Περί Ρωμαίικου Λόγος / / Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Ρωμανίδης (†2001)

«“H Ρωμηοσύνη δεν αποδεικνύεται. Περιγράφεται. Δεν χρειάζεται απολογητάς. Είναι απλώς αυτό που είναι. Το δέχεται κανείς ή το απορρίπτει. Διά τούτο τα παιδιά των Ρωμηών ή παρέμενον πιστοί και σκληροί Ρωμηοί  ή εφράγκευον και ετούρκευον”

 (…) Η Φραγκοκρατία και η Τουρκοκρατία ήσαν υποδούλωσις του σώματος (…).

 (…) Ο Γραικισμός και Νεογραικισμός είναι υποδούλωσις του πνεύματος (…).

 (…) Με Γραικισμό και Νεογραικισμό εννοούμε όχι τον Νεοελληνισμό, αλλά μόνο το μη ρωμαίικο μέρος του Νεοελληνισμού (…).

 (…) Οι Ρωμηοί της Φραγκοκρατίας και της Τουρκοκρατίας είναι όσοι δεν ακολούθησαν το παράδειγμα εκείνων που εφράγκευσαν και ετούρκευσαν.

 Το γραικεύω είναι σχεδόν ταυτόν με το φραγκεύω.

 Σημαίνει σήμερον αμερικανεύω, ρωσσεύω, φραντσεύω, γερμανεύω, δηλαδή γίνομαι πνευματικός δούλος των έξω της Ρωμηοσύνης.

 (…) Και σήμερον άλλοι παραμένουν Ρωμηοί, άλλοι όμως αμερικανεύουν, ρωσεύουν, φραντσεύουν, αγγλεύουν, δηλαδή γραικεύουν.

 Ο Ρωμηός γνωρίζει σαφώς ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ συμμαχίας και δουλείας. Γίνεται σύμμαχος με οποιονδήποτε, εφ’ όσον συμφέρει εις το Έθνος, αλλά ποτέ δούλος των συμμάχων (…).

 (…) Ναι μεν ο Ρωμηός έχει απόλυτον πεποίθησιν εις την Ρωμαιοσύνην του, αλλά ούτε φανατικός ούτε μισαλλόδοξος είναι και ούτε έχει καμίαν ξενοφοβίαν. Αντιθέτως όμως αγαπά τους ξένους ουχί όμως αφελώς (…).

 (…) Εις το παρελθόν οι Ρωμηοί είχον την ηγεσία και ήσαν οργανωμένοι με ρωμαίικην επιστήμην και παιδείαν και επικρατούσαν εις το Ρωμαίικον.

 (…) Οι μεγαλύτεροι ήρωες της Ρωμηοσύνης συγκαταλέγονται μεταξύ των αγίων (…).

 (…) Με την ίδρυσιν της Ελλαδίτσας των ελλαδιτσιτών, όμως, οι Ρωμηοί εξετοπίσθησαν από την ηγεσίαν και ανέλαβον αυτήν οι Γραικύλοι των Μεγάλων Δυνάμεων και ίδρυσαν τον Νεογραικισμόν με επίσημον πρόγραμμα να μη είμεθα Ρωμηοί αλλά τα ταπεινά και φρόνιμα γραικύλα παιδιά των Ευρωπαίων και των Ρώσων (…).

 (…) Ουσιαστικώς το πόνημα τούτον είναι προσκλητήριον εις τους Ρωμηούς και τις Ρωμαίγισσες (ως τις ονομάζει ο Μακρυγιάννης) να αναλάβουν τον επίστημονικόν αγώνα  να αναστήσουν την Ρωμηοσύνην από τον επιστημονικόν θάνατον, το οποίον επεξειργάσθησαν δι’ αυτήν: 1) οι Φράγκοι από τον 9ον αιώνα, 2) οι Ρώσοι μετά την Άλωσιν, 3) οι Γραικοί προ της Αλώσεως και 4) οι Νεογραικοί της δούλης εις τους Ευρωπαίους και Ρώσους Ελλαδίτσας του 19ου αιώνος, οι οποίοι μετέτρεψαν την ρωμαίικην Επανάστασιν του 1821 εις ήτταν της Ρωμηοσύνης και θρίαμβον του Γραικισμού του Καρλομάγνου και του Νεογραικισμού των «Φιλελλήνων» των Μεγάλων Δυνάμεων».

 «Η Ρωμανία Νικά»

 

 

 

Θα χαρούμε να ακούσουμε τις σκέψεις σας

Αφήστε ένα σχόλιο

Το Ρωμαίικο
Logo

Ραδιόφωνο του Ρωμαίικου