Στις μεγάλες γιορτές δεν χρειάζονται μεγάλα λόγια. Δεν χρειάζεται δημαγωγική ρητορεία. Δεν χρειάζεται υψιφωνική πατριδοκαπηλεία. Χρειάζεται στοχασμός, εμβάθυνση, επίγνωση. Συνειδητή έξαρση.
Θετική υπηρεσία στον πανηγυρισμό δεν είναι τα εγκώμια αλλά η συνειδητοποίηση του πνεύματος των Αγωνιστών, της ουσίας του μεγαλείου των Γεγονότων.
Ο σημερινός άνθρωπος είναι τραγικός γιατί η Κίρκη που λέγεται άνεση τον έχει καταστήσει αδιάφορο και ασυγκίνητο μπροστά στα μεγάλα Ιδανικά.
Να γιατί οι πρόγονοί μας δεν χρειάζονται τα εγκώμιά μας. Χρειάζονται την αρετή μας, αυτή χρειάζονται, αν έχουμε, κι αυτή μονάχα τους συγκινεί.
Οι Νέοι πρέπει να γνωρίζουν την ιστορική αλήθεια, χωρίς παραποιήσεις και ωραιοποιήσεις, και αυτό, για να εμπνέονται από τις πράξεις του ηρωισμού και ν’ αποφεύγουν συνειδητά τα ολισθήματα, τα λάθη, και να έχουν τη δύναμη ευθαρσώς πάντα να στιγματίζουν τους ανάξιους και προδότες.
Κατά τους Αγώνες του Γένους υπήρξαν μερικοί προδότες και δειλοί, και καιροσκόποι, και ολιγόψυχοι και εξωμότες.
Άρα, ισχύει αυτό που ειπώθηκε: «Ματαίως καυχάται ότι έχει ελευθερίαν όστις δεν έχει αρετήν».
Τι οφελεί να ΄΄γιορτάζουμε΄΄ όλο τον χρόνο τις επετείους του Έθνους μας όταν δεν κάνουμε συνείδηση το μεγάλο πνεύμα τους;
Τι όφελος έχουμε με το να εκφωνούνται όλο τον χρόνο πανηγυρικοί λόγοι κι εμείς να περνάμε αδιάφοροι από την ουσία των Αγώνων αυτών;
Ποια σημασία έχουν οι κωδωνοκρουσίες και οι παρελάσεις και τα διαγγέλματα όταν δεν μπορούμε να κάνουμε ζωή, βίωμα το ’21, το ’40 κ.ά.
Τι βγαίνει με τις παρελάσεις της μαθητικής νεολαίας και το στρίψιμο δεξιά το κεφάλι προς τους «επισήμους», όταν δεν έχουμε διδάξει τους νέους να στρίβουν με πλήρη συνείδηση το κεφάλι προς τη μεγάλη επίσημη όλων των αιώνων, την Αρετή, να τη σέβονται και να την ευλαβούνται και να στρέφουν με εσωτερικό δέος και με συνειδητή υπερηφάνεια τον νου και τις καρδιές προς τους έντιμους και προς τις μεγάλες Μορφές του Γένους;
Τι να τα κάνεις τα Σχολεία που γεμίζουν τα κεφάλια των μικρών μαθητών μόνο με γράμματα; Τα Σχολεία πρέπει να μεταβληθούν σε «Κρυφά Σχολειά» απ’ τα οποία θα ξεπεταχτούν οι πνευματικοί ήρωες της Κοινωνίας, Νέοι με Ιδανικά, έφηβοι με βαθιά συνείδηση του νοήματος της ζωής και της θυσίας για μια καλύτερη κοινωνία.
*Δάσκαλος
