Ως πότε; / Γράφει ο Αριστείδης Π. Δασκαλάκης*

«Και λευτερωθήκαμεν από τους Τούρκους και σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους, όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης»

(Στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης)

«Οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και ασεβέστεροι των όλων»

(Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός)

«Οι ποιμένες ως λύκοι γενήσονται. Οι ιερείς το ψεύδος ασπάσονται. Οι μοναχοί τα του κόσμου ποθήσουσιν…»

(Άγιος Ιππόλυτος)

Είναι προφανές ότι ζούμε στα τέλη των εσχάτων χρόνων.

Οι παραπάνω ρήσεις και προφητείες είναι σε πλήρη ισχύ κι εκπλήρωση.

Ας φανταστούμε μία εποχή που οι επίσκοποι και προκαθήμενοι των ορθοδόξων εκκλησιών δεν θα ενδιαφέρονται καθόλου για τον Χριστό. Μόνο για εξουσία, κακομοίρηδες καρεκλοκένταυροι ή απλώς κατατρομαγμένοι απ’ την ανθρώπινη ισχύ, θα αγαπάνε τη ζωούλα τους σφόδρα και δεν θα την ανταλλάσσουν με τίποτα με τον Χριστό.

Θα παραλλάσουν μυστήρια και πίστη, βαπτίζοντας με ραντισμό , κατηχούμενοι από ιέρειες της Δύσης, θα μοιράζουν «ιερά» βιβλία άλλων θρησκειών, θα ειρωνεύονται αγίους και Πατέρες της εκκλησίας μας, θα βγάζουν και θα φορούν το Σταυρό ως κόσμημα ανάλογα με τις περιστάσεις, έτοιμοι να καταργήσουν το Ευαγγέλιο εάν αυτό απαιτεί το «αγαπημένο» εκκλησίασμα, θα συναγελάζονται, θα συμπροσεύχονται και θα συλλειτουργούν με αιρετικούς, σχισματικούς και  μασόνους, προδίδοντας πίστη, Πατερικούς Κανόνες, Οικουμενικές Συνόδους το ίδιο το Ευαγγέλιο, γιατί έτσι επιτάσσει η «αγάπη» αλλά βέβαια και το διεθνές συμφέρον, με δεξιότητες διπλωματικές υπέρτερες και απ’ αυτές των επαγγελματιών του διπλωματικού σώματος.

Θα αφήνουν αβρόχοις ποσίν το ξεπούλημα της πατρίδας , σφυρίζοντας κλέφτικα, με επιχείρημα ότι η πολιτική δεν είναι δικό τους θέμα. Θα απαγορεύουν από πατριώτες κληρικούς να υπερασπίζονται σημαία και πατρίδα.

Οι καλογέροι που άφησαν τον κόσμο για το Θεό, θα παντρευτούν τα κτήματα και τα μετόχια, θα κάνουν υπακοή σε θεσμούς διεθνείς, καλά πληρωμένοι από επιδοτούμενα προγράμματα, με μοναστήρια με ηλεκτρικά ανεβατόρια, ενδοδαπέδιες θερμάνσεις και ανελκυστήρες και με οχήματα (τζιπ) πολυτελείας, καθώς και με ακίνητα ενοικιαζόμενα.

Άμισθοι κληρικοί που θα ζητιανεύουν για ένα διορισμό, για μια ενορία με πολλά «τυχερά» και  θα φιλούν το «άγιο» δεσποτικό χέρι αδιαφορώντας εάν αυτό το χέρι χαιρετά παπικό ή μοιράζει το κοράνι.

Φοβισμένοι για τη ζωούλα τους σε καιρούς πανδημίας, θα παύουν να διαθέτουν τη Θεία Κοινωνία στον αναγκεμένο λαό , το αντίδωρο θα το δίνουν σε σακουλάκια ή θα το διαθέτουν μέσω αυτόματων μηχανημάτων πωλήσεως με κερματοδέκτη. Και απ’ τον φόβο τον πολύ δεν θα θέλουν και να καταλύσουν μετά τη Θεία Λειτουργία. Θα φοβούνται μην κολλήσουν κανένα μικρόβιο.

Θα αλλάξουν σιγά-σιγά όλη την εκκλησιολογία και θα πουν πως δεν χρειάζονται τα Ιερά Μυστήρια , αλλά φτάνει η προσευχή και μόνο. Η κατ’ οίκον εκκλησία.

Θα εγκαινιάσουν και την τηλεφωνική ευχή μετά από μια τηλεφωνική εξομολόγηση. Κι αν από ατυχία –δική τους- τους βρεις στο δρόμο και πας να φιλήσεις το χέρι τους , θα τρέχουν μακριά να φυλαχθούν.

Μια εποχή που οι πολιτικοί, οι κυβερνώντες θα κλέβουν με νόμους πατέντες τα τίμια εισοδήματα του λαού, θα του αφαιρέσουν την ελπίδα και το όνειρο, αλλά ακόμα χειρότερα το μοναδικό γιατρικό τη Θεία Κοινωνία και τις Ιερές Ακολουθίες. Θα τον οδηγήσουν στην απώλεια. Θα εξαφανίσουν τα εικονίσματα από σχολεία και υπηρεσίες , θα εξοστρακίσουν το σταυρό απ’τη σημαία ,θα εξοβελίσουν την Αγία Τριάδα απ’το Σύνταγμα.

Με τη συνέργεια βέβαια της διοικούσας εκκλησίας. Με το αζημίωτο βέβαια.

Και για όλα αυτά θα δημιουργήσουν ένα νέα λεξικό γλώσσας. Θα αλλαχθεί η έννοια πολλών λέξεων όπως αγάπη, υπακοή, ταπείνωση, θυμός, ομολογία, αποτείχιση, σωτηρία, καταδίκη, δικαιοσύνη Θεού ,οργή Θεού , δημόσιο συμφέρον, ασφάλεια, ανθρώπινα δικαιώματα κ.α.

Κι επειδή βέβαια θα υπάρξουν αντιδράσεις από ένα λαό που μεγάλωσε σε καλύτερες εποχές και διαθέτει ακόμα ζωντανή συνείδηση , θα θελήσουν να παράξουν μια νέα γενιά «ξεπλυμένων» εγκεφάλων μέσω της αλλοίωσης των μαθημάτων ιστορίας, γλώσσας , θρησκευτικών. Δε φτάνει όμως αυτό. Για να «πάει πιο γρήγορα το πράγμα» θα χρησιμοποιηθούν «καταλύτες». Η μίξη των θρησκειών ,η πλήρης διαστρέβλωση της ιστορίας, αποδομώντας τους ήρωες της πατρίδας όλων των πολέμων κι επαναστάσεων και το μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Θα λειάνουν τη μνήμη των Ελλήνων ως προς την ιστορία και τους αιώνιους εχθρούς, χρησιμοποιώντας τα μέσα ενημέρωσης με ανιστόρητες εκπομπές και ντοκιμαντέρ ιστορίας, με τουρκοσειρές που θα δημιουργήσουν ένα οιονεί πνευματικό ραγιαδισμό. Η τούρκικη γλώσσα θα ακούγεται μεσημέρια και βράδια σε κάθε σπιτικό. Και μετά όπου ευνοεί η γεωγραφία της πατρίδας θα μπει και στα σχολεία.

Θα προωθηθούν «συγγραφείς» και «λογοτέχνες»  που φλερτάρουν με ήθη έτερα του Ευαγγελίου και της παράδοσης. Με σχολικά βιβλία αισχρά.  Ναι αυτό θα είναι το τελειωτικό χτύπημα. Θα διαστρέψουν τα αθώα παιδικά μυαλά, ώστε η νέα γενεά να μην έχει καμία αναστολή για τη συμμετοχή της στη νέα εποχή του πανσεξουαλισμού, της ομοφυλοφιλίας και της σαρκικής αμαρτίας. Να χτίσει τα νέα Σόδομα και Γόμορρα.

Κι έτσι θα «προετοιμαστεί το έδαφος» χωρίς καμία πιθανότητα αντίδρασης. Και η διοικούσα εκκλησία θα ευλογεί το έργο της πολιτείας και θα επαυξάνει. Πιθανόν να εγκαινιάσει και το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής στα κατηχητικά. Ήδη πλανεμένοι δεσποτάδες συμφωνούν και το προτείνουν, για τα σχολεία προς το παρόν. Τέρμα τα άκαιρα χριστιανικά τραγούδια. Τέρμα ιστορίες Ευαγγελίου και Συναξάρια. Ας εκσυγχρονιστούμε.

Μα δυστυχώς όλα αυτά δεν είναι πλέον φαντασία. Έγιναν , γίνονται η θα πραγματοποιηθούν στο εγγύς μέλλον. Με μια διεφθαρμένη στα ήθη κυβέρνηση και ένα αποστατούντα στην πλειοψηφία του κλήρο, που υπνωτίζει τον πιστό λαό με τα τερτίπια της ψευτοαγάπης και της δαιμονικής και καταστροφικής υπακοής.

Ως πότε θα ανεχόμαστε κυβερνώντες κι επισκόπους που δεν γνωρίζουν Χριστό ή Πατρίδα;

Πόσο θα σιωπούμε;

«Μισώ σιωπήν ότε καιρός του λέγειν»

Κι επειδή  κάποια έργα του κ. Θεόδωρου Γρηγοριάδη  δεν είναι τίποτα άλλο από αισχρότητα μεταμφιεσμένη σε λογοτεχνία, για να ξεπλύνω την πρόσφατη λάσπη των πανελληνίων (μάθημα γλώσσας) κλείνω με ένα απόσπασμα μιας προσευχής του όντως λογοτέχνη Κ. Παλαμά:

«Απάνου άπ’ το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου,

Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου
Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία-

Σκοτάδι ή θλίψι μου σκορπά και λάμψιν ή θρησκεία.
Τη θλίψι δίωξε την, κ’ εδώ Εσύ μονάχα μένε,

Γλυκέ μου Εσταυρωμένε!».

 

*Mηχ. Μηχανικός Α.Π.Θ., Αναλυτής Εφαρμογών-Προγραμματιστής

Σύμβουλος Τεχνολογίας, Συστημάτων Ποιότητας & GDPR

Τακτικό Μέλος Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδας

 

 

Θα χαρούμε να ακούσουμε τις σκέψεις σας

Αφήστε ένα σχόλιο

Το Ρωμαίικο
Logo

Ραδιόφωνο του Ρωμαίικου