Οι ίδιοι που υποστηρίζουν τη διακοπή μιας φυσικής κύησης, αναλαμβάνουν κατόπιν να δημιουργηθούν παιδιά με τεχνητό τρόπο και με όποιο κόστος…
Το λεγόμενο “δικαίωμα” της γυναίκας να ελέγχει την αναπαραγωγή της, την έβαλε σε μπελάδες. Το ίδιο σύστημα που την υποστηρίζει στη νεότητά της να μην αποκτά ή να σκοτώνει τα παιδιά, μέσα από την αντισύλληψη, άμβλωση, κατάψυξη ωαρίων κλπ., ακριβώς το ίδιο, όταν καταλήξει στην ατεκνία, την κατευθύνει «φιλάνθρωπα» στην υποβοήθηση της γονιμότητας. Συντήρηση ωαρίων, εξωσωματική, παρένθετη μητρότητα, ξένο γενετικό υλικό, κ.α. Καταναλώτρια υπηρεσιών υγείας, είτε έτσι είτε αλλιώς…. Όμως οι μελέτες αποδεικνύουν πως ο μη φυσικός τρόπος αναπαραγωγής (μέσω τεχνικών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, Assisted Reproductive Technology, ART) εγκυμονεί κινδύνους για τη γυναίκα και τα παιδιά της.
Τί σημαίνει αυτό;
Οι τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ART), περιλαμβάνουν όλους τους τρόπους επέμβασης στην γονιμοποίηση και την εμφύτευση του εμβρύου στη μήτρα, πέρα από την απλή φυσική γόνιμη σχέση μιας γυναίκας και του άνδρα της. Μπορεί να είναι κάτι απλό όπως η τεχνητή σπερματέγχυση ή η χορήγηση φαρμάκων γονιμότητας, αλλά μπορεί να είναι και υψηλότερων τεχνολογικών απαιτήσεων, όπως ο προεμφυτευτικός έλεγχος εμβρύων, η κατάψυξη εμβρύων, η «δωρεά» ωαρίων και σπέρματος, η ICSI (Intracytoplasmic Sperm Injection, όπου ένα σπερματοζωάριο κατευθύνεται σε ένα ωάριο), η παρένθετη μητρότητα και άλλα πολλά. Εκατομμύρια άνθρωποι ήδη χρησιμοποιούν τις μεθόδους της ART ενώ η επιστήμη εξακολουθεί να ερευνά τους τρόπους που αυτές οι ART επηρεάζουν τις γυναίκες και τα παιδιά.
Πολλοί πιστεύουν πως η επιστήμη και οι ηγέτες στην αναπαραγωγική ιατρική, (όπως η Αμερικανική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής -ASRM) εφαρμόζουν στις γυναίκες τις καλύτερες δοκιμασμένες αγωγές και ότι η έρευνα καθοδηγεί την κλινική πρακτική. Όμως στη πράξη, η ART είναι ένας τομέας όπου η κλινική εφαρμογή προηγείται της ενημέρωσης και της έρευνας. Η επιθυμία για απόκτηση ή δημιουργία οικογένειας φαίνονται να υπερτερούν των ηθικών ενδοιασμών και να προηγούνται της σχολαστικής έρευνας και της αποτίμησης των συνεπειών αυτής της τεχνολογίας.
Ειδικότερα, μια μελέτη του 2022, (1) διερεύνησε τις επιπλοκές των εγκυμοσυνών που είχαν προκύψει με χρήση διαφόρων μορφών ART και κατέληξαν σε νοσηλεία. Οι ερευνητές ανέλυσαν τους νοσοκομειακούς τοκετούς με ή χωρίς χρήση ART μεταξύ 2008 και 2016, από τη βάση δεδομένων National Inpatient Sample των Ηνωμένων Πολιτειών. Στην ομάδα των γυναικών που εξετάστηκε διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που χρησιμοποίησαν ART για να συλλάβουν ήταν μεγαλύτερες ηλικιακά, κυοφορούσαν συχνότερα πολλαπλά έμβρυα και είχαν περισσότερες συννοσηρότητες, όπως διαβήτη, υπέρταση, παχυσαρκία, υπερλιπιδαιμία. Επιπλέον διαπίστωσαν ότι «οι εγκυμοσύνες που προκύπτουν με ART έχουν υψηλότερο κίνδυνο δυσμενών μαιευτικών εκβάσεων», όπως καισαρική τομή, πρόωρο τοκετό, ρήξη και αποκόλληση πλακούντα καθώς και «αγγειακές επιπλοκές σε σύγκριση με την αυτόματη σύλληψη». Ειδικότερα διαπίστωσαν ότι οι εγκυμοσύνες με ART συσχετίστηκαν με προεκλαμψία, οξεία νεφρική βλάβη, ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή αρρυθμία και φλεβική θρόμβωση και εμβολή (ακόμη και μετά από προσαρμογή των δεδομένων σε σχέση με το αρχικό προφίλ κινδύνου της γυναίκας).
Τέλος, διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που συνέλαβαν με χρήση ART δαπάνησαν μεγαλύτερα ποσά για τον τοκετό σε σύγκριση με τις γυναίκες που συνέλαβαν χωρίς αυτήν την τεχνολογία. Αυτά τα υψηλά κόστη είναι άμεσο αποτέλεσμα της φύσης των κυήσεων ART που μερικές φορές αναγκάζουν τις γυναίκες να εισάγονται για νοσηλεία σε ειδικά κέντρα εγκυμοσύνης “υψηλού κινδύνου” για εβδομάδες ή μήνες πριν από τον τοκετό. Ας μην ξεχνούμε ακόμη ότι αυτό που συμβαίνει στη μητέρα, έχει αντίκτυπο στο έμβρυο ή στα έμβρυα. Τα δυσμενή μαιευτικά συμβάματα, όπως ο πρόωρος τοκετός, μπορούν να οδηγήσουν σε μακροχρόνιες παραμονές στη ΜΕΝ για το μωρό ή τα μωρά, προσθέτοντας σε έναν ήδη υψηλό νοσοκομειακό λογαριασμό.
Ιδιαίτερο θέμα που σχετίζεται με τις αναπαραγωγικές τεχνικές είναι η παρένθετη μητρότητα. Η παρένθετη μητρότητα απαιτεί εξωσωματική γονιμοποίηση, μια μορφή ART. Με βάση αντίστοιχη μελέτη, «στις περιπτώσεις εξήντα εννέα βρεφών που γεννήθηκαν από παρένθετες γυναίκες βρέθηκε αύξηση στις πολλαπλές κυήσεις, στην εισαγωγή στη ΜΕΝ των νεογνών, μακρύτερη παραμονή και αντίστοιχη πολλαπλάσια αύξηση στα νοσοκομειακά έξοδα σε σχέση με ένα τελειόμηνο βρέφος». Σε αυτή την έρευνα διαπιστώθηκε ότι οι παρένθετες μητέρες εκδήλωναν συχνότερα δυσμενή συμβάματα κατά τη διάρκεια της παρένθετης εγκυμοσύνης τους όπως υψηλή αρτηριακή πίεση, αιμορραγία, πρόωρο τοκετό, προδρομικό πλακούντα, επιλόχεια κατάθλιψη και επιλόχεια υψηλή αρτηριακή πίεση. Ο κίνδυνος σοβαρών μητρικών και εμβρυϊκών συμβαμάτων είναι αυξημένος στις γυναίκες που εφάρμοσαν εξωσωματική, ειδικά για εκείνες τις εγκυμοσύνες που προέρχονται από ωάρια δωρητριών.
Αλλά και η υγεία των παιδιών της ART δείχνει να επιβαρύνεται. Μελέτες όπως η «Cardiovascular Health of Children Conceived by Assisted Reproductive Technology», (2) συμπεραίνουν πως τα παιδιά που γεννήθηκαν από εξωσωματική γονιμοποίηση είχαν σημαντικά «αυξημένη αρτηριακή πίεση και ανεπιθύμητες αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία της αριστερής κοιλίας στην καρδιά σε σύγκριση με παιδιά που είχαν συλληφθεί φυσικά». Άλλα δεδομένα (3) δείχνουν αυξημένη συχνότητα συγγενών ανωμαλιών των παιδιών, όταν κληρονομούν τα νοσήματα που είναι υπεύθυνα για την υπογονιμότητα των γονέων τους, πρόωρους τοκετούς, χαμηλό βάρος γέννησης, αυξημένη περιγεννητική θνησιμότητα. Συχνές είναι και οι πολύδυμες κυήσεις που απαιτούν ιδιαίτερο χειρισμό από το γιατρό και τη μητέρα. Ενίοτε η μητέρα μπαίνει στον πειρασμό να αφαιρέσει τη ζωή από ένα ή περισσότερα παιδιά της για «να βελτιωθεί η ανάπτυξη των υπολοίπων και η δική της υγεία». Πρόκειται για τις επεμβάσεις «μείωσης» αριθμού εμβρύων. Προβληματισμός επικρατεί και για τις συνέπειες της προωρότητας, της επίδρασης των πολλαπλών κυήσεων και τις πιθανές νευροαναπτυξιακές διαταραχές σε αυτά τα παιδιά. (3) Στη πράξη δεν είμαστε ποτέ σίγουροι για το πώς ακριβώς θα επηρεάσει η ART μακροπρόθεσμα ένα παιδί, και γι΄αυτό ίσως οι τεχνικές θα μπορούσε να χαρακτηρισθούν και ως ένας πειραματισμός στα παιδιά.
Η ιατρική κοινότητα δεν έλαβε σοβαρά υπόψιν ως τώρα την προειδοποίησή του, ωστόσο τα λόγια του βιοηθικού Paul Ramsey εξακολουθούν να ισχύουν:
Αυτό που μόνο με απασχολεί ως επιστήμονα βιοηθικής είναι ότι κανένας από τους ερευνητές δεν μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα να προκληθεί ανεπανόρθωτη ζημία στο μελλοντικό παιδί. Και συμπεραίνω ότι οι ερευνητές δεν μπορούν να εξασφαλίσουν καλά αποτελέσματα τηρώντας τις ηθικές προδιαγραφές, διότι δεν μπορούν με ασφάλεια να αποκλείσουν οποιαδήποτε ζημιά.
Εν κατακλείδι, η αναπαραγωγική βιομηχανία, με αφορμή την επιθυμία μιας γυναίκας να αποκτήσει παιδιά, την εισάγει σε επικίνδυνες καταστάσεις. Οι γυναίκες πρέπει να είναι ενήμερες για τους κινδύνους που επιφυλάσσουν για εκείνες και τα παιδιά τους αυτές οι τεχνικές. Πρέπει ακόμη να βοηθιούνται ώστε να παίρνουν έγκαιρα τις κατάλληλες αποφάσεις για τη ζωή τους, ιδίως ως προς το θέμα της τεκνογονίας. Κάθε παιδί είναι ένα πολύτιμο δώρο και αξίζει να εκτιμάται ιδιαίτερα, ιδίως όταν προσφέρεται με εύκολο και φυσικό τρόπο. Αν περιφρονηθεί, είναι πιθανό πως θα έλθει αργότερα με πολύ πόνο και θυσίες, αν έλθει τελικά…
Παραπομπές:
https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/JAHA.121.022658
Πηγές:
«Αφήστε με να ζήσω!» και «The Center for Bioethics and Culture Network»
https://alopsis.gr