- Η ΜΗΤΕΡΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ ΤΗΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
Κατά τόν χρόνο, πού ὁ ἄνδρας ἀσκεῖ τήν χριστιανική ἀγωγή στά παιδιά του, ἡ σύζυγος ὀφείλει νά εἶναι παροῦσα καί νά ὑποβοηθᾶ τό παιδαγωγικό ἔργο τοῦ ἄνδρα της! Ὄχι νά φεύγει ἤ νά λέει τ΄ ἀντίθετα…- πολύ χειρότερο αὐτό τό δεύτερο: «Ἀφῆστε τόν πατέρα σας, μήν τόν ἀκοῦτε»… αὐτό εἶναι φοβερό (ἐννοεῖται βέβαια, ὅτι λέει σωστά πράγματα ὁ πατέρας…).
Θά πρέπει κανείς νά προσέξει πολύ πρίν παντρευτεῖ, μέ ποιόν θά συνάψει σχέση, μέ ποιόν-ποιάν θά φτιάξει τήν κατ΄οἶκον Ἐκκλησία του.
«Ὅταν ὁ πατέρας διηγεῖται μιά βιβλική ἱστορία θά πρέπει ἡ μητέρα νά ἐπικροτεῖ καί νά ἐπιβεβαιώνει» λέει ὁ ἱερός Πατήρ…Θά μοῦ πεῖτε:
-«Ὑπάρχουν τέτοιοι πατεράδες σήμερα»;
– Ὑπάρχουν…
-Πῶς; …..
-Λίγοι …
– Ὑπάρχουν…Γνωρίζω ἕναν πατέρα, πού αὐτός μαζί μέ ὅλη του τήν οἰκογένεια ἀκοῦνε τίς ὁμιλίες, αὐτές πού κάνουμε ἐδῶ- μέσω ἴντερνετ (ἀφοῦ βρίσκεται σέ ἄλλη πόλη)…Καί μοῦ λέει αὐτός ὁ εὐλογημένος: «Πάτερ τίς ἀκοῦμε οἰκογενειακά ὅλοι (τά παιδιά του εἶναι στήν ἐφηβεία) καί δόξα τῷ Θεῷ δέν ἔχουμε κανένα πρόβλημα…».
Δέν ἔχουν κανένα πρόβλημα μέ τά παιδιά τους.
-Μά πῶς εἶναι δυνατόν… Στήν ἐφηβεία τά παιδιά καί νά μήν ἔχουν προβλήματα;
Ὁ κόσμος συνήθως λέει ὅτι «εἶναι στήν ἐφηβεία τό παιδί» ὁπότε τοῦ δικαιολογοῦνται τά πάντα- «στήν ἐφηβεία τό παιδί μπορεῖ νά κάνει τά πάντα». Δέν μπορεῖ ἤ μᾶλλον δέν θέλει «νά κάνει τά πάντα», ἐάν ἔχει σωστή ἀγωγή…Θά θέλει καί θά κάνει μόνο τά σωστά…
«Ὅταν λοιπόν ὁ πατέρας διηγεῖται μιά τέτοια βιβλική ἱστορία», λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «ἄς κάθεται κοντά καί ἡ μητέρα». Ἐφόσον μέ τίς διηγήσεις αὐτές διαπλάθεται ἡ ψυχή τοῦ παιδιοῦ ἄς βοηθεῖ καί αὐτή μέ τήν παρουσία της καί ἄς ἐπαινεῖ αὐτά πού διηγεῖται ὁ πατέρας.
-Βλέπετε; Πρέπει ἡ μητέρα νά στηρίζει τήν προσωπικότητα τοῦ πατέρα στά παιδιά. Νά ἐπικροτεῖ τά ὠφέλιμα, πού ἐκεῖνος διδάσκει.
Ὄχι, αὐτό πού γίνεται συνήθως…: Δηλαδή τό νά προσπαθεῖ ἡ γυναῖκα νά γκρεμίσει τόν σύζυγό της μπροστά στά παιδιά, γιά νά τά πάρει μέ τό μέρος της καί νά ἔχει αὐτή τό «κουμάντο» στήν οἰκογένεια… Αὐτό εἶναι φοβερό. Τό ἴδιο βέβαια μπορεῖ νά κάνει καί ὁ ἄνδρας. Ἀλλά τώρα, ἐπειδή εἶστε ἐδῶ γυναῖκες γιά αὐτό τό λέω σέ σᾶς.
- ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.
Θά πρέπει νά στηρίζεις, νά προάγεις καί νά ἐξυψώνεις τήν προσωπικότητα τοῦ ἄνδρα σου… νά τήν ἑδραιώνεις στίς ψυχές τῶν παιδιῶν. Ἐννοεῖται βέβαια ὅτι ἔχεις σωστό ἄνδρα καί γι’ αὐτό τό θέμα μιλήσαμε προηγουμένως.
Πρέπει νά ξέρετε ὅτι οἱ ἄνδρες πάρα πολύ τό θέλουνε αὐτό, δηλαδή τό νά νοιώθουνε ὅτι ἡ γυναῖκα τους, τούς στηρίζει. Νά αἰσθάνονται ὅτι τούς ἀποδέχεται κατ΄ἀρχήν καί δέν τούς ἀμφισβητεῖ. Αὐτό βοηθάει πάρα πολύ τή ἀγάπη μέσα στήν οἰκογένεια.
Ὅταν ἡ γυναῖκα ἀμφισβητεῖ τόν ἄνδρα της καί μάλιστα μπροστά στούς ἄλλους, μπροστά στά παιδιά της, αὐτό εἶναι ὅ,τι χειρότερο…
- ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ-ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Ἐρώτηση 1η: ΓΙΑ ΤΟ «ΑΥΞΑΝΕΣΘΕ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΝΕΣΘΕ» ΣΤΗΝ Θ. ΧΑΡΗ.
Νά ρωτήσω καί ἐγώ κάτι; Τό «αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε» δέν ἐννοεῖ σαφῶς τόν ἀριθμό μόνο… Πρέπει νά αὐξάνεις σέ Χάρη τά παιδιά σου…;
-Πολύ ὡραῖα…
– Λέγετε ότι γράφει ἡ πυραμίδα ἐντός εἰσαγωγικῶν πού λέμε, ἡ μητέρα ἄν ἴσως θά κάνει σωστά παιδιά, τά σωστά παιδιά κάνουνε καί αὐτά σωστά παιδιά καί γίνεται…ἔτσι γίνεται ἡ αὔξηση.
-Ἡ αὔξηση ἡ πνευματική…
-Ἐπειδή τό λαβαίνουμε λίγο λάθος αὐτό σάν μήνυμα, θεωροῦμε μέ τό νά κάνεις ἔξυπνα παιδιά ἔχεις σωθεῖ…
-Ἀκριβῶς αὐτό, τό εἶπε ὁ Ἱερός Χρυσόστομος ξεκάθαρα. Θά σωθεῖς ὅταν τ’ἀναθρέψεις σωστά, ὄχι ἁπλῶς ὅταν τά γεννήσεις. Πολύ ὡραῖο αὐτό ναι! «Αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε» στήν Θεία Χάρη ὄχι στόν ἀριθμό…Κι ὁ ἀριθμός ἐντάξει…Ἀλλά τό ζητούμενο εἶναι αὐτά τά παιδιά πού θά δώσει ὁ Θεός νά αὐξηθοῦν στήν αἴσθηση τῆς Θείας Χάρης, νά ἐνεργοποιήσουν ὅσο τό δυνατόν πληρέστερα τήν Βαπτισματική Θεία Χάρη. Πολλά ἤ λίγα παιδιά δέν εἶναι τό ζητούμενο…ἀλλά παιδιά «κεχαριτωμένα»… αὐτό εἶναι τό ζητούμενο.
Ἄν δώσει ὁ Θεός πολλά «νά εἶναι εὐλογημένο»…Ἐμεῖς δέν θά βάζουμε ἐμπόδιο στό πόσα παιδιά θά ἔχουμε… Καί αὐτό εἶναι ἐπίσης ἕνα μεγάλο λάθος: ὁ οἰκογενειακός προγραμματίσμός… Βάζουμε τό δικό μας θέλημα πάνω ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί λέμε: «ἐγώ θά κανονίσω πόσα παιδιά καί πότε θά τά κάνω τά παιδιά». Τεράστιο λάθος…Βάζουμε τόν Θεό στήν ἄκρη…Καί βέβαια μετά ὅταν θέλεις… δέν μπορεῖς νά κάνεις τά παιδιά, καί μετά τρέχεις γιά ἐξωσωματικές καί λοιπά… Ὅλα αὐτά συμβαίνουν διότι κυριαρχεῖ ὁ ἐγωισμός μας .
Ἄν βάζαμε σωστούς στόχους…Καί ὁ σωστός στόχος ἕνας εἶναι …Ὁ Χριστός εἶναι, ἡ Θεία Χάρις εἶναι ὁ Ἕνας καί μοναδικός Στόχος… Τότε θά ἦταν πάρα πολύ ὡραῖα ἡ ζωή μας καί οἱ οἰκογένειες θά ἤτανε παράδεισος. Ὅσο δέν θέλουμε νά πάρουμε τό ζυγό μας, νά μποῦμε στόν ζυγό τοῦ Χριστοῦ ὁ ὁποῖος εἶναι ἐλαφρός καί χρηστός… ἔ, τότε…τόσο βασανίζομαστε καί μπαίνουμε κάτω ἀπό τούς ἄλλους ζυγούς, τοῦ διαβόλου τούς ζυγούς, πού εἶναι πολύ βαρεῖς. Πάρα πολύ βαρεῖς… καί ἔχουμε γεμίσει μέ ψυχοπαθεῖς καί μέ καταθλιπτικούς καί μέ ὑποψήφιους γιά αὐτοκτονία. Διότι ἀκριβῶς δέν τηροῦμε αὐτές τίς προδιαγραφές, τοῦ Κατασκευαστοῦ Μας… τίς ἐντολές τοῦ ἁγίου Θεοῦ Μας.
-Κάτι ἄλλο;
Λέγε ἐσύ.
Ἐρώτηση 2η…………ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
-Κι ὅταν τ’ἀποκτήσει βέβαια ἀκόμα περισσότερο. Τή δίνει ὁ Θεός σάν δῶρο. Ἀλλά καί γενικῶς ἡ γυναῖκα ἔχει αὐτό τό χάρισμα τῆς ἀγάπης. Ἔχει καρδιά, ὅπως ἔλεγε καί ὁ Πατήρ Παΐσιος… ἀλλά τί παθαίνει ἡ γυναῖκα; Αὐτή τήν καρδιά τήν σκορπάει σέ πράγματα πού δέν ἀξίζουνε. Ἔχει ἕνα ποτήρι καί θέλει νά ἔχει καί ἕνα ὡραῖο σεμεδάκι ἀπό κάτω κεντητό καί νά΄χει καί ἕνα λουλουδάκι ἔτσι ζωγραφιστό!…, καί κολλάει ἡ καρδιά της καί «ξοδεύεται» ἡ ἀγαπητική της δύναμη σ’ αὐτά. Σιγά- σιγά δίνει τήν καρδιά της λίγο στό λουλουδάκι, λίγο στό σεμεδάκι, λίγο στό «συνολάκι» -πῶς τό λένε-… καί δέν μένει μετά γιά τό Θεό τίποτα… Αὐτό εἶναι πού παθαίνουμε.
-Μετά ἔρχεται ἡ κατάκριση…
-Ναί ὅλα αὐτά. Μετά πέφτουμε στά πάθη. Ναί…
Ἐρώτηση 3η: ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ
-Ἔλεγε ὁ Ἱερός Χρυσόστομος ὅτι ὁ ἄντρας ἀγαπάει καί ἡ γυναῖκα ὑπακούει.
-Ναί· αὐτό δέν σημαίνει ὅτι δέν ἀγαπάει κιόλας…Ἁπλῶς ὁ Θεός ἔδωσε τόν δυσκολότερο ρόλο στόν ἄντρα. Δηλαδή ὁ ἄντρας καλεῖται νά ἀγαπάει ἀκόμα καί ὅταν ἡ γυναῖκα δέν τόν ἀγαπάει. Πρᾶγμα πού εἶναι πολύ δύκολο… Νά ἀγαπήσεις καί τόν ἐχθρό σου. Μπορεῖ πράγματι νά γίνει ἡ γυναῖκα του ἐχθρός του. Θά πρέπει νά μήν παύσει νά τήν ἀγαπάει . Ἡ γυναῖκα πάλι καλεῖται νά κάνει κάτι πιό εὔκολο. Νά ὑπακούει στόν ἄντρα. Ἀλλά ἐάν ἔχει ἕναν τέτοιο ἄνδρα, πού τήν ἀγαπάει, κορόϊδο εἶναι νά μήν τόν ὑπακούει; Τήν συμφέρει νά ὑπακούει. Μέσα στή ὑπακοή βεβαίως πάλι εἶναι ἡ ἀγάπη. Ὅταν κάποιον τόν ἀγαπᾶς τότε τόν ὑπακοῦς, ἔτσι δέν εἶναι; Ἀκόμη καί ἄν εἶσαι κουρασμένη, ὅταν σοῦ ζητήσει μία χάρη θά τοῦ τήν κάνεις διότι τόν ἀγαπᾶς…Κόβεις τό θέλημά σου ἀπό ἀγάπη, τόν ὑπακοῦς… ἐκτός ἁμαρτίας φυσικά… ἐννοεῖται.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ!
