Μικρές κοινότητες

Στα παλαιά χρόνια οι κάτοικοι ενός χωριού ήταν γύρω στους πενήντα και όλοι μεταξύ τους είχαν φιλικές σχέσεις. Δηλαδή, κάθε Κυριακή πήγαιναν στην εκκλησία, όλοι οι χωριανοί, πριν χτυπήσει η πρώτη καμπάνα και θεωρούσαν ασυνήθιστο να μην πάει κάποιος. Σε περίπτωση που δεν πήγαινε κάποιος στην εκκλησία ο παππάς δεν άρχιζε τη Θεία Λειτουργία, αλλά έστελνε άτομα για να δουν  και να διαπιστώσουν το λόγο της απουσίας του, από ουσιαστικό ενδιαφέρον.

Όλοι οι κάτοικοι του χωριού είχαν ένα αντικλείδι κρυμμένο έξω από το σπίτι π.χ. κάτω από το χαλάκι της εξώπορτας ή κάτω από καμιά γλάστρα. Υπήρχε μεγάλη εμπιστοσύνη μεταξύ των ανθρώπων και δινόταν το ελεύθερο να μπει κάποιος στο σπίτι του γείτονα, με σκοπό να δανειστεί ζάχαρη, καφέ ή γάλα όταν του τελείωνε, χωρίς να χρειάζεται να μετακινηθεί για μικρής αξίας υλικά αγαθά μακριά στο κεφαλοχώρι.

Στα παλιά χρόνια ο ένας βοηθούσε τον άλλον στα χωράφια. Σε κάθε σπίτι είχαν ζώα, μπαξέδες και από αυτά έβγαζαν το γάλα, το κρέας, τα λαχανικά, τα φρούτα και τα όσπρια. Οι άνθρωποι για να μην πεινάσουν έκαναν το σιτάρι στον μήλο αλεύρι, τις ελιές λάδι, τα σταφύλια κρασί και τα πουλούσαν ή τα αντάλλαζαν μεταξύ τους.

Το καλοκαίρι τα βράδια οι άνθρωποι κοιμόνταν έξω στις αυλές χωρίς να φοβούνται μήπως έρθει κάποιος κλέφτης.

Και όπως λένε οι γιαγιάδες μας «αυτά ήταν τα καλύτερα χρόνια τους».

 

Μαρία, Στ΄ Δημοτικού

Θα χαρούμε να ακούσουμε τις σκέψεις σας

Αφήστε ένα σχόλιο

Το Ρωμαίικο
Logo

Ραδιόφωνο του Ρωμαίικου