Πώς μεγαλώσαμε τα παιδιά μας*

Από πολύ σεβαστό και αγαπητό μας πρόσωπο μάς ζητήθηκε να γράψομε ποιες αρχές είχαμε στην οικογενειακή μας ζωή και πως μεγαλώσαμε τα παιδιά μας. Είχαμε την μεγάλη ευλογία από τον Κύριο να γνωρίσωμε  και να (συναναστραφούμε) επί εικοσαετίας σχεδόν τον Μακαριστό Γέροντα Παΐσιο τον Αγιορείτη. Επειδή είμαστε αμαθής και άπειροι στα θέματα αυτά τον ερωτούσαμε και εκείνος με την κατά θεόν σοφία που είχε μας νουθετούσε αναλόγως. Από την αρχή, όμως οφείλω να ομολογήσω ότι από τις νεοφώτιστες νουθεσίες του ευλογημένου πατρός μόνο λίγες εφαρμόσαμε ακριβώς. Πολλές εφαρμόσαμε πλημμελώς, ενώ κάποιες άλλες καθόλου. Οι προσωπικές προς εμάς σοφές συμβουλές του για διάφορα τεθέντα – θέματα έχουν ως ακολούθως:

  1. Θεωρούσε πολλή βασική και απαραίτητη αρχή για την όλη τη λειτουργία της οικογένειας να μην εργάζεται η μητέρα ακόμα αλλά να παραμένει στο σπίτι παρακολουθώντας και μεγαλώνοντας τα παιδιά της (εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου), κατά το δυνατόν. Την εντολή του αυτή συμφωνήσαμε με την σύζυγό μου να τηρήσουμε πάση θυσία. Έτσι, δύο μήνες πριν γεννηθεί το πρώτο μας παιδί έπαψε η σύζυγός μου να εργάζεται και έκτοτε δεν εργάστηκε. Αυτή την απόφαση τηρήσαμε με την βοήθεια των ευχών του Γέροντος, παρά το γεγονός ότι δεν είχαμε ιδιόκτητη κατοικία ούτε άλλα εισοδήματα, εκτός από τον μισθό μου. Αξίζει εν προκειμένω να αναφερθούν ορισμένα γεγονότα όπως π.χ. ότι η σύζυγός μου έπλεκε για τις ανάγκες των παιδιών και τις δικές μας, ότι για μερικά χρόνια είχε ένα μόνον καλό φόρεμα και ότι την τελευταία ημέρα κάποιου μηνός (περιμένοντας να πληρωθώ) μου είχαν απομείνει μόνον 50 δραχμές. Δυνατότητα για μεταχειρισμένο ιδιόκτητο αυτοκίνητο αποκτήσαμε μετά πολλά χρόνια, όταν βελτιώθηκαν κάπως τα οικονομικά μας.
  2. Συνιστούσε να κάνωμε σύντομη κοινή προσευχή πρωί και βράδυ ανάβοντας και δύο κεράκια, ένα για τους κεκοιμημένους και ένα για τους ασθενείς. Μας είχε δωρίσει κομποσκοίνια για να λέμε συνέχεια την ευχή, να μελετάμε πνευματικά βιβλία προ της προσευχής, να διαβάζομε την παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο και να ψέλνομε, γιατί αυτό ωφελεί στην πνευματική ζωή, όπως έλεγε. Συνιστούσε επιπροσθέτως να φροντίζουμε να μην γίνεται αντιληπτή, κατά το δυνατόν, η εσωτερική πνευματική εργασία του ενός υπό του άλλου συζύγου (για να μην πληγώνεται). Ακόμη, συνιστούσε να κάνομε υπακοή και να ειρηνεύομε όταν κάτι λέγει ο πνευματικός και να μην στενοχωρούμαστε γιατί η στενοχώρια βλάπτει και την πνευματική ζωή.
  3. Συμβούλευε επίσης να συναναστρέφεται η σύζυγος με άλλες γυναίκες οι οποίες έχουν φόβο θεού. Ακόμη να κάνει η σύζυγος τις γυναικείες δουλειές (να ανάβει το καντηλάκι, να θυμιάζει κλπ.), γιατί αλλιώς πληγώνεται!
  4. Συνιστούσε να θηλάζουν οι μητέρες τα παιδιά τους όσο γίνεται περισσότερο. Έλεγε ότι, με τον θηλασμό, τα παιδιά, εκτός από το γάλα, θηλάζουν στοργή, παρηγοριά, ασφάλεια και αποκτούν δυνατό χαρακτήρα, και εκείνα τα λίγα παιδιά που γεννιούνται σήμερα στερημένα πολλά από την φροντίδα των γονέων τους είναι ψυχικά άρρωστα και κόβουν τις φλέβες τους στην συνέχεια.

Σχετικώς με την αγωγή των παιδιών μας συμβούλευε τα ακόλουθα:

  1. «Με την χριστιανική αγωγή παίρνουν την ‘’πνευματική μπογιά’’. Στα μικρά παιδιά μπορεί να ξεθωριάσει αλλά πάλι θα μείνει».
  2. Για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε πολυκατοικίες έλεγε: «Αφήστε τα να ανοιγοκλείνουν πόρτες, να τσαλακώνουν τραπεζομάντηλα, ακόμη και να κ….ρήσουν στο πάτωμα αλλιώς θα πάνε στο τρελοκομείο».
  3. «Να προσέξεις την οικογένεια … να ξοδεύεις όσο γίνεται περισσότερο χρόνο με τα παιδιά, ακόμα και εις βάρος της μελέτης σου… Τις αργίες και τις Κυριακές να μένεις στο σπίτι, μετά τον εκκλησιασμό αυτό βοηθάει πολύ κοντά στα παιδιά…να μην τα αφήνεις για να εξυπηρετείς άλλους…».
  4. «Τα πατρικά χάδια δημιουργούν αυτοπεποίθηση για την αντιμετώπιση των δυσκολιών της ζωής».
  5. «Να μην δείχνεις όλη την αγάπη σου στα παιδιά».
  6. «Να προσέξετε πολύ, πολύ το θέμα του σεβασμού των παιδιών προς τους γονείς. Να μην αποκτήσουν θρασύτητα και αναίδεια! Τα παιδιά που ασεβούν και αντιμιλούν στους γονείς τους χάνουν την χάρη και γίνονται έρμαια δαιμονικών επιδράσεων. Επίσης η Χάρις ‘’συστέλλεται’’ και όταν υπερηφανεύονται τα παιδιά, οπότε σκοτίζονται».
  7. «Να μάθετε τα παιδιά να ενεργούν με φιλότιμο. Να καταλάβουν ότι είναι ανάγκη να κάνουν το καλό, σφίγγονται και τότε αλλά είναι γλυκό το σφίξιμο. Να αποκτήσουν τα παιδιά την θεϊκή συστολή.
  8. «Να προσέξετε, συμπεριφορά με αγάπη στα παιδιά και πολλή προσευχή. Τα παιδιά περνούν πολλές φάσεις. Τα φρόνιμα γίνονται άτακτα και τα άτακτα φρόνιμα. Να μην δίνετε σημασία στις μικρές αταξίες. Μην τα ζορίσετε. Χρειάζεται και αυστηρότητα (σε σοβαρά σφάλματα) αλλά μέχρι εκεί που αντέχουν. Μην σπάσουμε το κουρδιστήρι….. Στην εφηβική ηλικία θέλουν ‘’μια στο καρφί και μια στο πέταλο’’».
  9. «Να μην μαλώνετε ποτέ τα παιδιά το βράδυ. Θολώνει ο νους τους και μπορεί να προβούν σε διαβήματα άσχημα. Την ημέρα διασκεδάζουν τις εντυπώσεις».
  10. «Να αποφεύγουν τα παιδιά την μαλθακότητα που χαρακτηρίζει πολλούς σημερινούς νέους. Τα μισά παιδιά των αριστοκρατικών οικογενειών είναι ‘’ανώμαλα’’. Η μαλθακότητα είναι μια από τις κύριες αιτίες της ‘’ανωμαλίας’’».
  11. «Οι νέοι να έχουν τον νου του στην μελέτη για να προοδεύσουν σήμερα. Πρέπει να έχουν δύο πτυχία και να γνωρίζουν δύο ξένες γλώσσες. Ύστερα φροντίζουν το θέμα της αποκαταστάσεώς τους. Αν παντρευτεί πριν τελειώσει τις σπουδές του θα ταλαιπωρηθούν και η γυναίκα του και τα παιδιά του ακόμη θα είναι και ο ίδιος συνέχεια σωματικά και ψυχικά τσακισμένος, αφού θα έχει τις δυνάμεις του σκορπισμένες».

Η σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου και οι θεοποιηθείς ευχές του Γέροντος φαίνεται ότι φύλαξαν  μέχρι τώρα αλώβητες τις ψυχές των παιδιών που μας χάρισε ο Θεός, από μεγάλα ψυχικά τραύματα, παρά την δική μας ραθυμία και αναξιότητα.

*Ο Μικρασιάτης

 

Θα χαρούμε να ακούσουμε τις σκέψεις σας

Αφήστε ένα σχόλιο

Το Ρωμαίικο
Logo

Ραδιόφωνο του Ρωμαίικου