Νεανική βία και εγκληματικότητα. Υπάρχει ‘’αντίδοτο;’’ / Παπαδόπουλος Θεόφιλος, Δάσκαλος, Έδεσσα
Ξέφυγε η βία στις νεαρές ηλικίες, εντελώς ανεξέλεγκτη η παραβατικότητα.
Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία που έρχονται στο «φως» της δημοσιότητας αναφορικά με τις εγκληματικές δράσεις ανηλίκων.
Τα αδικήματα στα οποία εμπλέκονται οι νεαροί δράστες είναι: σωματικές βλάβες παιδιών, φθορά περιουσίας, παιδιά – μεσάζοντες στη μεταφορά ναρκωτικών, εγκλήματα ειδικού νόμου – παραβίαση Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, βιασμός ή προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας, γενετήσιες πράξεις με ανηλίκους ή ενώπιόν τους, πορνογραφία ανηλίκων.
Πρόκειται για μια νέα γενιά παραβατών που αποκαλείται «Generation knife crime». Ο όρος παραπέμπει σε οργανωμένη ομάδα κακοποιών, τριών και άνω ατόμων, που στοχεύει στην από κοινού διάπραξη εγκλημάτων του ποινικού δικαίου.
Ερευνώντας τα αίτια του θλιβερού αυτού φαινομένου, οι ειδικοί επιστήμονες τα εντοπίζουν στο ουσιαστικά ανύπαρκτο ή διαλυμένο οικογενειακό περιβάλλον, στην έλλειψη προτύπων και κατάλληλης αγωγής από γονείς και εκπαιδευτικούς, στη φτώχεια, στην υποβάθμιση των ηθικών και πνευματικών αξιών και στον καταιγισμό των αρνητικών προτύπων, της ωμής βίας και των σκληρών εγκληματικών πράξεων που εισπράττουν καθημερινά τα παιδιά από την πολύωρη και ανεξέλεγκτη ενασχόλησή τους με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Οι νέοι μας μεγαλώνουν χωρίς καθοδήγηση. Τον ρόλο των «παιδαγωγών» και των «πνευματικών καθοδηγητών» έχουν αναλάβει διάφορα προβληματικά άτομα, που υπερπροβάλλονται στα ΜΜΕ και κυριαρχούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η «γραμμή» που δίνεται στους νέους από μερίδα του καλλιτεχνικού κόσμου είναι να πουλήσουν ναρκωτικά, να ασχοληθούν με την πορνεία και να ενταχθούν στον υπόκοσμο – κι ο λόγος εδώ γίνεται για την πολυδιαφημισμένη, παρακμιακή μουσική «τραπ», που εξαπλώθηκε σαν πανώλη από τις ΗΠΑ και έφτασε να ακούγεται στα πέρατα του κόσμου.
Η μοναδική λύση του προβλήματος αρχίζει πρώτα από τις οικίες των ανθρώπων. Οι γονείς και οι κηδεμόνες έχουν την υποχρέωση να ασχοληθούν με τα παιδιά. Αν δεν το κάνουν αυτοί που πρέπει, θα το αναλάβουν άλλοι, και θα είναι εκείνοι ακριβώς που δεν πρέπει να επηρεάζουν τις νέες γενιές.
Ενώ το κράτος οφείλει να δημιουργήσει εκπαιδευτικό σύστημα που δεν θα στοχεύει στην αποστήθιση πληροφοριών, αλλά στη διαμόρφωση ηθικών ανθρώπων, με πίστη στον Θεό, αγάπη στην πατρίδα και την οικογένεια.
Είναι ανάγκη να τονίσουμε ότι, πριν λίγα χρόνια το Υπουργείο Παιδείας απαγόρευσε την είσοδο των ιερέων-πνευματικών σε όλα τα σχολεία της χώρας, ενώ αυτοί επιτελούσαν αξιοθαύμαστο έργο ψυχικής αγωγής στη μαθητική νεολαία. Η έλλειψη γενικότερα χριστιανικής αγωγής από τη σημερινή σχολική ζωή λόγω κατάργησης ή έστω συρρίκνωσης θρησκευτικών δραστηριοτήτων που ήταν εναρμονισμένες με τα εκπαιδευτικά προγράμματα(εκκλησιασμοί, θρησκευτικές γιορτές κ.α.) έφεραν σταδιακά τον θρησκευτικό αποχρωματισμό της σύγχρονης νεολαίας με τις αναφερόμενες θλιβερές συνέπειες. Ας ελπίσουμε ότι ο νέος υπουργός θα αναθεωρήσει τη μέχρι τώρα τακτική του υπουργείου του, ώστε να δούμε καλύτερες μέρες στο σχολικό, και όχι μόνο, περιβάλλον.
Η λύση είναι μεν απλή, αλλά ανεπιθύμητη για τους κήρυκες της παρακμής.
«Αν θέλουμε να μειώσουμε -μακάρι και να εξαλείψουμε- την εφηβική βία πρέπει να δώσουμε πρότυπα, αξίες και ιδανικά στη νεολαία μας. Η γενιά του 1897 παρά την πτώχευση και τη στρατιωτική ήττα ανορθώθηκε εθνικά και πνευματικά και οδήγησε τη χώρα σε δύο μεγάλες επιτυχίες: Στον Μακεδονικό Αγώνα και στους Βαλκανικούς Πολέμους. Διότι πίστευαν στον Θεό και στην Ελλάδα. Μία Παιδεία βασισμένη στα αρχαιοελληνικά κείμενα και στην Ορθοδοξία παραμένει πάντα επίκαιρη. Μπορεί και σήμερα να μιλήσει για Πατρίδα, για ανθρώπινη αλληλεγγύη, για δημοκρατία».(Κωνσταντίνος Χολέβας).
Ας αναγνωρίσουμε λοιπόν με ειλικρίνεια όλοι οι μεγαλύτεροι την ευθύνη μας και την ενοχή μας. Ας παραδεχθούμε ότι μεγαλώσαμε νέες γενιές χωρίς Θεό και ιδανικά, και ότι αναπόφευκτα θα δρέψουμε τους καρπούς της αποστασίας μας. Ας προλάβουμε τουλάχιστον να διορθώσουμε τα λάθη μας στα μικρότερα παιδιά, πριν καταντήσουμε άγρια ζούγκλα.
Οι ανήλικοι παράγουν εκείνο που τους διδάσκουν οι μεγαλύτεροι. Εξέλιπαν τα παραδείγματα και οι προσωπικότητες προς μίμηση.
Από ‘’Διός άρξασθαι’’ λέγαν οι αρχαίοι Έλληνες. Από την κορυφή έπρεπε να αρχίσει να παράγεται το αντίδοτο κατά της βίας. Αλλά δεν είναι εύκολο πλέον, δυστυχώς…
Πρώτη δημοσίευση, εφημερίδα ”Εστία”, 12-11-23
