Οι επικοινωνιολόγοι του στον Κυριάκο:
– Κυριάκο, έχεις θέμα.
-Τι θέμα;
-Σου φεύγουν.
-Ποιοι μου φεύγουν;
-Όλοι οι Χριστιανοί. Σου φεύγουν. Κατά χιλιάδες.
-Και πού πάνε;
– Στη Νίκη.
-Ποιο, σ’ αυτό το κομματίδιο;
-Κυριάκο, σύνελθε. Μέχρι τώρα δεν ήξεραν πού να πάνε. Τώρα ξέρουν. Και σε εγκαταλείπουν ομαδικά.
-Σοβαρά;
-Σοβαρότατα. Μέχρι τώρα τους ενοχλούσε η πολυ-πολιτισμικότητά σου, η ΛΟΑΤΚΙ ατζέντα σου, η περιφρόνησή σου στην Εκκλησία τα προηγούμενα χρόνια, το ότι δεν έκανες τίποτα για τη Μακεδονία, αλλά δεν ήξεραν πού να πάνε. Τώρα ξέρουν πού να πάνε και σε εγκαταλείπουν με χαρά.
-Δεν είναι δυνατόν.
-Και όμως είναι. Ένας δασκαλάκος θα σου κάνει τη ζημιά. Και τότε ξέχνα αυτοδυναμίες, Χάγη, συνεκμετάλλευση. Τι θα πεις στα αφεντικά; Κυριάκο, σοβαρέψου λίγο.
-Ε, κάτι πρέπει να κάνουμε. Τι να κάνουμε;
-Καταρχάς, όχι αλαζονείες. Θα δείχνεις παντού μετριοφροσύνη και ταπεινότητα. Γκρίζα κουστούμια και σοβαρότητα.
-Εντάξει, αυτά είναι εύκολα.
-Το βασικό είναι να εμφανιστείς κοντά στην Εκκλησία. Να δίνεις την εντύπωση ότι είσαι κοντά στην Εκκλησία.
-Δηλαδή, τι πρέπει να κάνω;
-Καταρχάς του Αγίου Πνεύματος θα πας στο Άγιον Όρος.
-Τι είναι; Γιορτή;
-Ναι. Του Αγίου Πνεύματος.
-Τι είναι το Άγιο Πνεύμα;
-Κυριάκο, σε παρακαλώ. Θα σου ετοιμάσουμε σχετικό φάκελο. Να αποστηθίσεις τα βασικά. Μην ξεφτιλιστούμε εντελώς.
-Καλά.
-Θα πάρεις και τον Κωνσταντίνο μαζί σου.
-Όχι. Άσε το παιδί ήσυχο. Αρκετά τράβηξε μέχρι τώρα.
-Δε γίνεται. Θα έρθει. Είναι απαραίτητο.
-Γιατί;
-Τι γιατί, ρε Κυριάκο; Πρέπει να εμφανιστείς ως οικογενειάρχης. Ως ο στοργικός πατέρας που θέλει να μεταλαμπαδεύσει στο παιδί του τα νάματα της παράδοσης.
-Τα ποια;
-Τα νάματα. Τις αξίες.
-Α, ρε Κωνσταντίνε …Θα σου μεταδώσω κάτι νάματα!!!
-Λοιπόν, Κυριάκο. Στο Άγιον Όρος, και από δω και πέρα μέχρι τις εκλογές, όπου βρεθείς και όπου σταθείς να υπάρχει ένα ράσο δίπλα σου. Μοναχοί, παπάδες, μητροπολίτες. Παντού φωτογραφίες. Χαμόγελο και φωτογραφίες. Κάνε και τον σταυρό σου κανονικά καμιά φορά. Και αν μπορείς και χειροφιλήματα, καλό θα είναι.
-Εντάξει. Το κατάλαβα.
-Και τώρα το βασικότερο.
-Τι; Έχει και άλλο;
-Το βασικότερο. Πού κάνεις τις ομιλίες σου μέχρι τώρα;
-Στις πλατείες και στα θέατρα.
-Ξέχνα τα.
-Τι εννοείς;
-Ξέχνα πλατείες και θέατρα. Από αύριο μόνο προαύλια εκκλησιών. Θέλω όλα τα πλάνα σου να έχουν Εκκλησίες και σταυρούς από πίσω. Έτσι θα περάσει στους Χριστιανούς το υποσυνείδητο μήνυμα ότι είσαι δικός τους. Πού μιλάς αύριο;
-Στο Περιστέρι.
-Κάνεις λάθος. Θα μιλήσεις στην αυλή του Αγίου Αντωνίου Περιστερίου. Μεθαύριο πού μιλάς;
-Στο Ηράκλειο.
-Κάνεις λάθος. Θα μιλήσεις στην αυλή του Αγίου Τίτου, στο Ηράκλειο. Κατάλαβες;
-Κατάλαβα. Πιστεύεις να πιάσει;
-Θα δείξει. Αλλά μάλλον σε έχουν καταλάβει πλέον. Και δυστυχώς, ο δάσκαλος είναι αληθινός και μέσα από τον λαό, πράγμα που δεν είσαι εσύ. Τέλος πάντων. Κάνε ό,τι μπορείς γιατί δεν έχεις άλλη επιλογή. Παιδιά, φέρτε του τον φάκελο του Αγίου Πνεύματος.
-Από τώρα;
-Κυριάκο, ξεκίνα το διάβασμα. Αλλά, έτσι που σε βλέπω, μάλλον πάμε για ήττα.
Επιτέλους ένα παιδί του λαού κ όχι από τζάκι (Νατσιός) Συνάδελφε προχώρα, μη δίνεις σημασία στη λάσπη κ στους τρομοκράτες, η πλειοψηφία του λαού θέλει στη βουλή μια φωνή πατριωτική, καθαρή χωρίς σκοπιμότητες.