“Η γεωπολιτική κρίση της Ουκρανίας θα οδηγήσει σε μετωπική σύγκρουση Ανατολής-Δύσης” / Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών
Ο κομβικός ρόλος των ΜΜΕ στην όξυνση της αντιπαράθεσης
«Ζούσαμε μία κατάσταση όπου η ανθρώπινη ζωή δεν είχε καμία απολύτως αξία. Το μόνο που φαινόταν να έχει σημασία ήταν να μείνει κανείς ζωντανός και να μην νοιάζεται για τίποτε άλλο πέρα από τον εαυτό του».
Γκενάντι Ιβάνοφ, Υπολοχαγός του Κόκκινου Στρατού, Βερολίνο Μάρτιος-Απρίλιος 1945.
(Από το βιβλίο του Μαξ Χεϊστινγκς «ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ»1, η μάχη για την Γερμανία 1944-1945, Εκδόσεις Ψυχογιός 2007, σελ. 701)
Στη συμπλήρωση δύο ετών υγειονομικής κρίσης η οποία προκλήθηκε από την πανδημία του κορωνοϊού και επέφερε κοσμογονικές αλλαγές σε κάθε πεδίο της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής των ανθρώπων, ήλθε να προστεθεί εντελώς αιφνιδιαστικά (;) και η στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας, επιτείνοντας την παγκόσμια ανησυχία και αγωνία των πολιτών για τον υπαρκτό κίνδυνο διάχυσης της γεωπολιτικής ανάφλεξης και σε άλλες (πραγματικές ή μη) διαφιλονικούμενες περιοχές του πλανήτη.
Η μαζική προσέλευση των πολιτών στα εμβολιαστικά κέντρα δεν θα είχε σημειώσει τέτοια ανέλπιστη επιτυχία χωρίς την καθοριστική συμβολή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ορθότερα: Μέσων Μαζικής Επιρροής και Εξαπάτησης) τα οποία προπαγάνδιζαν έναντι αδράς κρατικής αμοιβής νυχθημερόν και αδιαλείπτως υπέρ της αναγκαιότητας του εμβολιασμού και της αποτελεσματικότητας των εμβολίων.
Αναλογικά και κατά την παρούσα γεωπολιτική κρίση, η οποία πυροδοτήθηκε με την εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων σε ουκρανικό έδαφος, τα παγκόσμια (αλλά και τα ημεδαπά) ΜΜΕ έσπευσαν να αναλάβουν (με το αζημίωτο πάντοτε) τον ρόλο του διαμορφωτή της παγκόσμιας κοινής γνώμης για τα τεκταινόμενα στην Ουκρανία.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων εβδομάδων από την έναρξη των εχθροπραξιών, γινόμαστε μάρτυρες μίας νέας ενορχηστρωμένης πλύσης εγκεφάλου από το ήδη γνωστό σύστημα των κυρίαρχων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ορθότερα: Μέσων Μαζικής Επιρροής και Εξαπάτησης), το οποίο βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία προωθώντας και επιβάλλοντας το γεωπολιτικό αφήγημα της κυρίαρχης δυτικής ελίτ περί «της καλής Ουκρανίας» και της «μισητής Ρωσίας», αφού δεν έχουμε σταματήσει λεπτό να ακούμε για «τη βάρβαρη επίθεση της Ρωσίας», για «τον εγκληματία πολέμου Πούτιν», για τον επίσης «ψυχοπαθή και διαταραγμένο κακοποιό Πούτιν» καθώς και για την «ηρωική αντίσταση του ουκρανικού λαού», για την «εμβληματική προσωπικότητα» του προέδρου Ζελένσκι (πάντοτε με το ίδιο μακό μπλουζάκι) ο οποίος έχει αναδειχθεί στα μάτια των Ευρωπαίων ως «ο ήρωας της αντίστασης» που εμπνέει με το παράδειγμά του τον ουκρανικό λαό.
Η συστηματική και μεθοδευμένη διαστρέβλωση των γεγονότων της ουκρανικής κρίσης από τα ΜΜΕ και η εσκεμμένη παραπληροφόρηση σχετικά με τα πραγματικά αίτιά της αποσκοπούν πρωτίστως στην χειραγώγηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης και στην ανάδειξη ενός νέου εχθρού (ορατού αυτή τη φορά) στο πρόσωπο του Ρώσου Προέδρου που θα αξιοποιηθεί ως φόβητρο (στη θέση του κορωνοϊού) για την πειθάρχηση και συμμόρφωση των πολιτών σε πιθανά νέα μέτρα για την αντιμετώπιση της επικείμενης ενεργειακής και επισιτιστικής κρίσης που θα προκληθούν ως «άμεση παρενέργεια» της γεωπολιτικής σύγκρουσης μεταξύ Ανατολής και Δύσης στο ουκρανικό έδαφος.
Η έλλειψη πολυφωνικής και αντικειμενικής ενημέρωσης εν σχέσει προς τις ενδεχόμενες σοβαρές παρενέργειες του εμβολιασμού, είχε ως αποτέλεσμα να καταγραφούν δεκάδες χιλιάδες θάνατοι και εκατοντάδες χιλιάδες σοβαρές επιπλοκές και βλάβες της υγείας των πολιτών εξαιτίας του εμβολιασμού τους με πειραματικά και δυνητικώς θανατηφόρα εμβόλια και, ως εκ τούτου, κατά μείζονα λόγο κρίνεται πολύ πιθανό αντιστοίχως το έλλειμμα σοβαρής, αξιόπιστης και αντικειμενικής πληροφόρησης σχετικά με την ιστορικών διαστάσεων ουκρανική κρίση να παρασύρει την ανθρωπότητα στη δίνη μιας παγκόσμιας σύρραξης που εγκυμονεί ανυπολόγιστους κινδύνους για την ειρήνη και την σταθερότητα του κόσμου.
Η ρωσική στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία δύναται να επιφέρει ντόμινο ευρύτερων γεωπολιτικών ανακατατάξεων και σε άλλες εύφλεκτες περιοχές του πλανήτη, ενώ δεν αποκλείεται καθόλου, όσο δεν σβήνει έγκαιρα η φωτιά του πολέμου με την σύναψη ειρήνης, να προκαλέσει την στρατιωτική εμπλοκή του ΝΑΤΟ, με αποτέλεσμα η εμπόλεμη σύρραξη να λάβει τα χαρακτηριστικά παγκόσμιας αναμέτρησης και να οδηγήσει ακόμη και στο «απονενοημένο διάβημα» της χρήσης «συμβατικών» πυρηνικών όπλων.
Η μεγαλύτερη επιτυχία της άρχουσας υπερεθνικής ελίτ η οποία επιχειρεί εκ του παρασκηνίου να ελέγξει τις τύχες της ανθρωπότητας, συνίσταται στο γεγονός ότι έχει κατορθώσει να πείσει την συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων να αποδέχεται παθητικά και μοιρολατρικά το εκάστοτε κυρίαρχο αφήγημά της, ώστε να συμμορφώνεται χωρίς αντιρρήσεις στις έκτακτες συνθήκες δημόσιας ανάγκης που η ίδια επιβάλλει, όταν επικαλείται πραγματικούς ή φανταστικούς κινδύνους οι οποίοι συσχετίζονται με την δημόσια υγεία, την ενεργειακή επάρκεια ή την κλιματική αλλαγή.
Η επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας του κορωνοϊού από τα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Επιρροής και Εξαπάτησης) οδήγησε σε ένα αξιοζήλευτο κατόρθωμα: πέτυχε να εξουδετερώσει σε συντριπτικό βαθμό την ελεύθερη βούληση και την κριτική ικανότητα των πολιτών χειραγωγώντας επιδέξια την σκέψη, το συναίσθημα και την συμπεριφορά τους, ώστε ως υπνωτισμένοι και άβουλοι να σπεύσουν μαζικά στην εμβολιαστική καρέκλα.
Σήμερα, με την επιλεκτική επικοινωνιακή κάλυψη της γεωπολιτικής κρίσης στην Ουκρανία που υλοποιείται με την μεροληπτική παράθεση πληροφοριών και γεγονότων από τα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ του δυτικού κόσμου τα οποία συσκοτίζουν εσκεμμένα τα πραγματικά αίτια της εμπόλεμης σύγκρουσης, καλλιεργείται δυστυχώς ένα κλίμα φανατισμού και αντιρωσικής υστερίας διχάζοντας τον κόσμο και υποδαυλίζοντας το μίσος μεταξύ Ανατολής και Δύση με καταστροφικές συνέπειες στην προσπάθεια επίτευξης ειρήνης.
Δυστυχώς, η ολοκληρωτική επικράτηση και η ανεξέλεγκτη ισχύς και επιρροή των ΜΜΕ στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης διάβρωσε το σύστημα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, αδρανοποίησε την κοινωνία των πολιτών, υπέθαλψε την χυδαιότητα, υπνώτισε τα πλατιά λαϊκά στρώματα στρέφοντας την προσοχή τους σε διασκεδάσεις και σε τηλεπαιχνίδια, καλλιέργησε την στάση της παθητικότητας, του εφησυχασμού και της αδιαφορίας εξουδετερώνοντας τις διανοητικές αντιστάσεις των ανθρώπων και τελικώς κατέπνιξε την ελευθερία της σκέψης εφαρμόζοντας την αλάνθαστη μέθοδο «χειραγώγηση με εικόνες» η οποία μετατρέπει τους πολίτες σε πειθήνια και άβουλα όντα που αδυνατούν να σκέπτονται και μοιραία αιχμαλωτίζονται καθοδηγούμενοι από την δύναμη της εικόνας.
Όπως η δύναμη της τηλεοπτικής εικόνας με τα (άδεια) φέρετρα στο Μπέργκαμο της Ιταλίας αξιοποιήθηκε κατά κόρον στο πλαίσιο της τρομοκράτησης των πολιτών παρασύροντας τους στην εμβολιαστική καρέκλα, θεωρείται επίσης κατά τον ίδιο τρόπο πολύ πιθανό, μια άλλη εξίσου «δυνατή τηλεοπτική εικόνα» με το βομβαρδισμένο από τις ρωσικές δυνάμεις μαιευτήριο ή θέατρο μιας ουκρανικής πόλης να προκαλέσει κύματα οργής στο δυτικό κόσμο με σκοπό την χειραγώγηση των πολιτών και των κυβερνήσεών τους, ώστε να εμπλακούν σε μια παράλογη και καταστροφική για την ανθρωπότητα ρωσονατοϊκή σύγκρουση.
Εγείρεται επομένως το εξής ερώτημα:
Δεν είναι πολύ επικίνδυνο και επίφοβο να διαμορφώνουμε τη σκέψη και την άποψή μας σύμφωνα με όσα βλέπουμε και ακούμε στις τηλεοράσεις μας;
Στους κόλπους της κυρίαρχης υπερεθνικής πολιτικοοικονομικής ελίτ επικρατεί και εφαρμόζεται απαρέγκλιτα κατά τα τελευταία τουλάχιστον είκοσι πέντε χρόνια το «επικοινωνιακό δόγμα» της υποδούλωσης και συμμόρφωσης των πολιτών, το οποίο επιγραμματικά μπορεί να διατυπωθεί ως εξής:
«Αυτός που ελέγχει το αφήγημα, ελέγχει τον κόσμο».
Η καταστροφή του συστήματος της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας που εκφράστηκε στο δυτικό κόσμο μέσω του θεσμού της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στο γεγονός ότι τα διεφθαρμένα και εξωνημένα ΜΜΕ χειραγωγούν και ελέγχουν τον δημόσιο διάλογο αποκλείοντας συστηματικά κάθε αντίθετη φωνή και διαμορφώνοντας την άποψη της κοινής γνώμης μέσω της φιλτραρισμένης είδησης, της παραπληροφόρησης και της ακατάσχετης τηλεοπτικής προπαγάνδας.
Η αντίχριστη υπερεθνική ελίτ κατόρθωσε να ελέγξει σχεδόν σε απόλυτο βαθμό τα Mέσα Mαζικής Eνημέρωσης (ραδιοτηλεοπτικά, διαδικτυακά, έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο) επιβάλλοντας με αυταρχικό και ολοκληρωτικό τρόπο στις δυτικές κοινωνίες την δική της πρόταση ως την μοναδική αλήθεια, συντρίβοντας αποφασιστικά κάθε αντίθετη έκφραση και φωνή διαφορετικότητας που τολμά να αμφισβητεί το κυρίαρχο αφήγημα, εφαρμόζοντας το αξίωμα «είδηση, πληροφορία ή γεγονός που αξίζει να συζητηθεί είναι μόνο αυτό που παρουσιάζεται στην τηλεόραση».
Εξ αντιδιαστολής, μετά από πολλές δεκαετίες διαρκούς τηλεοπτικής υπνώτισης και αποχαύνωσης, έχει εμπεδωθεί στην κοινωνική συνείδηση των πολιτών ο κανόνας που ορίζει:
«Μια είδηση ή ένα γεγονός που δεν αναφέρεται στην τηλεόραση αξίζει να υποτιμηθεί και να περιφρονηθεί ως ασήμαντη».
Η κρίση για την αλήθεια ή την σημασία μιας είδησης ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία των επιτελείων των τηλεοπτικών σταθμών.
Και επομένως στο ερώτημα του Πόντιου Πιλάτου προς τον Χριστό, «τι έστιν αλήθεια» (όπως διασώζεται στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, κεφ. ιη, στίχος 38) η άρχουσα πολιτική και οικονομική ελίτ απαντά αυτάρεσκα και αλαζονικά:
«Αλήθεια είναι αυτό που εγώ ορίζω και επιβάλλω ως αλήθεια».
Για την δυτική ελίτ η παγκοσμιοποίηση ερμηνεύεται ως μια διαρκής και επίμονη προσπάθεια συνεχούς επέκτασης και επιβολής του ακραίου νεοφιλελεύθερου μοντέλου διακυβέρνησης και της νεοταξίτικης ατζέντας στην ανθρωπότητα.
Συνιστά θλιβερή διαπίστωση ότι η ίδια (δηλ. η ελίτ) συστηματικά απορρίπτει με αλαζονική περιφρόνηση και χωρίς διάλογο καθένα που δεν ταυτίζεται με το δυστοπικό «όραμά της» για μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία η οποία θα τελεί υπό τον ασφυκτικό έλεγχο μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.
Η υπερεθνική άρχουσα ελίτ, στην προσπάθειά της να επιτύχει την εμφάνιση της παγκόσμιας ηγεσίας στο διεθνές πολιτικό προσκήνιο, επιχειρεί σήμερα, με την επίκληση προσχηματικών και εικονικών οικουμενικών απειλών που συνδέονται με την προστασία της δημόσιας υγείας και του κλίματος ή με την εξασφάλιση διατροφικής και ενεργειακής επάρκειας, να τρομοκρατήσει τους ανυποψίαστους πολίτες προκειμένου να νιώσουν ανήμποροι στην αντιμετώπιση κοινών κινδύνων που αφορούν όλη την ανθρωπότητα και ακολούθως να κλονιστεί η εμπιστοσύνη τους προς τις εθνικές τους κυβερνήσεις (η συντριπτική πλειονότητα των οποίων αποτελείται από πολιτικά ανδρείκελα της Ν.Τ.Π.), με αποτέλεσμα η συγκρότηση της παγκόσμιας κυβέρνησης να παρουσιαστεί ως καθολικό αίτημα των κατοίκων της γης για την σωτηρία της!
Εκείνος που διαφωνεί με το κυρίαρχο αφήγημα της δυτικής ελίτ, το οποίο επιβάλλεται στον κόσμο με την πολιτική και στρατιωτική ισχύ των Η.Π.Α. και υλοποιείται σε πολιτικό και γεωστρατηγικό πεδίο με την διαρκή επέκταση του ΝΑΤΟ σε ζώνες γεωπολιτικής επιρροής της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, στιγματίζεται ως εχθρός, που πρέπει είτε να καταστραφεί, είτε να υπαχθεί στον άμεσο έλεγχο της νατοϊκής συμμαχίας και της Δύσης.
Τα ΜΜΕ επιτελούν κρίσιμο και ουσιώδη ρόλο στην διαχείριση της γεωπολιτικής κρίσης στην Ουκρανία, αφού κρατούν στο σκοτάδι του ψεύδους και της παραπληροφόρησης τους πολίτες του δυτικού κόσμου, ενώ ταυτόχρονα συγκαλύπτουν επιμελώς την υποκρισία, την σκληρότητα και την εωσφορική έπαρση της δυτικής ελίτ, ρίχνοντας το φταίξιμο στους «κακούς Ρώσους».
Δυστυχώς το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας δεν έχει συνειδητοποιήσει το γεωπολιτικό μέγεθος της ουκρανικής κρίσης διά της οποίας έχουμε ήδη εισέλθει στο προπαρασκευαστικό στάδιο της προετοιμασίας του τρίτου παγκοσμίου πολέμου.
Δυστυχώς το ΝΑΤΟ (δηλ. οι Η.Π.Α.) ρίχνοντας λάδι στη φωτιά της υποβόσκουσας γεωπολιτικής έντασης, απέρριψε την θεμιτή και δικαιολογημένη απαίτηση του Κρεμλίνου περί μη ένταξης στην νατοϊκή συμμαχία των χωρών (πρώην σοβιετικών δημοκρατιών) της Ουκρανίας, της Γεωργίας, της Λευκορωσίας και του Καζακστάν που βρίσκονται στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας (η μη ενσωμάτωση των οποίων δεν αποδυναμώνει το ΝΑΤΟ αλλά ούτε προκαλεί κανένα ρήγμα στην αρχιτεκτονική ασφαλείας στην Ευρώπη) και παράλληλα δεν αποδέχθηκε την συμβιβαστική πρόταση του Ρώσου προέδρου για την δημιουργία μιας «νέας Γιάλτας» με την ανακατανομή των ζωνών γεωπολιτικής επιρροής, με αποτέλεσμα η στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία (με όρους ψυχρής γεωπολιτικής ανάλυσης, αφού κάθε πόλεμος στο ηθικό πεδίο συνιστά ένα τεράστιο και ανεπανόρθωτο κακό για τον ανθρώπινο πολιτισμό) να εμφανίζεται ως «αναγκαίο πικρό ποτήρι» για την πολιτική ηγεσία της Ρωσίας.
Επιπλέον η ίδια είχε επωμιστεί την πρόσθετη ευθύνη να μεριμνήσει για την προστασία των ρωσόφωνων πληθυσμών της Ανατολικής Ουκρανίας από τον υπαρκτό κίνδυνο της εθνοκάθαρσης από τους Ουκρανούς παραστρατιωτικούς.
Συνιστά τραγική διαπίστωση ότι οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν σχεδόν καταστραφεί (με υπαιτιότητα της πολιτικής ηγεσίας των ΗΠΑ που χρησιμοποιεί για τον Ρώσο πρόεδρο ιταμούς χαρακτηρισμούς και πρωτοφανείς προσβλητικές εκφράσεις που δεν συνάδουν με το πλαίσιο των διεθνών σχέσεων και με την διπλωματική πρακτική) αν όχι ολοσχερώς, τουλάχιστον για μεγάλο χρονικό διάστημα, γεγονός που θα δυσχεράνει σημαντικά την εξεύρεση συμβιβαστικής ειρηνικής λύσης στην ουκρανική κρίση.
Το μίσος μεταξύ Ανατολής και Δύσης είναι πλέον αβυσσαλέο και αγεφύρωτο.
Κατά την προσωπική εκτίμηση του γράφοντος με αφορμή την ουκρανική κρίση οι ρωσονατοϊκές σχέσεις θα εξελιχθούν σε μια απόλυτα μετωπική σύγκρουση (με την επιβολή σφοδρών κυρώσεων και, αντιστοίχως, αντιποίνων στους νευραλγικούς τομείς της οικονομίας, του εμπορίου και των εταιρικών δοσοληψιών)που θα λάβει τα χαρακτηριστικά ενός τρομακτικού σε ένταση πολέμου με πολύ πιθανή ακόμη και την χρήση «τακτικών» πυρηνικών όπλων, με σκοπό την τελική και ολοκληρωτική επικράτηση της δυτικής ελίτ επί της ρωσικής και το αντίστροφο.
Η γη που έπλασε ο Άγιος Τριαδικός Θεός για να φιλοξενήσει το πλάσμα Του, χωράει όλους τους ανθρώπους, η άρχουσα αντίχριστη υπερεθνική ελίτ του δυτικού κόσμου επιδιώκει όμως την αποκλειστική κυριαρχία και την απόλυτη νομή της εξουσίας, αδιαφορώντας για τα δεινά που θα προκαλέσει στην ανθρωπότητα.
Δυστυχώς στις μέρες μας απουσιάζουν οι άνθρωποι με την ψύχραιμη και νηφάλια σκέψη. Οι περισσότεροι θα παρασυρθούν από τα φιλοδυτικά ή τα φιλορωσικά αισθήματά τους υποστηρίζοντας άκριτα και φανατισμένα την μία ή την άλλη πλευρά.
Όμως το ζητούμενο δεν είναι η ένταξή μας σε κάποιο από τα δύο αντιμαχόμενα μπλοκ αλλά η πρυτάνευση της σύνεσης και της λογικής, ώστε να αποτραπεί μια παγκόσμια καταστροφή όχι απλώς κοσμοϊστορικών αλλά αποκαλυπτικών διαστάσεων, η οποία θα σημαδέψει ανεξίτηλα κάθε άνθρωπο που θα κατορθώσει να επιβιώσει.
Είναι ο τόπος που αναφέρεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννου (κεφ. ιστ΄, στίχος 16: «και συνήγαγεν αυτούς εις τον τόπον τον καλούμενον Εβραϊστί Αρμαγεδών»), όπου θα συντριβούν οι αντίθεες δυνάμεις κατά την συντέλεια του κόσμου. Μεταφορικά σημαίνει την καταστροφική μάχη, την πολύνεκρη σύγκρουση.
https://kvathiotis.substack.com/p/–343?s=r
