Στην εποχή που απλώνεται στην πατρίδα μας ο μνημονιακός παγετός ως κυρίαρχη βούληση του ευρωπαϊκού και διεθνούς οικονομικοκοινωνικοπολιτικού κατεστημένου προβάλλει για εμάς η ανάγκη ως πνευματικό δυναμικό της Ελλάδος να θυμηθούμε την ιστορία μας μέσα από την επιστολή που ο Αλέξανδρος Υψηλάντης έπεμψε προς το έθνος από το Ισμαήλιον την 1ην Σεπτεμβρίου 1820, λες και ήτανε σήμερα:
«Γενναίοι πλοίαρχοι της Ελλάδος, Συμπατριώται. Προς σάς αποτείνει η Ελλάς, η δυστυχής ημών Μήτηρ και Πατρίς την φωνήν της. Περικυκλωμένη πανταχόθεν από παντοία δεινά, εις σάς επιστηρίζει την άγκυραν των ελπίδων της και από σάς μόνον προσμένει μικράν ελάφρωσιν των δυστυχιών της………..η Αγγλία η φιλοδέσποτος εκείνη και μισάνθρωπος, η εις τον ανώτατον βαθμόν φίλαυτος δύναμις αγωνίζεται με παντοίους τρόπους, όχι μόνον εις τον ευροούντα δρόμον των ευτυχών προόδων μας να βάλη μυρία εμπόδια, αλλά και εντελή εξολοθρευμόν μας να μας επιφέρη. Οι σκοποί της αξιομισήτου ταύτης διοικήσεως είναι….. ν’ αρπάξη της Ευρώπης το εμπόριον όλον και επομένως καταπτωχύνουσα την οικουμένην άπασαν, να λάβη αυτή υπεροχήν και ως από θρόνου υψηλού να διατάσση τας τύχας των εθνών……..οι αδίκως και εν καιρώ ειρήνης αρπαγέντες στόλοι της Δανίας, της Ολλανδίας και Ισπανίας, ας μας διδάξωσι λοιπόν τι πρέπει να προσμένωμεν και ημείς από την αυλήν ταύτην. Τα προοίμια των επιβούλων και δολίων αυτής σχεδίων τα βλέπομεν ήδη με χρώματα ζωηρότατα εις την Επτάνησον……εν καιρώ της βαθυτάτης ειρήνης, χωρίς να σεβασθώσι συνθήκας και όρκους, θέλουσι προσπαθήσει να αρπάξωσι, να κατακαύσωσιν, ή υπό διαφόρους προφάσεις να δημεύσωσι τα πλοία σας, και επιφέροντες ούτως εις το Γένος μας την καιριωτάτην ταύτην πληγήν, να μας στερήσωσιν όλους τους τρόπους της βιομηχανίας και να μας αφήσωσι κληρονομίαν την αιώνιον δουλείαν και ελεεινότητα….ας μη υποφέρωμεν να γίνωμεν κατανάλωμα της αχορταγίας του αγγλικού δεσποτισμού…..ας μη υποφέρωμεν να καταντήσωμεν, ώστε να είμεθα αναγκασμένοι να υποταζώμεθα εις τους δουλικούς αυτής νόμους μόνον και μόνον δια να απολαύωμεν ελεεινήν και άτιμον ύπαρξιν, αρεστήν εις μόνα τα ανδράποδα…. Μέτρα δε ασφαλέστατα να μας διδάξη άλλος δεν είναι ικανός, ειμή τα παθήματα των μέχρι τούδε καταστραφεισών επικρατειών. Ας μη προσμένωμεν όσον να πέσωσι και επί τας κεφαλάς ημών τα αυτά δυστυχήματα, αλλ’ ας ενωθώμεν με τον ιερόν της ομονοίας δεσμόν, και ας αποδείξωμεν ενώπιον του κόσμου όλου, ότι ακριβά πληρώνει την τόλμην του όστις αυθαδιάση να ταράξη την ησυχίαν μας... Μακαρία, ω Ελλάς, εάν τα πιστά σου τέκνα ακούσωσι την φωνήν σου ταύτην».
Αγαπητοί συμπατριώτες, δεν υπέγραψεν υποταγή ο Ελληνικός λαός, δεν συνθηκολόγησε ο αυτοκράτοράς μας Κων/νος Παλαιολόγος, δεν παραδόθηκε ο Λεωνίδας, δεν εξωμότησε ο Διάκος, δεν προσκύνησαν οι Ελληνίδες στην Αραπίτσα, αντιστάθηκε στην ατίμωση η Ξανθή Τσεπέτη στο Θέρισο, κρεμάστηκε ο Γρηγόριος ο Πέμπτος, κάηκαν τα Καλάβρυτα, το Δίστομο, η Κάντανος, είπε όχι η Καισαριανή, η Κοκκινιά και όλη η Ελλάδα, αρετή ανδρών αντέταξαν στον άξονα η Ηβη Αθανασιάδη και η Λέλα Καραγιάννη, είπε όχι ο Γρίβας Διγενής στην Κύπρο, πέθαναν ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, οι Μιχάλης Καραολής και Ανδρέας Δημητρίου για τη γλυκιά ελευθερία της πατρίδας.
Κι εμείς που έχουμε τέτοιους προγόνους θα κάτσουμε δουλικά της Τρόικας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, θα ανεχθούμε τον γενιτσαρισμό και τη Νέα Προδοτοκρατία, τη στιγμή που το Σύνταγμα επιτάσσει ότι επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων η προστασία του συντάγματος και της πατρίδος;
Όποιος θέλει να συμβουλευθή την Ελληνική ιστορία, ας πάη στον κάμπο κάτω από το Θέρισο της Κρήτης να δει μία επιτύμβια στήλη που γράφει, Εδώ εκτελέστηκαν οι Ελληνόφωνοι που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή.
Ας επαναβεβαιώσουμε σήμερα τον όρκο των Φιλικών αποτίοντες σεβασμό στη μνήμη του Αλεξάνδρου Υψηλάντη και όλων εκείνων που έχυσαν το αίμα τους, για την ελευθερία μας. Ας μας καθοδηγή ο θούριος του Ρήγα Φεραίου να αποτινάξουμε από τον σβέρκο μας το γερμανικό και κάθε άλλο ξένο ή ντόπιο σαμάρι.
Αδέρφια, ήρθε η ώρα για εθνική Αντίσταση. Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θάναι.
Πρώτη δημοσίευση, Αθήνα 6 Μαρτίου 2012
Νικόλαος Μουτζούρης
