Ντροπή είναι στην Ελλάδα του 2023 ν’ αφήνεις ανθρώπους να καίγονται οι ίδιοι και οι περιουσίες τους ενώ εσύ μιλάς για επιτελικό κράτος από την μία και για την κακιά την ώρα, για θυσίες, για ατυχίες, για κλιματική κρίση και πρωτοφανή φαινόμενα από την άλλη και ότι ανοησία σου έχουν γραμμένο οι επικοινωνιολόγοι σου προκειμένου να δικαιολογήσουν το μεροκάματο μερικών χιλιάδων ευρώ που εμείς πληρώνουμε για να μας τις πουλήσεις.
Ντροπή είναι να ζεις στην Ελλάδα και να μην μπορείς ν’ ανασάνεις όχι μόνο από την αποπνικτική ατμόσφαιρα της φωτιάς αλλά από την αποπνικτική ατμόσφαιρα των όσων λένε τα καλοπληρωμένα ΜΜΕ μπας και γλιτώσουν τους πάλαι ποτέ Λουδοβίκους της χώρας..και η αλήθεια είναι ότι τους γλιτώνουν. Ο φόβος βλέπεις..
Ντροπή είναι ν’ αφήνεις ανθρώπους, περιουσίες, ζώα, χωριά ολόκληρα να πνίγονται στις λάσπες και εσύ να νομίζεις ότι πρωταγωνιστείς σε κάποια σαπουνόπερα και πρέπει να «φορέσεις» το πιο θλιμμένο σου ύφος για να δείξεις ότι νιώθεις των πόνο των πολιτών σου, που αν τον ένιωθες δεν θα τον προκαλούσες.. Και να είμαστε σίγουροι ότι τον προκάλεσε γιατί ήξερε. Πάντα ξέρει..
Ντροπή είναι να ηγείσαι μιας χώρας της οποίας την ιστορία δεν γνωρίζεις και δεν σ’ ενδιαφέρει να μάθεις γιατί δεν την νιώθεις δικιά σου.. αν την ένιωθες θα σεβόσουν και θα πρόσεχες σαν τα μάτια σου, όχι μόνο τον πολίτη που ζει και παλεύει εδώ και σε πληρώνει με το παραπάνω για να έχει μια κάποια προστασία, αλλά και το τελευταίο πλατανόφυλλο..
Ντροπή είναι να βλέπεις ανθρώπους 70 και 80 χρονών να έχουν καεί τα πάντα τους, να έχουν πλημμυρίσει τα πάντα τους και να κλαίνε σαν μικρά παιδιά μη ξέροντας τι να κάνουν. Ενώ θα έπρεπε, αν υπήρχε πολιτική τσίπα, αν ήσασταν πραγματικά ηγέτες αυτής της χώρας να γυρνούσατε τον τόπο ανάποδα όχι να μην κλάψουν ούτε καν να σκεφτούν ότι μπορεί να φτάσουν ως εκεί.
Άνθρωποι που έδωσαν την ζωή τους για ένα κεραμίδι και γι’ αυτό το κάτι που πάλεψαν να φτιάξουν για έρθουν πολιτικά ανδρείκελα και κολλεγιόπαιδα να τους το καταστρέψουν σε μία στιγμή.
Ντροπή δικιά μας να μας καταστρέφουν οι ίδιοι και οι ίδιοι και εμείς να περιμένουμε να καούμε, να πνιγούμε, να καταστραφούμε εμείς, τα παιδιά μας και ο τόπος μας για να καταλάβουμε ότι για εκείνους είμαστε ότι ήταν και ο Αντώνης στον Πειραιά για τους εγκληματίες που τον πέταξαν στην θάλασσα σαν να μην ήταν άνθρωπος. Σαν να ήταν σκουπίδι..
Ο Αντώνης είμαι εγώ, είσαι εσύ που καίγεσαι και πνίγεσαι. Ο πρώτος διδάξας αυτών που τον σκότωσαν είναι το ίδιο το κράτος.
Δεν το έχουν σε τίποτα να σε καταστρέψουν και να σε σκοτώσουν. Δεν το έχουν σε τίποτα αν δεν τους υπακούς να σε πετάξουν στην θάλασσα. Και ας τους πλήρωσες το «εισιτήριο» και με το παραπάνω..
Δεν χρειάζονται οι καταστροφές να χτυπήσουν την πόρτα σου για να το καταλάβεις.
Που είναι η αξιοπρέπεια σου; Την εξάντλησες ψάχνοντας να βρεις μια εξάδα νερό στην Ελλάδα του 2.0; Κοιμίζοντας τα παιδιά σου μέσα στα μαύρα σκοτάδια και μέσα σ’ ένα σπίτι πνιγμένο από την λάσπη; Να τους αφήνεις να σε θεωρούν ζητιάνο και να σου πετάνε το ένα pass πίσω από το άλλο; Να σου χτυπάνε την πλάτη δήθεν παρηγορητικά αυτοί οι ίδιοι που σε οδήγησαν στην απόγνωση;
Ντροπή είναι να μην έχει παρέμβει ακόμη Εισαγγελέας για την καταστροφή της Θεσσαλίας, τον μεγαλύτερο τροφοδότη της χώρας, και ν’ αποδώσει ευθύνες εκεί που πρέπει. Σοβαρό κράτος χωρίς σοβαρή και αμερόληπτη δικαιοσύνη δεν υπάρχει.
Ντροπή είναι η χώρα μου και οι πολίτες της και μετά όσοι μας κυβερνούν. Ντροπή είναι να ξέρεις ότι θα σε καταστρέψουν, θα σε σκοτώσουν και εσύ να πίνεις τον καφέ σου αδιάφορος και να γίνεσαι συνένοχος κάθε φορά και σε καινούριο έγκλημα.
Και είναι ντροπή γιατί ξέρουμε ποιοι είναι εκείνοι που παίρνουν την ζωή την δική μας και των παιδιών μας στα χέρια τους. Αλλά συνεχίζουμε να δίνουμε «ανθοδέσμες» στους «δολοφόνους» μας..
Ντροπή μας και ντροπή σας!
