Για τη γυναίκα που διάλεξε τον δρόμο του γάμου η ζωή της είναι συνυφασμένη με τη μητρότητα: τη γέννηση των παιδιών, την προστασία της ζωής τους (με την ευρύτερη έννοια), με την προσφορά του εαυτού της σε αυτά.
Η μητρότητα είναι μεγάλο δώρο και τιμή για τη γυναίκα και χρέος της είναι να το αξιοποιήσει σωστά. Η γυναίκα ως μητέρα πρέπει να έχει ως στόχο να καλλιεργήσει όλες τις αρετές: την αγάπη, την υπομονή, την ταπείνωση, το πνεύμα της θυσίας, την συνεχή άρνηση του εαυτού της, την υποχωρητικότητα, τη συγχωρητικότητα, τη συγκαταβατικότητα, την πραότητα.
Να είναι ειρηνική, χαρούμενη, ευγενής, ανεκτική, συνετή. Η κάθε μητέρα είναι καλό να έχει συνειδητοποιήσει ότι τα παιδιά είναι του θεού. Οι γονείς είναι συνδημιουργοί.
Το παιδί δεν είναι προέκταση, ούτε κτήμα των γονέων του. Είναι ανεπανάληπτη προσωπικότητα από τη στιγμή της σύλληψής του. Χρειάζεται προετοιμασία της κάθε κοπέλας, από πολύ νωρίς, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στο ρόλο της μητέρας.
Βασική προϋπόθεση της μητρότητας είναι ότι η μητέρα αποδέχεται τη στιγμή που θα έρθει το παιδί. Ή μη αποδοχή της μητρότητας σημαίνει άρνηση της φύσεώς της. Στη συνέχεια το μεγάλωμα του παιδιού αρχίζει από την ενδομήτριο ζωή. Το παιδί συμμετέχει στην χαρά και στην λύπη της μητέρας, αυτό έχει αποδειχθεί και επιστημονικά με ΗΕΓ και υπερηχογραφήματα. Ή μη αποδοχή του, από την μητέρα, διαταράσσει καθοριστικά την ψυχική του ισορροπία.
Μετά την γέννηση το βρέφος από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνει και καταγράφει τα πάντα ! Ζητά αγάπη, στοργή, τρυφερότητα.
Έλεγε ο Γέροντας Παϊσιος πόσο πολύ βοηθάει ο θηλασμός τα παιδιά και τη σχέση τους με τη μητέρα. Έλεγε, χαρακτηριστικά :<<Το βρέφος δεν θηλάζει μόνο γάλα- θηλάζει κυρίως αγάπη, στοργή, ασφάλεια…>>.
Ότι έχει η μητέρα το μεταδίδει στο παιδί.
Η ευθύνη της μητέρας στο μεγάλωμα των παιδιών είναι μεγάλη. Ο Γέροντας Παϊσιος, που πολύ νοιάστηκε για το θέμα της ανατροφής των παιδιών έλεγε: <<Τα παιδιά είναι αγνά ,είναι ένας άγραφος πίνακας πάνω στον οποίο γράφουμε ότι θέλουμε. Είναι άγραφες κασέτες στις οποίες ότι γράψουμε αυτό θ’ ακούσουμε. Η πρώτη βαφή, το πρώτο αστάρι που περνάμε επάνω τους, αντέχει για όλη τους τη ζωή. Και στη φωτιά να το ρίξεις αυτό το παιδί θα αντέξει.>>.
Λάθη πάντοτε θα γίνονται. Ότι γίνεται από άγνοια ή αδυναμία το σκεπάζει ο Θεός. Είναι σπουδαίο να αποδέχεται η μητέρα τα σφάλματά της Δεν χρειάζεται να προσπαθεί να φαίνεται καλύτερη απ’ ότι είναι. Το παιδί δεν χρειάζεται θεωρίες, ζητάει γνήσιο βίωμα, γνήσια ζωή. Πρέπει να έχει τη δύναμη η μητέρα να ταπεινώνεται και να ζητά συγνώμη από τα παιδιά, όταν σε κάτι τα αδικήσει.
Συχνά οι μητέρες, πάνω στον καθημερινό τους αγώνα, έχουν πολλές απαιτήσεις από τα παιδιά, με ευκολία κάνουν άστοχες παρατηρήσεις και καταφεύγουν σε αδιάκριτες απαγορεύσεις.
Έλεγε ο μακαριστός Αγιορείτης Γέροντας Ισαάκ: << Περιφράζουμε κήπο στον οποίο δεν έχουμε φυτέψει τίποτε .Φύτεψε πρώτα κάτι και μετά περίφραξέ τον.>>
Χρειάζεται να κάνει πρώτα πολύ πνευματική εργασία στον εαυτό της η μητέρα για να μπορεί να απαιτεί, να παρατηρεί, να απαγορεύει κάτι στο παιδί της όταν χρειαστεί και πάλι με πολύ φόβο Θεού. Η μητέρα είναι η ψυχή του σπιτιού. Η μητρική καρδιά μπορεί τόσα πολλά να δώσει στα παιδιά. Είναι κρίμα να σπαταλιέται σε άχρηστα πράγματα. Καταναλίσκονται πολλές δυνάμεις σε ανούσια θέματα: υπερβολικές καθαριότητες, άσκοπες επισκέψεις, ενασχόληση με την επίπλωση του σπιτιού, τα ρούχα, τα ψώνια…..
Όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν, αλλά έχουν προτεραιότητα τα παιδιά. Ξοδεύει κανείς τον εαυτό του σε διάφορα και στην συνέχεια αποκτά άγχος, χάνει την ειρήνη του.
Η μητέρα πρέπει να γεμίζει το σπίτι με γαλήνη. Πρέπει να είναι σαν το λαδάκι που βάζουμε στις πόρτες να μη τρίζουν. Η μητρική στοργή μπορεί να τα σκεπάζει όλα. Στο στόμα της μάνας πρέπει να υπάρχει πάντα η ευλογία – ποτέ ας μην αφήνει στην ψυχή της την αγανάκτηση για τα παιδιά. Είναι θλιβερό να ακούει κανείς μητέρες να απευθύνονται στα παιδιά τους με ανάρμοστες εκφράσεις. Ο λόγος της μητέρας πρέπει να είναι κάθε στιγμή προσεκτικός. Έτσι θα διδάξει στα παιδιά την ευγένεια, την καλή συμπεριφορά. Όσο για το θέμα << του ξύλου>>, ας θυμάται η κάθε μητέρα ένα ακόμη λόγο του μακαριστού π. Παϊσιου << Αν ένα παιδί το χτυπήσεις κάποια φορά, ύστερα κι όταν θα πας να το χαϊδέψεις, αυτό θα τραβηχτεί, γιατί θα νομίσει ότι θέλεις πάλι να το χτυπήσεις>>.
Η παρουσία της μητέρας ας είναι πάντοτε σεμνή. Το ντύσιμό της μέσα κι έξω από το σπίτι μπορεί να όμορφο αλλά σεμνό. Έτσι θα είναι ένα καλό πρότυπο για τα παιδιά.
Τη μητέρα πρέπει να τη διακρίνει η μακροθυμία και η συγχωρητικότητα. Έτσι θα μάθουν και τα παιδιά να συγχωρούν.
Η μάνα επειδή αγαπάει αληθινά το παιδί της, δεν σταματάει απλά στην συμβουλή, την παρατήρηση ή την τιμωρία. Θεωρεί το λάθος του παιδιού της δικό της, το παίρνει επάνω της. Έτσι μπορεί να αρχίσει να το θεραπεύει. Τις περισσότερες ίσως φορές, για τα λάθη των παιδιών φταίνε ή έφταιξαν κάποτε οι γονείς. Η αυστηρότης χρειάζεται. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι πρέπει να νουθετούμε με αυστηρότητα τα παιδιά αλλά εκείνη, λέει, την ώρα που τα συμβουλεύεις και τα απαγορεύεις κάτι, να τα φιλάς και να τα σφίγγεις στην αγκαλιά σου, δείχνοντάς τους έτσι την αγάπη σου. Επίσης η μητέρα χρειάζεται να έχει μια σταθερότητα στις απόψεις της και στα συναισθήματά της. Να υπάρχει ένας έλεγχος στις εκδηλώσεις της λύπης, της απογοήτευσης, της χαράς….. Όλα αυτά μεταδίδονται στο παιδί και το επηρεάζουν.
Κάτι βασικό στη σχέση της μητέρας με τα παιδιά είναι η συνέπεια. Δεν μπορεί να απαιτεί από τα παιδιά ότι δεν έχει η ίδια. Πως θα μάθει το παιδί την ειλικρίνεια αν π.χ. χτυπάει το τηλέφωνο, κάποιος τη ζητάει και λέει η ίδια στο παιδί της να πει ότι απουσιάζει. Ενώ είναι εκεί. Και τα πιο παραμικρά θέλουν προσοχή. Η μάνα μεγαλώνει τα παιδιά. Αυτή πρέπει να τα σκεφτεί όλα.
Η μητέρα πρέπει να φροντίσει τις συναναστροφές των παιδιών από τότε που ακόμη είναι μικρά.
Αυτή επίσης χρειάζεται να ελέγχει με υπευθυνότητα τα βιβλία, τα έντυπα, τα περιοδικά που μπαίνουν στο σπίτι.
Αυτή θα πρέπει με πολύ φόβο θεού να προφυλάξει και να προστατέψει τα παιδιά από το μεγάλο κίνδυνο της τηλεόρασης και της κακής και μη ελεγχόμενης χρήσης του υπολογιστή: ταινίες, παιχνίδια, internet.
Έλεγε κάποιος πνευματικός πατέρας: Κάποτε οι μητέρες γονάτιζαν με τα παιδιά τους μπροστά στα εικονίσματα και έκαναν λίγη προσευχή. Τώρα κάθονται ατελείωτες ώρες μπροστά στην τηλεόραση. Ας μην βλέπει τίποτα η μητέρα, έστω και μόνη της, που θα ντρεπόταν αν είχε δίπλα της τα παιδιά. Έτσι θα μπορέσει να έχει έναν έλεγχο στο τι βλέπουν εκείνα.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αυτός ο μεγάλος παιδαγωγός και Άγιος της Εκκλησίας μας, τονίζει πόσο υπεύθυνοι είναι οι γονείς και ιδίως οι μητέρες, να φυλάξουν τις αισθήσεις των παιδιών τους. Ο κόσμος προσφέρει τα χειρότερα θεάματα και ακούσματα. Οι μάνες ας προσέξουν τι βλέπουν και τι ακούν τα παιδιά τους, μέσα στα σπίτια τους.
Η μάνα είναι ο δεύτερος φύλακας άγγελος για το παιδί, έλεγε ο π. Παϊσιος. Τα παιδιά θέλουν από την μητέρα τους να τους αφοσιωθεί να τους χαρίσει όσο περισσότερο χρόνο μπορεί. Θέλουν να την αισθάνονται στο σπίτι. Να κουβεντιάσει μαζί τους, να παίξει, να δει τα τετράδιά τους, να τους ετοιμάσει το φαγητό, το γλυκό. Έλεγε παλιά ο γέρων Παϊσιος: << κάποτε οι μητέρες ετοίμαζαν το φαγητό με προσευχή , το έβαζαν στο φούρνο και το σταύρωναν εις το όνομα του Χριστού και της Παναγίας κι έτσι αγιάζονταν κι αυτές και τα παιδιά τους.
Καθώς μεγαλώνουν έτσι τα παιδιά αναπτύσσονται με την αγάπη της μητέρας και αισθάνονται την ασφάλεια και την σιγουριά της μητρικής στοργής.
Η σχέση της μητέρας με το παιδί είναι ένα μυστήριο. Ας μεταδώσει στα παιδιά της το φόβο του θεού για να ζήσουν ευτυχισμένα.
Ας τα οδηγήσει στα Μυστήρια της Εκκλησίας.
Ας τα μάθει να νηστεύουν, να μετέχουν στο Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας .
Ας τα διαβάζει τους βίους των Αγίων μας.
Ας κάνει λίγη προσευχούλα μαζί τους.
Όλα αυτά φέρνουν την μητέρα σε μια μυστική επικοινωνία με τα παιδιά κι αυτή η σχέση είναι ένα εφόδιο για όλη τους τη ζωή.
Για όλα αυτά απαιτείται ένας αγώνας.
Τίποτε δεν είναι εύκολο, τίποτε όμως δεν είναι ακατόρθωτο.
Ας τα’χουν υπόψη τους οι μητέρες κι αν λίγη διάθεση δείξουν θα δώσει ο θεός.
Είναι απόλυτη ανάγκη να προσπαθεί η μητέρα να βρίσκει λίγο χρόνο να συμμαζεύει το νου της, να ευχαριστεί την ψυχή της.
Ας απομονωθεί κάπου, ας διαβάσει κάτι, ας κάνει μια παράκληση στην Παναγία.
Ας προσπαθεί να συμμετέχει στις ακολουθίες της Εκκλησίας.
Ας βρίσκει τρόπους να αντλεί δύναμη για τον ποικίλο αγώνα της.
Η χριστιανική μητέρα είναι μια γλυκιά και δυνατή παρουσία μέσα στον κόσμο. Μπορεί να επηρεάζει την κοινωνική ζωή αναδεικνύοντας ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Σε αυτή τη μεγαλειώδη και ιερή αποστολή της έχει τέλειο υπόδειγμα, αιώνιο πρότυπο της γυναικείας αξίας και μητρότητας στην Παναγία Μητέρα μας.
Η μητρική καρδιά, που ζει κοντά στην Παναγία, μπορεί να γίνει θρόνος του θεού και με τρόπο σιωπηλό, μυστικό, ταπεινό να ζει βιώματα πνευματικά.
Μπορεί με οδηγήτρια την Παναγία να γίνει οδηγός για τα παιδιά της και για όλη την οικογένεια στο δρόμο τους προς τον Θεό.
*Οδοντίατρος
