και την αρρώστια, που υιοθέτησε και ο Ιπποκράτης: «Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (=ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξυνού και του αλμυρού. Την Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη».
Τις αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής μίξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη. Γράφει χαρακτηριστικά ο Ιπποκράτης: «Μέσα στον άνθρωπο υπάρχει και το πικρό και το αλμυρό, το γλυκό, το ξυνό, το στιφό και το άνοστο και τα συστατικά αυτά όταν αναμειγνύονται και ενώνονται μεταξύ τους, ούτε φαίνονται ούτε βλάπτουν τον άνθρωπο. Όταν όμως κάποιο απ’ όλα διαχωριστεί και μείνει μόνο του τότε φαίνεται να προκαλεί βλάβη».
Αν τρώμε πολλά γλυκά και υδρογονάνθρακες και έχει γίνει το σώμα μας σοκολάτα και Ζαχαροπλαστείο, έχει επέλθει ανισορροπία. Την επικράτηση των γλυκών σε βάρος του πικρού θα την πληρώσουμε και μάλιστα ακριβά. Οι όγκοι είναι γεμάτοι από ζάχαρη. Αυτό απέδειξε ο Warburg. Το 2001, ένα ιατρικό Συνέδριο στην Καρλσρούη της Γερμανίας, επιβεβαίωσε την παροιμία: «ό,τι είναι πικρό στο στόμα, είναι καλό στο στομάχι». Τονίστηκε ότι οι πικρές ουσίες, συμβάλλουν αποφασιστικά στη συνολική διαδικασία της πέψης. Οι κινήσεις του στομάχου και του εντέρου εντείνονται και επιταχύνεται η προώθηση της τροφής. Διεγείρουν την έκκριση χολής και παγκρέατος, βελτιώνουν την πέψη των λευκωμάτων, πρωτεϊνών και λιπών. Μειώνεται η αίσθηση του φουσκώματος και εμποδίζονται οι διαδικασίες ζύμωσης και σήψης που συντελούνται στο έντερο. Μέσω της βελτίωσης απορρόφησης της βιταμίνης Β12, οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν την παραγωγή αίματος, προάγουν την απορρόφηση των λιποδιαλυτών στοιχείων, όπως και του σιδήρου. Οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν και τη δημιουργία βάσεων (αλκαλικό υψηλό pΗ) στον οργανισμό. Και δρουν με αυτό τον τρόπο ενάντια στην υπεροξείδωση του αίματος.
Σε περίπτωση συστηματικής λήψης των πικρών ουσιών δυναμώνει το συκώτι. Το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει. Η χολή που παράγεται στο συκώτι είναι πικρή. Πώς λοιπόν θα έχουμε παραγωγή πρώτης ποιότητας χολής, να διαλύει τα λίπη, αν δεν τρώμε πικρά; Τροφοδοτώντας με ζάχαρη το συκώτι δεν παράγουμε πικρή χολή. Βελτιώνεται ο μεταβολισμός και με τον τρόπο αυτό μειώνεται και η χοληστερίνη. Με τα πικρά μειώνονται και οι τιμές του σακχάρου. Ο καθένας το καταλαβαίνει. Το σάκχαρο προέρχεται από την κατάχρηση υδατανθράκων, όχι από την κατάχρηση πικρών ουσιών και η θεραπεία γίνεται με τα αντίθετα, έλεγε ο Ιπποκράτης.
Η άμυνα και ο τερματοφύλακας του οργανισμού εναντίον του καρκίνου βρίσκονται στο συκώτι, και το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει σωστά, να αποθηκεύσει τις βιταμίνες. Γιατί δεν παρουσιάζεται καρκίνος στο λεπτό έντερο; Ρωτήστε κάποιο γιατρό. Πολλοί δε γνωρίζουν. Άλλοι απαντούν το pΗ, η μεγάλη ποσότητα γ-σφαιρίνης (επηρεάζεται από το σελήνιο), ή λόγω της ταχείας διέλευσης. Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός, ότι- σύμφωνα με τη φυσιολογία- στο λεπτό έντερο χύνονται οι εκκρίσεις της χολής και του παγκρέατος που κάνουν αλκαλικό το pΗ του λεπτού εντέρου. Τα παγκρεατικά ένζυμα (θρυψίνη, χυμοθρυψίνη) και η χολή, είναι βασικής σημασίας για το περίεργο γεγονός, ότι στο λεπτό έντερο δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ καρκίνος. Το δυνατό συκώτι διώχνει τον καρκίνο ενώ ζαχαροποιημένο και σοκολατοποιημένο συκώτι, ίσον καρκίνος.
Όσον αφορά όμως την πρόληψη νόσων που σχετίζονται με τη γήρανση η βιταμίνη Ε έχει τον πρώτο λόγο. Η βιταμίνη Ε, γνωστή και ως ατοκοφερόλη, είναι ένα ισχυρό λιποδιαλυτό αντιοξειδωτικό, που καταπολεμά τη βλαβερή δράση των ελευθέρων ριζών. Προς αυτήν την κατεύθυνση, η βιταμίνη Ε συνεργάζεται και με άλλα αντιοξειδωτικά, όπως η βιταμίνη C και το σελήνιο. Με λίγα λόγια, εμποδίζει τις αντιδράσεις των χημικών εκείνων ενώσεων, που οξειδώνουν τα λιπαρά οξέα στον εγκέφαλο και στο αίμα, σταματούν τη φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων και επιταχύνουν τη γήρανση των ιστών. Η συγκεκριμένη βιταμίνη προσφέρει την προστασία της με ποικίλους τρόπους:
-Η βιταμίνη Ε εμποδίζει την αρτηριοσκλήρωση, δηλαδή τη σταδιακή απόφραξη των αρτηριών, που επέρχεται καθώς μεγαλώνουμε.
-Αναζωογονεί και δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα.
-Ως ισχυρό αντιοξειδωτικό, η βιταμίνη Ε προστατεύει τις ίνες κολλαγόνου από την καταστροφική δράση των ελευθέρων ριζών που οδηγούν στις ρυτίδες, ανακουφίζει την ξηρότητα του δέρματος και προάγει την απαλότητά του.
-Η βιταμίνη Ε προσφέρει σημαντική προστασία κατά του καρκίνου.
-Τέλος, μετά από έρευνες, πολλοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η βιταμίνη Ε, μέσω της βελτίωσης της κυκλοφορίας του αίματος στον εγκέφαλο, συμβάλλει στην επιβράδυνση και παρεμπόδιση της απώλειας πνευματικών και εγκεφαλικών λειτουργιών, όπως η προσβολή από τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Πού βρίσκουμε όμως τη βιταμίνη Ε; Η λιποδιαλυτή βιταμίνη Ε βρίσκεται σε μεγαλύτερες ποσότητες στις λιπαρές τροφές, με κυριότερη πηγή τα φυτικά έλαια (κυρίως στο σογιέλαιο, ηλιέλαιο και καλαμποκέλαιο), τους ξηρούς καρπούς (κυρίως στα αμύγδαλα, φουντούκια και καρύδια), προσφέροντας ω-3 λιπαρά οξέα στον οργανισμό μας, τους σπόρους και τα μη επεξεργασμένα δημητριακά, το σιτάρι, ορισμένα λαχανικά, το αβοκάντο και τα θαλασσινά. Άρα πολύ βασικό είναι να εντάξουμε κάποιες από αυτές τις τροφές στην καθημερινή μας διατροφή!
Με μία ισορροπημένη διατροφή μπορούμε εύκολα επίσης να καταπολεμήσουμε και το άγχος. Ο τρόπος διατροφής μας από μόνος του δεν μπορεί να αποβάλλει το άγχος από τη ζωή μας αλλά μπορεί να βελτιώσει την αντοχή μας σε αυτό, να μας δώσει τη δυνατότητα να το ξεπερνάμε ευκολότερα και να ελαττώσουμε τις μακροχρόνιες επιδράσεις του. Όταν υποβαλλόμαστε σε στρεσσογόνες συνθήκες (κάτι το οποίο συμβαίνει και όταν παραλείπουμε κάποιο γεύμα) το σώμα μας εκκρίνει από κάτι μικρούς αδένες, τα επινεφρίδια, που βρίσκονται πάνω από τους νεφρούς την ορμόνη “κορτιζόλη” στο αίμα ή αλλιώς η ορμόνη του στρες.
Σε αυτές τις καταστάσεις η κορτιζόλη είναι ό,τι χρειάζεται ο οργανισμός. Δίνει μία γρήγορη και ισχυρή δόση ενέργειας, αυξάνει το αμυντικό σύστημα και μειώνει την ευαισθησία μας στον πόνο. Στην περίπτωση όμως (αρκετά συχνή) όπου είμαστε συνεχώς εκτεθειμένοι σε πολύ στρεσσογόνες καταστάσεις, τα επίπεδα της κορτιζόλης μπορεί να γίνουν μόνιμα υψηλά δημιουργώντας προβλήματα υγείας. Κάποια από αυτά είναι: υπέρταση, διαταραχές γαστρεντερικού συστήματος (Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, δυσκοιλιότητα, διάρροια, έλκος), μειωμένη πνευματική δραστηριότητα (μειωμένη συγκέντρωση, προβλήματα μνήμης), μειωμένη ινσουλινοαντοχή (διαβήτης, αύξηση βάρους) και καρδιαγγειακά. Τέλος καταστέλλει το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Σκεφτείτε πόσες φορές κρυολογήσατε ή κολλήσατε κάποια ίωση, όταν είχατε μεγάλο φόρτο εργασίας στη δουλειά ή μετά από μία μεγάλη ένταση, όπως μετακόμιση ή ταξίδι και άλλα;
Σε έναν τέλειο κόσμο θα μπορούσαμε απλά να κλείσουμε την πόρτα στο άγχος, αλλά δεν είναι και τόσο εύκολο ειδικά με τους σύγχρονους ρυθμούς της ζωής στην πόλη. Υπάρχουν όμως αποδεδειγμένοι τρόποι στην επιστήμη της διατροφής όπου βοηθούν τον οργανισμό μας να παράγει λιγότερες στρεσσογόνες ορμόνες.
Το άγχος μειώνει τη συγκέντρωση και επηρεάζει τη μνήμη. Ξεκινήστε τη μέρα σας με ένα πλούσιο πρωϊνό, το οποίο μπορεί να έχη ολικής αλέσεως δημητριακά ή ψωμί, φρούτα εποχής, και γιαούρτι ή γάλα δίνοντας καύσιμα στον εγκέφαλο, δημιουργώντας έτσι ιδανικές συνθήκες για σκέψη και επίλυση προβλημάτων. Το άγχος επιδρά στη γλυκόζη του αίματος με αποτέλεσμα να νοιώθετε κακοδιάθετοι ή ευερέθιστοι. Η σταθερή παροχή ενέργειας μέσω τακτικών και ισορροπημένων γευμάτων (2/ήμερα) και δεκατιανό ή πρωϊνό (3/ήμερα) διασφαλίζει πιο σταθερά επίπεδα γλυκόζης στον οργανισμό σας.
Αντιθέτως, όταν παραλείπετε γεύμα ο οργανισμός σας συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται σε συνθήκες εκτάκτου ανάγκης και αυξάνει τα επίπεδα του στρες ακόμα περισσότερο. Επίσης είναι σημαντικό να τρώτε, πίνετε, και να καταπίνετε το φαγητό σας αργά και καλά, να αφιερώνετε χρόνο γι αυτό. Αυτό σας βοηθά να μπορείτε εύκολα να γυρίσετε στη μη-στρεσσογόνο κατάσταση και να απολαύσετε καλύτερα τις γεύσεις του γεύματος.
Το τσάι έχει αποδειχθεί από διάφορες μελέτες στον κόσμο ως το πρώτο “αντι-στρες” τρόφιμο λόγω της ηρεμιστικής ιδιότητάς του στο μυαλό και της μείωσης των επιπέδων κορτιζόλης. Σύμφωνα μάλιστα και με μία νέα έρευνα στο American Journal of Clinical Nutrition: η κατανάλωση πέντε φλυτζανιών τσαγιού την ημέρα μπορεί να μειώσει το στρες μέχρι και 20%.
Ένα ποτήρι γάλα δεν είναι μόνον ένα φυσικό δυναμωτικό για τον ύπνο αλλά βάσει ερευνών του πανεπιστημίου του Maastricht, έχει συσχετισθεί με αυξημένη ετοιμότητα την επόμενη μέρα. Η επίδραση του γάλακτος στον ύπνο αποδίδεται στην αλακταλβουμίνη, η οποία περιέχει την τρυπτοφάνη, πρόδρομος της σεροτονίνης.
Έρευνα από το πανεπιστήμιο Swiburne της Μελβούρνης έδειξε ότι η μάσηση μίας τσίχλας μπορεί να μειώσει το άγχος, να αυξήσει την ετοιμότητα και να βελτιώσει τις επιδόσεις.
Η περιεκτικότητα του σολωμού σε ω-3 λιπαρά οξέα μπορεί να κάνουν τους ανθρώπους πιο θετικούς και χαρούμενους, σύμφωνα με ερευνητές του πανεπιστημίου του Pittsburgh.
Το κόκκινο κρασί μπορεί να είναι αυτονόητο ότι μας βοηθά να χαλαρώσουμε, αλλά μελέτη του πανεπιστημίου του Toronto αποδεικνύει ότι τα οφέλη στην υγεία μας σταματούν στο πρώτο ποτήρι. Η ίδια μελέτη μας δείχνει ότι το ένα ποτήρι μας δίνει οφέλη και στη λειτουργία της καρδιάς, αλλά μετέπειτα τα δύο μας ανεβάζουν τους χτύπους της καρδιάς σε έξι χτύπους το λεπτό επιπλέον. Επίσης η αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ έχει αντίθετα αποτελέσματα προκαλώντας μελαγχολία.
Ας φροντίσουμε λοιπόν τη σωματική και την πνευματική μας υγεία δίνοντας στον οργανισμό μας αυτό που χρειάζεται πραγματικά, όταν πεινάει και όχι υποκατάστατα βασικών τροφών.
«Νους υγιής εν σώματι υγιές».
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
http://www.diatrofi.gr/index.php/diaita/kathimerini-diatrofi
http://www.drtsoukalas.com/
http://www.antigiransi.com/vitamins2.html
