Η φιλαναγνωσία τον καιρό της ηλεκτρονικής επίθεσης / Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

Πάντοτε χωμένη στην έρευνα η δρ. Βιβή Κοψιδά-Βρεττού, αλλά και γυναίκα του κόσμου, δεν σταματάει ποτέ να μας εκπλήσσει και να μας γοητεύει με τις νέες τις ερμηνείες της πάνω σε παλιά κείμενα, με την γενναιόδωρη κριτική της σε σύγχρονους Λευκάδιους συγγραφείς και ποιητές αλλά και με τη διαρκή διερεύνηση του γνωστικού αντικειμένου, που έχει σπουδάσει και που λέγεται φιλολογία.

Ένας από τους πυλώνες της κατάκτησης της γλώσσας και των ιδεών του κόσμου είναι η ανάγνωση σπουδαίων βιβλίων. Η φιλαναγνωσία όμως έχει αποβεί μια υπόθεση δύσκολη στους χαλεπούς καιρούς της ξέφρενης τεχνολογικής ανάπτυξης και παραγωγής. Η Βιβή βαθιά ερωτευμένη με το αντικείμενο του πόθου της, τα παιδιά και την πνευματική τους ανάπτυξη, μελέτησε το θέμα σε βάθος, γράφοντας ένα βιβλίο για τη Φιλαναγνωσία και την οργάνωση των Σχολικών Βιβλιοθηκών.

Στην εποχή του κιντλ, του άιπαντ, του άιφον, του κόμπο και άλλων νέων τεχνολογικά εργαλείων, η δρ. Κοψιδά-Βρεττού θα μπορούσε να θεωρηθεί αιθεροβάμων κυνηγός ονείρων. Ωστόσο, εκείνη πιστεύοντας στο δόγμα πως η ανάγνωση βιβλίων γίνεται κτήμα και συνήθεια από τη σχολική ηλικία επιχείρησε να δώσει το στίγμα της οργάνωσης των σχολικών βιβλιοθηκών, που αποτελούν το νάμα της φιλαναγνωσίας.

Έτσι η δρ. Βιβή Κοψιδά-Βρεττού, η δική μας Βιβή, η αγαπημένη σχολική σύμβουλος, έρχεται να τοποθετήσει μεθοδολογικά τη φιλαναγνωσία και την οργάνωση των σχολικών βιβλιοθηκών μέσα από το πόνημά της «Φιλαναγνωσία και Σχολικές Βιβλιοθήκες», Πώς παράγεται το «γεγονός» στη σχολική καθημερινότητα (Εκδόσεις Κστανιώτη).

Όπως περιγράφει το οπισθόφυλλο του βιβλίου: Το σχέδιο εργασίας που προτείνεται στους εκπαιδευτικούς συντίθεται γύρω από δύο άξονες: α) Έναν ερευνητικό-διαγνωστικό, ο οποίος ανιχνεύει την αναγνωστική πραγματικότητα των μαθητών και διερευνά ερωτήματα που θα επιτρέψουν την οριοθέτηση των εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών για την προαγωγή της ανάγνωσης. β) Προτάσεις και περιγραφές, με βάση τα ερευνητικά συμπεράσματα, ενός συνόλου ενδεικτικών διδακτικών και παιδαγωγικών πρακτικών με κέντρο τη σχολική βιβλιοθήκη, σε συνάφεια με τις δυνατότητες του αναλυτικού προγράμματος, τις ευκαιρίες της τοπικής κοινωνίας, τη δυναμική της εκπαιδευτικής τεχνολογίας, τις διεπιστημονικές συνεργασίες, τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των μαθητών, την πολλαπλότητα των κόσμων που κινούνται γύρω τους σε αντιστοίχιση με αυτή των δικών τους κόσμων.

Ένα βιβλίο-εργαλείο για τη φιλαναγνωσία και τις σχολικές βιβλιοθήκες προστέθηκε λοιπόν στην ελληνική βιβλιογραφία. Βασισμένο σε ευρεία έρευνα και πείρα από τη δόκτορα Βιβή Κοψιδά- Βρεττού, που που έχει αποδείξει πως λατρεύει το γνωστικό αντικείμενο της φιλολογίας σε όλες τις εκφάνσεις του, αποτελεί ένα εύστροφο πιλότο για την προσέλκυση των μαθητών στην φιλαναγνωσία με αντικείμενο κυρίως τη λογοτεχνία.

Η δρ. Βιβή Κοψιδά-Βρεττού ξεναγεί τους δασκάλους σε συγκεκριμένη μεθοδολογία προκειμένου να αυξηθεί το ενδιαφέρον των μαθητών για την ανάγνωση των βιβλίων. Προτείνει τη λειτουργία των σχολικών βιβλιοθηκών, τη δημιουργία λεσχών ανάγνωσης, την επίσκεψη σε μεγάλες βιβλιοθήκες. Αυτό το τρίπτυχο πραγματικά είναι ο τρόπος της προσέλκυσης του ενδιαφέροντος των μαθητών προς το βιβλίο, το οποίο ανοίγει ορίζοντες απεμπλέκοντας το μαθητή και τη μαθήτρια από την άκαρπη ανεμελιά της περιορισμένης ευθύνης.

Στη συνέχεια κεφαλαιοποιεί σε πράξη το στόχο, προτείνοντας τη μέθοδο της αξιοποίησης της σχολικής βιβλιοθήκης μέσα από διάφορες ομαδικές και ατομικές δραστηριότητες. Εδώ έχουμε τις ποικίλες δραστηριότητες όπως τις λέσχες ανάγνωσης, που αναπτύσσουν την ευγενή άμιλλα των μαθητών σε σχέση με την ανάγνωση, καθώς οι τελευταίοι καλούνται να καταθέσουν τις απόψεις τους για ό,τι διάβασαν μέσα από τη διαδικασία της ομάδας. Αυτή είναι ίσως η ευστοχότερη πράξη για την ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας.

Προσωπικά λάτρεψα το τρίτο μέρος του βιβλίου, όπου η δρ Βιβή Κοψιδά-Βρεττού επέλεξε κείμενα μεγάλων ανθρώπων της γραφής, προκειμένου να επιδείξει τον ερωτισμό της φιλαναγνωσίας. Από τον Σαρτρ μέχρι τον Ουμπέρτο Έκο, περνούν οι μνήμες της ανάγνωσης ανθρώπων που αποτέλεσαν σταθμό στην ιστορία της Γραφής.

Θα πρέπει να πω ότι το εγχειρίδιο της Βιβής με ενέβαλε στο ταξίδι της δικής μου φιλαναγνωσίας. Κι αναθυμήθηκα ότι αγάπησα το εξωσχολικό διάβασμα μέσα από τους φωτισμένους δασκάλους και καθηγητές στο Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το Λύκειο Λευκάδας αντίστοιχα αλλά και με τη δανεική διαδικασία της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Λευκάδας.

Αν παθιάστηκα με το διάβασμα, αν κατόρθωσα να κάνω τις ιδέες μου βιβλία, είναι γιατί στη Λευκάδα του 70 υπήρχε μια πλούσια δανειστική βιβλιοθήκη, που στέκεται αγέρωχη και σήμερα στο νεοκλασικό της κτίριο. Εκεί πηγαίναμε τα καλοκαίρια με τον πατερούλη και δανειζόμασταν ανά εβδομάδα όλα τα εφηβικά βιβλία της εποχής μας κι αργότερα τη λογοτεχνία των ενηλίκων.

Στην εποχή μας που τα πάντα ρει και τίποτε δεν χωρεί στις ζωές των παιδιών μας, είναι αναγκαία πραγματικότητα η ύπαρξη σχολικών βιβλιοθηκών, η υποστήριξή τους από την ντόπια κοινωνία, η διδαχή της χρήσης της, η ανάπτυξη λεσχών ανάγνωσης. Γονείς και δάσκαλοι έχουν χρέος να εμβάλλουν τα παιδιά στο ταξίδι της φιλαναγνωσίας.

Το βιβλίο της δόκτωρος Βιβής Κοψιδά –Βρεττού είναι ένα εργαλείο καθοδήγησης των εκπαιδευτικών στο δύσκολο δρόμο της ανάπτυξης της φιλαναγνωσίας μέσα από τη δημιουργία και χρήση των σχολικών βιβλιοθηκών. Καλό ταξίδι στο υπέροχο χρηστικό βιβλίο και καλή επιτυχία στους εμπνευσμένους εκπαιδευτικούς της Λευκάδας μας!!!

 

Θα χαρούμε να ακούσουμε τις σκέψεις σας

Αφήστε ένα σχόλιο

Το Ρωμαίικο
Logo

Ραδιόφωνο του Ρωμαίικου