Βαδίζουμε ολοταχώς προς μία «νέα εποχή» κατά τους εμπνευστές της. Στον δρόμο αυτό άλλοι βαδίζουν με ενθουσιασμό, άλλοι αδιάφορα, άλλοι συμπαρασυρόμενοι από το ρεύμα ενώ άλλοι, λίγοι, αντιστέκονται στο ρεύμα.
Αυτή η «νέα εποχή» έχει ανάγκη από ένα πλαίσιο ύπαρξης, ένα θερμοκήπιο για την ανάπτυξή της, που ονομάζεται «παγκοσμιοποίηση». Όχι οποιασδήποτε μορφής παγκοσμιοποίηση, αλλά τέτοιας που θα προκύψει από την εξαθλίωση και ομογενοποίηση του παγκόσμιου πληθυσμού. Σ’ αυτήν δεν έχουν θέση έθνη (δηλαδή σύνολα προσώπων με κοινή συνείδηση, ιστορία, ήθη, έθιμα και καταγωγή) ούτε βέβαια πρόσωπα, αλλά μάζες και αριθμοί. Δεν είναι τυχαία η παγκόσμια έλλειψη ηγετών, ιδιαίτερα στα κράτη που είναι δεμένα σε τούτο το άρμα της «παγκοσμιοποίησης».
Δυστυχώς αυτό το εγχείρημα δεν ξεκίνησε σήμερα ούτε καν πρόσφατα. Έχει ιστορία πολλών ετών, ίσως εμπεριέχεται στην ιστορία όλων των ετών. Όμως τους τελευταίους δύο αιώνες αύξησε ταχύτητα και τις τελευταίες δεκαετίες τρέχει πάρα πολύ, απροκάλυπτα και με φοβερή αλαζονεία.
Σήμερα δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να το αναγνωρίσουμε η να το κατανοήσουμε, αφού το ζούμε και πλέον όταν επιχειρηματολογούμε εναντίον του, δεν χαρακτηριζόμαστε συνομωσιολόγοι, αλλά γραφικοί, υπερβολικά συντηρητικοί, οπισθοδρομικοί, ρατσιστές, εθνικιστές κ.α.
Ιδιαίτερα από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα άρχισαν να τίθενται τα θεμέλια αυτού του παγκόσμιου εγχειρήματος με «παγκόσμια απελευθερωτικά κινήματα» αλλαγές στην διαπαιδαγώγηση και την εν γένει κοινωνική συμπεριφορά με σκοπό να «φτιάξουν» τον νέο «παγκόσμιο πολίτη» χωρίς ηθικούς φραγμούς, υποχείριο κατευθυνόμενων παθών, χαμηλής μόρφωσης και τέλος πλήρως ελέγξιμο, χωρίς αυτοεκτίμηση, με στόχο να του δώσουν έναν αριθμό και αυτός να τον δεχτεί ως το νέο του όνομα (ουσιαστικά να αποβαπτιστεί), που θα είναι ταυτόχρονα και το κλειδί «επιβίωσής» του ως «παγκόσμιος πολίτης».
Κάθε τέτοιου είδους εγχείρημα, σχεδιάζεται μελετάται και εφαρμόζεται αρχικά σε μικρή κλίμακα και στην συνέχεια ευρέως. Τον τελευταίο αιώνα έγιναν πολλά «πειράματα» στις Η.Π.Α. Εκεί ήταν το κύριο εργαστήριο, όπου γίνονταν οι πειραματικές εφαρμογές και κατόπιν επεκτείνονταν και αλλού.
Τα τελευταία έτη η «νέα παγκόσμια τάξη» επιδιώκει δια νόμου την απαγόρευση της ελεύθερης κηπουρικής. Ο στόχος είναι να εξαθλιωθεί ο πληθυσμός και να συνθλιβεί η μεσαία τάξη. Με νέα καινοφανή νομικά όπλα προσπαθούν να αποτρέψουν όσους θελήσουν να δραπετεύσουν από την παράνοια της «νέας τάξης», επιστρέφοντας στις μικρές, αυτάρκεις, αγροτικές κοινότητες όπου ο καθένας θα μπορεί τουλάχιστον να παράγει την τροφή γι’ αυτόν, την οικογένειά του και την κοινότητά του.
Θέλουν οι επιλογές μας για φαγητό να είναι πλήρως ελέγξιμες. Δεν μας θέλουν ελεύθερους να τρώμε τις τομάτες του γείτονα η τις πατάτες του κήπου μας, κ.λπ. Θέλουν να τρώμε τα άγνωστης ταυτότητος, ποιότητος και σύνθεσης τρόφιμα που θα γίνονται με αδιαφανείς και άγνωστες συνθήκες παραγωγής. Ο νόμος αυτός που εφαρμόζεται ήδη στις Η.Π.Α περιέχει και μία τουλάχιστον περίεργη διάταξη που αναφέρεται και στην απαγόρευση φύλαξης σπόρων.
Τελευταία απαγορεύθηκε στις Η.Π.Α και η συλλογή βρόχινου νερού…
Σύντομα να περιμένουμε τέτοιες νομοθεσίες και στην Ε.Ε., όπου πρόσφατα (3/5/2011) ουσιαστικά απαγορεύθηκε η ελεύθερη χρήση βοτάνων. Η ευρωπαϊκή οδηγία που τέθηκε σε εφαρμογή στην πραγματικότητα μεταβιβάζει την απόλυτη εξουσία της θεραπείας στις χημικές και φαρμακευτικές πολυεθνικές. Από τώρα και στο εξής, όποιος καλλιεργεί λίγο ηδύοσμο η θυμάρι η χαμομήλι θα είναι εκτός νόμου! Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το 80% των σημερινών φαρμάκων προέρχονται από την παραδοσιακή γνώση των λαών, ενώ μέχρι σήμερα το 60% των φαρμάκων συνεχίζουν να παράγονται με την παρέμβαση της ίδιας της φύσης (από επεξεργασία φυτών, από καλλιέργεια μικροοργανισμών κλπ.). Η φαρκακοβιομηχανία δεν μπορεί η δεν θέλει να συλλάβει όμως τη συνεργική δράση των βοτάνων. Π.χ. τα φλαβονοειδή βοηθούν στην απορρόφηση της βιταμίνης C. Το άσπρο της φλούδας των εσπεριδοειδών περιέχει άφθονα φλαβονοειδή. Γι’ αυτό (και όχι μόνο) πρέπει να τρώμε πορτοκάλια κι όχι κάψουλες βιταμίνης C. Η οδηγία αποτελεί μία διοικητική πράξη, όχι μία επιστημονικά τεκμηριωμένη προσπάθεια προστασίας του καταναλωτή. Θεωρεί δεδομένο ότι όλα τα βοτανικά σκευάσματα συλλήβδην είναι ύποπτα για τη δημόσια υγεία και ότι τα φάρμακα είναι ασφαλή (Παύλου, 2011)*.
Πιστεύουμε ότι η οδηγία αυτή θα συναντήσει σημαντική αντίσταση στην εφαρμογή της, τόσο από απλούς καλλιεργητές, η βοτανοκαλλιεργητές όσο και από το ίδιο το καταναλωτικό κοινό.
Σήμερα στην πατρίδα μας γίνεται το «τελικό» κατ’ αυτούς, πείραμα με πολλαπλούς στόχους. Ένας από τους κύριους στόχους του πειράματος είναι, όσο κι αν ακούγεται παράξενα, δια της στρεβλώσεως των όρων (βασική μέθοδός τους) η δια της «σωτηρίας της χώρας μας» φυσική εξόντωσις των Ελλήνων.
Μέσα στις περιγραφείσες πιο πάνω συνθήκες μεγάλο ρόλο θα παίξει η πίστη μας στον Θεό, η προσωπική μετάνοιά μας και η εφαρμογή κάποιων απλών κανόνων επιβίωσης, με στόχο την κατά το ανθρωπίνως δυνατό αυτάρκεια στις δύσκολες και συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες, ώστε εκτός από μας να ωφεληθούν και κάποιοι δίπλα μας.
Η καλλιέργεια λαχανικών εποχής με χρήση παραδοσιακών σπόρων είναι μία πολύ καλή και δημιουργική απασχόληση.
Για την δημιουργία ενός σπορίου χρειαζόμαστε κυρίως καλό υπόστρωμα (χώμα σποράς) που μπορεί να περιέχει τύρφη εμπορίου (απολυμασμένη) 60%, άμμο οικοδομής 30% και ζεόλιθο 10%. Θα πρέπει να φροντίσουμε για την καλή στράγγιση του υποστρώματος φύτευσης, το σωστό βάθος σποράς, γενικά φυτεύουμε σε βάθος ίσο με το τριπλάσιο μήκος της μεγαλυτέρας διαμέτρου του σπόρου, τους πολύ μικρούς σπόρους απλά τούς καλύπτουμε, κατόπιν πιέζουμε και ποτίζουμε. Πρέπει να διατηρούμε συνεχώς υγρό το χώμα και να διατηρούμε το σπορείο μας σε ζεστό και προφυλαγμένο μέρος, με άφθονο ηλιακό φως. Όταν τα φυτά μεγαλώσουν τα μεταφυτεύουμε σε ατομικά πλαστικά ποτήρια απ’ όπου αργότερα τα φυτεύουμε στον κήπο. Ο λαχανόκηπος πρέπει να είναι προφυλαγμένος από τον αέρα. Ένας φράχτης από καλάμια δίνει πολύ καλή προστασία. Επίσης ο λαχανόκηπος δεν πρέπει να είναι μέσα σε δενδροφυτεία. Το καλύτερο χώμα είναι το αμμοπηλώδες. Καλό είναι πριν φυτεύσουμε να έχουμε ενσωματώσει στο έδαφος ένα φυσικό εδαφοβελτιωτικό με απολυμαντικές ιδιότητες όπως το Zeoneem Cake 20 κιλά στο στρέμμα η ένα φυσικό ορυκτό όπως ο ζεόλιθος (ELTOP) 40 κιλά στο στρέμμα. Η καλλιέργεια των φυτών σε μία θέση πρέπει να εναλλάσσεται με φυτά άλλης οικογένειας. Π.χ. η τομάτα, η πατάτα, η μελιτζάνα η πιπεριά είναι μίας οικογένειας. Το λάχανο, το κουνουπίδι, το μπρόκολο είναι άλλης οικογένειας. Τα φασόλια, τα μπιζέλια τα κουκιά άλλης. Επομένως μετά την τομάτα μπορούμε να βάλουμε λάχανο, την άνοιξη φασόλια κατόπιν φθινοπωρινή πατάτα κλπ.
