Το φως του κόσμου βγαίνει από την Ανατολή. Η ελπίδα για την απογοητευμένη από τις κάλπικες ιδεολογίες ανθρωπότητα είναι το Φως της καθ’ ημάς Ανατολής, το Φως του Χριστού, το ανέσπερο Φως του Ουρανού. Ούτε Βορράς, ούτε Νότος, ούτε Δύση.
Η Ρωμηορθόδοξη Ανατολή είναι ο ευωδιαστός κρίνος που ομορφαίνει και δροσίζει την ξηρότητα των ψυχών μας. Η Ρωμηορθόδοξη Ανατολή δεν είναι μία στεγνά γεωγραφική έννοια. Η Ρωμηορθόδοξη Ανατολή ουδέποτε θα κατακτηθεί, κι ας πέρασαν απ’ αυτήν ποικίλοι άπιστοι ξενοδόχοι. Ο κρίνος της έκλεισε σφιχτά μέσα στα σπλάχνα της το άνθος της ωραιότητάς του, προκειμένου ν’ ανοίξει ξανά την αυγή της Ανάστασης και να μοσχοβολήσει πάλι. Η Ρωμηορθόδοξη Ανατολή είναι εκείνο το κομμάτι της γης που ανάσανε στην υπεραιώνια πνοή του αγιοτριαδικού Ουρανού. Η Ρωμηορθόδοξη Ανατολή συνιστά τον υπερβατικό χωροχρόνο που ταξιδεύει στην παντοτινά πραγματική υπερβατικότητα του άφθαστου, του υπέροχου, του τέλειου. Η Ρωμηορθόδοξη Ανατολή εκφράζει την προσέγγιση του άκτιστου με το κτιστό και ικανοποιεί τις πιο βαθιές υπαρξιακές αναζητήσεις επιλύοντας θεανθρώπινα την μεταπτωτική οντολογική αδυναμία και το διαχρονικό πρόβλημα του ανθρωπίνου γένους. Η Ρωμηορθόδοξη Ανατολή πολιτεύεται σύμφωνα με το αυθεντικό πολίτευμα της Βασιλείας του Θεού. Η Ρωμηορθόδοξη Ανατολή πληρεί το κενό και ανταποκρίνεται στην αποστολή του ανθρώπινου πλάσματος, χαράσσοντας τους δρόμους της θέωσης. Η Ρωμηορθόδοξη Ανατολή χαμογελά με την πιο γλυκιά καλοσύνη. Η Ρωμηορθόδοξη Ανατολή αντηχεί όπως η φωνή του Χριστού, που ακούγεται σαν απαλή αύρα…