Είναι η Καλίνκα* υπό διωγμόν; / Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

Στο πλαίσιο των πρωτοφανών οικονομικών κυρώσεων που επέβαλε η Δύση τιμωρώντας την Ρωσία για την στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία, συμπεριλαμβάνεται (ως μη όφειλε) και ο μαζικός αποκλεισμός των Ρώσων καλλιτεχνών και αθλητών από κάθε διεθνή πολιτιστική και αθλητική διοργάνωση ή εκδήλωση.

Δυστυχώς το μένος της αντιρωσικής υστερίας έπληξε και την πολιτική ηγεσία του ελληνικού υπουργείου Πολιτισμού η οποία αποφάσισε την ακύρωση της παράστασης «Η Λίμνη των Κύκνων» από τα ρωσικά μπαλέτα Μπολσόι που είχε προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το πολιτιστικό πογκρόμ που έχει εξαπολύσει η «δημοκρατική Δύση» κατά του ρωσικού πολιτισμού και αθλητισμού και παραπέμπει στις σκοτεινότερες περιόδους της Ευρωπαϊκής Ιστορίας προτείνεται στους χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ως τρόπος υγιούς αντίδρασης στην κατάφωρα άδικη απόφαση της δυτικής γραφειοκρατικής ελίτ για τον αποκλεισμό των Ρώσων καλλιτεχνών, να αναρτήσουν ένα από τα δημοφιλέστερα τραγούδια της ρωσικής λαϊκής παράδοσης, την «ΚΑΛΙΝΚΑ», το οποίο είναι στενά συνδεδεμένο με την ρωσική κουλτούρα και έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως το τραγούδι που χαρακτηρίζει περισσότερο από κάθε άλλο την ρωσική πολιτιστική κληρονομιά.

Επιπλέον ερμηνεύεται με μοναδικό τρόπο από την Ελληνίδα τραγουδίστρια, Μαργαρίτα Ζορμπαλά.

Επομένως με την μαζική ανάρτησή μας, εκπέμπουμε ένα ευκρινές σήμα κοινωνικής αντίδρασης, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην επίτευξη τριών στόχων:

1) Αποδεικνύουμε στην κυβέρνηση ότι δεν είμαστε καθοδηγούμενοι μαζάνθρωποι αλλά κοινωνικά συνειδητοποιημένοι και αφυπνισμένοι πολίτες με ελεύθερη βούληση, κριτική σκέψη και διαμορφωμένη άποψη που αντιστεκόμαστε στην επικοινωνιακή πλημμυρίδα των συστημικών ΜΜΕ (ορθότερα: Μέσων Μαζικής Επιρροής και Εξαπάτησης), απορρίπτοντας τον ρόλο του άβουλου και παθητικού δέκτη της τηλεοπτικής προπαγάνδας ο οποίος επιφυλάσσεται για εμάς από την εγχώρια πολιτικοοικονομική ελίτ.

2) Αντιστεκόμαστε και κυρίως διαφοροποιούμαστε από το κυρίαρχο γεωπολιτικό αφήγημα της Δύσης και των διεφθαρμένων ΜΜΕ εκφράζοντας την έντονη δυσαρέσκειά μας για τον τρόπο τηλεοπτικής κάλυψης της ουκρανικής κρίσης ο οποίος χαρακτηρίζεται από την εσκεμμένη παραπληροφόρηση, την μεροληπτική παράθεση των ειδήσεων και την έλλειψη αντικειμενικής ενημέρωσης αναφορικά με τα πραγματικά αίτια που οδήγησαν στην κατάρρευση των αμερικανορωσικών διπλωματικών συνομιλιών που πραγματοποιήθηκαν στην Γενεύη για την επίλυση της Ουκρανικής κρίσης.

3) Με την συλλογική μας στάση εκδηλώνουμε την έμπρακτη συμπαράστασή μας στον χειμαζόμενο ρωσόφωνο πληθυσμό της Ουκρανίας που διώκεται, κακοποιείται και βασανίζεται από τους Ουκρανούς ακροδεξιούς παραστρατιωτικούς αναγνωρίζοντας παράλληλα την ανεκτίμητη αξία και συμβολή της ρωσικής πολιτιστικής κληρονομιάς στον παγκόσμιο πολιτισμό, στα Γράμματα και στις Τέχνες.

Με την ερμηνεία του τραγουδιού από μια Ελληνίδα τραγουδίστρια, υπογραμμίζουμε ταυτόχρονα τους ισχυρούς θρησκευτικούς, ιστορικούς και πολιτιστικούς δεσμούς που ενώνουν διαχρονικά τον ελληνικό και ρωσικό λαό και οι οποίοι πρέπει να διαφυλαχθούν «ως κόρη οφθαλμού» από την όξυνση της γεωπολιτικής αντιπαράθεσης στην Ουκρανία.

Η συμπεριφορά μας αυτή αποκτά ιδιαίτερο νόημα και περιεχόμενο κατά την παρούσα χρονική συγκυρία όπου η πολιτική ηγεσία και η γραφειοκρατία της Δύσης επιδεικνύουν αδιάλλακτη στάση πλήττοντας τις οικουμενικές και πανανθρώπινες αξίες του πολιτισμού και του αθλητισμού, αφού επιβάλλουν την απαγόρευση συμμετοχής των Ρώσων καλλιτεχνών και αθλητών σε διεθνείς πολιτιστικές και αθλητικές διοργανώσεις.

Η αναίρεση του συμφιλιωτικού χαρακτήρα των πολιτιστικών και αθλητικών γεγονότων συνιστά μια ισχυρή ένδειξη αλαζονικής συμπεριφοράς και πολιτισμικής αποστροφής της Δύσης απέναντι σε κάθε τι που συνδέεται με τον ρωσικό πολιτισμό και την κουλτούρα του ρωσικού λαού, η οποία δεν παρατηρήθηκε ούτε κατά την χειρότερη περίοδο του Ψυχρού Πολέμου και προβληματίζει έντονα ότι η πιθανή σύγκρουση Ανατολής-Δύσης μπορεί να προσλάβει τα χαρακτηριστικά ολοκληρωτικής αναμέτρησης με σκοπό την τελική επικράτηση και την ολοσχερή εξάλειψη του ηττημένου.

Στην παρατηρούμενη αντιρωσική φρενίτιδα της Δύσης που υλοποιείται με τον καθολικό αποκλεισμό των Ρώσων καλλιτεχνών, αθλητών και ομάδων από τις διεθνείς πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις, οφείλουμε να υψώσουμε στεντόρεια φωνή διαμαρτυρίας για το κλίμα ρωσοφοβίας που υποδαυλίζεται από τα διεθνή ΜΜΕ και να διαχωρίσουμε με σαφήνεια την θέση μας υποστηρίζοντας ότι ο πολιτισμός και ο αθλητισμός αποτελούν τα προσφορότερα μέσα με τα οποία επιτυγχάνεται η μείωση των γεωπολιτικών ανταγωνισμών και παράλληλα προωθείται και εμπεδώνεται η φιλία, συνεργασία και ειρήνη μεταξύ των κρατών και σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η καθ΄οιονδήποτε εκμετάλλευσή τους, ως πολιτικών εργαλείων, για την άσκηση οικονομικής και διπλωματικής πίεσης καθώς και για την πολιτιστική εκμηδένιση των λαών.

 (Όπως αποδοκιμάζουμε την ομοφοβία, ως ρατσιστική συμπεριφορά μίσους και εμπάθειας, αντιστοίχως αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι και αληθινοί, οφείλουμε να  υψώσουμε το ανάστημά μας και να καταδικάσουμε απερίφραστα κάθε πολιτική ρατσισμού η οποία υποθάλπει τον αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση των ανθρώπων και εκδηλώνεται με βάση την εθνοτική τους καταγωγή).

 Η απαράδεκτη και προκλητική απόφαση της Δύσης για την επέκταση των κυρώσεων εις βάρος της Ρωσίας και στους τομείς του αθλητισμού και του πολιτισμού με τον αποκλεισμό των Ρώσων αθλητών και καλλιτεχνών από τις διεθνείς διοργανώσεις, προσβάλλει την πολιτιστική ταυτότητα του ρωσικού λαού, προκαλεί δικαιολογημένα αισθήματα πικρίας και αγανάκτησης στους Ρώσους πολίτες και τροφοδοτεί τελικώς την καχυποψία, την εμπάθεια και το μίσος μεταξύ Ανατολής και Δύσης υποσκάπτοντας κάθε σοβαρή πρωτοβουλία και προσπάθεια για την επίτευξη συμφωνίας ειρήνης.

 Μήπως άραγε η Δύση (στην εμμονική προσπάθειά της για την προώθηση της νεοταξίτικης ατζέντας) επιδιώκει τελικά την παράταση του πολέμου στην Ουκρανία, εξωθώντας τις σχέσεις της με την Ρωσία στα άκρα με ανυπολόγιστες συνέπειες για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια;

 [*] Η «Καλίνκα» είναι από τα γνωστότερα ρωσικά τραγούδια. Είναι το προϊόν της συνθετικής δημιουργίας του Ρώσου συνθέτη και λαογράφου Ιβάν Λαριόνοφ που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1860 στην πόλη Σαρατόβ, ως μέρος μιας θεατρικής παράστασης.

Σύντομα το τραγούδι έτυχε θερμής υποδοχής από τον ρωσικό λαό, αγαπήθηκε όσο λίγα και εντάχθηκε στη λαϊκή παράδοση της Ρωσίας.

https://youtu.be/sCIlXzL23cY?t=175

   

Θα χαρούμε να ακούσουμε τις σκέψεις σας

Αφήστε ένα σχόλιο

Το Ρωμαίικο
Logo

Ραδιόφωνο του Ρωμαίικου