«Πέντε ημέρες που ακόμα και σήμερα μας προκαλούν πολύ όμορφα αισθήματα με τις πλάκες, τα φλερτ και τα ξενύχτια». Αυτά δήλωνε ο πρωθυπουργός σε παλαιά του συνέντευξη για τη δική του πενθήμερη. Αυτός είναι ο λόγος που οι μαθητές πάνε: οι πλάκες, τα φλερτ και τα ξενύχτια. Αυτό γίνεται στις «πενταήμερες». Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα είναι η μπουζουριέρα! Ο κόσμος το’ χει τούμπανο… Κι αυτό είναι δημοκρατία απ’ αρχαιοτάτων: το ήθος των πολιτών ομοιούται με το ήθος των αρχόντων. Τέτοια λέει ο αρχηγός, τέτοια θέλουμε και μεις. Τέτοια θέλουμε και μεις, τέτοια λέει και ο αρχηγός. Βέβαια, καλύπτουμε με προοδευτικά τσιτάτα τη σαθρότητα: της προηγούμενης κυβέρνησης υπουργός παιδείας είχε βαθυστόχαστα και ιλαρά αποφανθεί: «Τις εκδρομές επιβάλλουν εκπαιδευτικοί λόγοι, οι οποίοι απορρέουν από τον παιδαγωγικό-μορφωτικό χαρακτήρα του σχολείου». Να δούμε στατιστικές εφηβικής βίας και λειτουργικού αναλφαβητισμού; Το ψάρι απ’ το κεφάλι βρομάει. Πού’ σαι καημένε Σόλωνα, Κλεισθένη, Περικλή, που οδηγούσες και δεν σε οδηγούσε το πλήθος…
Για το θέμα των πολυήμερων σχολικών εκδρομών είχαμε γράψει παλαιότερα, το 2020:
Τώρα έγινε «επικαιρότητα» στα ΜΜΕ. Αλλά, ως συνήθως, ουδείς βάζει τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων. Οι δημοσιογράφοι ας σχολιάσουν, αλλά ας προτείνουν και κάτι. Το υπουργείο ας σταματήσει να αποδέχεται το κακό κι ας προχωρήσει σε μια πράξη που θα έχει κομματικό κόστος, αλλά πολιτική ωφέλεια: την απαγόρευση των πολυήμερων εκδρομών. Κομματικό κόστος, διότι θα αντιδράσουν οι ωφελούμενοι: «παιδαγωγοί» και ξενοδόχοι, τουριστικά γραφεία και ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων, οδηγοί λεωφορείων και αεροπορικές εταιρείες, εστιατόρια, αυτοί που φτιάχνουν μπλουζάκια με «ευφυή» συνθήματα στα γκρίκλιζ, κατασκευαστές σφυριχτρών, αλκοολούχων ποτών, τσιγάρων παραδοσιακών και ηλεκτρονικών, ίσως και κάποιοι γυναικολόγοι, παιδοψυχολόγοι, δικηγόροι κ.ά. Τώρα, αν θέλουμε την εκπαίδευση δεκανίκι μιας αντιπαραγωγικής και παρασιτικής οικονομίας, μιας οικονομίας της αρπαχτής, ας το παραδεχτούμε ότι έτσι είναι, να τελειώνουμε. Που δεν είναι δημοκρατικό, διότι δημοκρατία χωρίς αυτάρκεια είναι σκορδαλιά χωρίς σκόρδο! Ο εξαρτώμενος δεν είναι ελεύθερος και ο ανελεύθερος δεν έχει δημοκρατία.
Πολιτικό όφελος, διότι το πολίτευμα και οι πολίτες μιας δημοκρατίας, πρέπει να έχουν τη στοιχειώδη ευθύνη να αναλαμβάνουν την ευθύνη. Δεν γίνεται μαθητές -εν γνώσει των γονέων τους- να θέλουν την κραιπάλη ευθύνῃ των εκπαιδευτικών τους. Αυτός που στο σπίτι δεν μπορεί να ελέγξει τον βλαστό του, να θέλει να τον ελέγχει ο εκπαιδευτικός σε μη ελεγχόμενο χώρο και χωρίς το δικαίωμα ελέγχου: ο εκπαιδευτικός έχει ευθύνη για ό,τι φέρει ο μαθητής, αλλά όχι το δικαίωμα να ψάξει τις αποσκευές του. Έχεις ομάδες χουλιγκάνων σε κάθε τάξη και πρέπει να τους πας μαζί με τ’ άλλα παιδιά εκδρομή! Γιατί δεν τους πας εσύ, κ. πρωθυπουργέ, κ. υπουργέ; Οι δάσκαλοι είμαστε σκληρά εργαζόμενοι και πενιχρά αμειβόμενοι, που προσπαθούμε, κόντρα στους ρηξικέλευθους υπουργικούς φετφάδες, να μάθουμε στα παιδιά πέντε πράγματα βασικά. Και ούτε παίρνουμε… αποζημίωση, όπως εσείς! Ξέρετε πόσο χρόνο δικό μας αφιερώνουμε στην οργάνωση, τον προγραμματισμό και τα γραφειοκρατικά μιας απλής εκδρομής, πόσο μάλλον πολυήμερης; Για ελάτε να τα κάνετε όλα αυτά εσείς! Μαζί με όλα τα άλλα…
Ας πάρει το υπουργείο την ευθύνη κι ας καταργήσει τις πολυήμερες, μέχρι το σχολείο -και το υπουργείο- να ανακτήσει «τον παιδαγωγικό-μορφωτικό χαρακτήρα του» και να μην πετάει τις ευθύνες στους καθηγητές. Στους καθηγητές που, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι, συνοδεύουν, διότι περισσότερο φοβούνται αντεκδικήσεις από γονείς και μαθητές και λιγότερο την ταλαιπωρία, το ξενύχτι, το να κυνηγάνε παραβατικούς, κι αν τους πιάσουν, να κατηγορούνται αυτοί για λαθροθηρία από τον μπαμπά και τη μαμά. Φοβούνται λιγότερο την πιθανότητα να φυλακιστούν, επειδή δεν πρόλαβαν τον «προστατευμένο» από τη νομοθεσία και τη δημοσιογραφία παραβατικό από το να πουν «όχι» στην «πενθήμερη». Ο φόβος είναι για τον φασισμό, όχι για τη δημοκρατία. Οι δάσκαλοι δεν έχουμε κομματική ασυλία…
Κι αν η κατάργηση των πολυήμερων, όπως έχουν καταντήσει, φαίνεται δρακόντεια, ας προτείνουμε μια σολομώντεια λύση: κατασκήνωση. Ζωή στη φύση, αθλοπαιδιές, περίπατοι σε χώρους φυσικής καλλονής και ιστορικού ενδιαφέροντος. Υπάρχουν έτοιμες εγκαταστάσεις, υπάρχει και εξοπλισμός που μπορούμε να δανειστούμε. Το από πού και το πώς βρείτε το εσείς με τους συμβούλους σας. Γι’ αυτό σας… αποζημιώνουμε.
https://www.facebook.com/100007297928862/posts/pfbid02eZTQyWrZHh9Z1oSUnQWweo9XYw5U7qa8B6RwUPKu4s1cMZcr17oAwcPCkeCTUZr6l/
