Το πολίτευμά μας ΔΕΝ είναι δημοκρατία και μην τους ακούτε που το λένε κοινοβουλευτική δημοκρατία. Αυτοί, καπηλεύονται ακόμα και τις λέξεις. Κοινοβουλευτικό θέατρο είναι, αλλά δημοκρατία ΔΕΝ είναι. Γιατί απλούστατα, Δημοκρατία σημαίνει το Κράτος στον Δήμο, δηλαδή στον Λαό. Δημοκρατία σημαίνει να κυβερνούν οι πολίτες. Να παίρνουν αποφάσεις οι πολίτες, με τις οποίες να δεσμεύονται οι ίδιοι και να δεσμεύουν αυτούς που σε διάφορους τομείς έχουν αναθέσει να φέρουν εις πέρας κάποια καθήκοντα, μικρά, μεγαλύτερα ή μέγιστα. Και αν οι έχοντες αναλάβει κάποιο καθήκον, αποδειχτούν ανίκανοι να το πραγματοποιήσουν, να καθαιρούνται αμέσως και να τιμωρούνται ανάλογα με τη βαρύτητα των πράξεων ή των παραλείψεών τους.
Στο πολίτευμα που ζούμε και που πολύ εύστοχα ο καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης αποκαλεί εκλόγιμη μοναρχία, (αφού ο μονάρχης παραμένει μονάρχης ασχέτως αν λέγεται πρόεδρος ή πρωθυπουργός), ο Λαός-εντολέας επιλέγει ένα κόμμα και τον αρχηγό του να φτιάξει μια Κυβέρνηση-εντολοδόχο για τέσσερα χρόνια με σκοπό να πραγματοποιήσει αυτά που προεκλογικά υποσχέθηκε και ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΑΚΡΙΒΩΣ (και όχι άλλα) ο Λαός, τού έδωσε την Εντολή να λάβει την Εξουσία.
Στα επόμενα τέσσερα χρόνια, ο Πρωθυπουργός και μόνο αυτός, διορίζει, απολύει, επιλέγει δικαστικούς λειτουργούς καταργώντας (νομίμως και σύμφωνα με το Σύνταγμα) τη διάκριση των εξουσιών ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και γενικά κάνει ό,τι γουστάρει, “ό,τι θεωρεί σωστό” για να το πω πιο ευπρεπώς. Οι δε υπουργοί και βουλευτές του, κάνουν ό,τι τούς διατάξει, γιατί αλλοιώς, αντικαθίστανται ταχύτατα.
Αν ο κόσμος, ο λαός, ο εντολέας, διαμαρτυρηθεί, λοιδορείται, υβρίζεται και ξυλοκοπείται. Όσο πιο έντονα διαμαρτύρεται, τόσο πιο σκαιώς αντιμετωπίζεται με δακρυγόνα και γκλομπς, με χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και ό,τι νεώτερο μέσο καταστολής η προηγμένη τεχνολογία μας, εξασφαλίζει στον “εντολοδόχο”-πρωθυπουργό, που αντί να υπηρετεί τον εντολέα-Λαό, τον πλακώνει στο ξύλο.
Αυτή η συμπεριφορά, λίγο πριν τις επόμενες εκλογές, αλλάζει άρδην.
Αρχίζουν τα δωράκια, τα επιδόματα, η ελεημοσύνη και οι καινούργιες υποσχέσεις, θα σας κάνω, θα σας ράνω, που φαίνεται ότι σαν μέθοδοι αποδίδουν ικανοποιητικότατα τα τελευταία 200 χρόνια, γιατί το κορόιδο-εντολέας ξαναψηφίζει τους ίδιους ή τους “άλλους” (που όμως είναι ίδιοι) για να ξαναπαιχτεί το ίδιο έργο για πολλοστή φορά.
Αυτό λοιπόν το παιχνίδι πρέπει να σταματήσει όσο πιο γρήγορα γίνεται, αφού εκτός από τη διαφθορά, τη διαπλοκή και την κατάχρηση εξουσίας, στις μέρες μας, διανύουμε μια περίοδο που κινδυνεύει η εθνική μας κυριαρχία και υπόσταση.
Η κατάργηση ΑΥΤΟΥ του πολιτεύματος, δεν σημαίνει ούτε πραξικόπημα, ούτε δικτατορία, ούτε ολοκληρωτισμό, ούτε επιβολή κάποιων ανθρώπων πάνω σε άλλους. Αλλά την διαχείρηση του κράτους από το σύνολο των πολιτών του, με βάση την αρχή της πλειοψηφίας στα εκάστοτε ζητήματα.
Πώς θα γίνει αυτό και πότε;
Όταν οι πολίτες καταλάβουμε την παγίδα της κομματοκρατίας και των ιδεολογιών που μας θέλουν υπηκόους και όχι πολίτες και όταν συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουμε ανάγκη κανέναν σούπερμαν να βάλει τάξη στο σπίτι μας, δηλαδή στην πατρίδα μας.
Το “πώς” είναι ένα τεχνικό ζήτημα οργάνωσης.
Γιατί ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ.
[Κάτι που στις μέρες μας δεν θα βρεις, ούτε για δείγμα].
Σίγουρα λιγότερα δάση θα κάψουμε, λιγότερα τραίνα θα εκτροχιάσουμε, λιγότερα σπίτια θα πλειστηριάσουμε αλλά και λιγότερα αυθαίρετα θα νομιμοποιήσουμε, καλύτερη παιδεία θα δώσουμε στα παιδιά μας και καλύτερη δημόσια υγεία θα απολαύσουμε. Ασφάλεια, δικαιοσύνη και ισονομία για όλους. Και την πατρίδα μας ακέραιη.
Είμαστε στον 21ο αιώνα, όλα αλλάζουν με κινηματογραφική ταχύτητα γύρω μας, αλλά το πολίτευμά μας είναι 200 ετών.
Δοκιμάστηκε δύο αιώνες και μόνο καταστροφές έφερε στη χώρα.
Αυτή την ΑΝΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑ θα έρθει η ίδια η ζωή να την ανατρέψει.
Όπως σας βλέπω και με βλέπετε …
*Εγώ, ο Λαός!