Ἀκόμη καλά-καλά δέν ξεκίνησε ἡ σχολική χρονιά καί ἐνεοί παρακολουθοῦμε τή χωρίς προηγούμενο ἐκτόξευση τῆς νεανικῆς βίας πού συμβαίνει στήν πατρίδα μας. Τά δημοσιογραφικά μέσα δέν προλαβαίνουν νά ἐνημερώνουν γιά συμπλοκές συμμοριῶν, λιντσαρίσματα, μαχαιρώματα, βιασμούς, παρενοχλήσεις, κλοπές, ἐκβιασμούς, ἀλλά καί ἐπίδειξη τῆς βίας στά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης μέ ψυχρές καταγραφές ἐγκληματικῶν πράξεων μέ τό κινητό.
Παραθέτουμε μερικά δεί(ή)γματα: Στή Γλυφάδα 14χρονη ξυλοκοπήθηκε μπροστά σέ 22 ἄτομα. Σέ σχολεῖο στήν Ἑρμιόνη Ἀργολίδας ἕνας 12χρονος δέχθηκε ἀναίτια ἐπίθεση ἀπό δύο 17χρονους πού ἐπιτέθηκαν φραστικά στόν ἀνήλικο καί στή συνέχεια ὁ ἕνας 17χρονος ἔβγαλε μιά φαλτσέτα καί ξύρισε τό μουστάκι τοῦ 12χρονου, ἐνῶ ἔκλεψε ἀπό τήν τσέπη του 2 εὐρώ. Στή Μεταμόρφωση 16χρονος ἔκλεισε ραντεβού, γιά νά παλέψει μέ συνομήλικό του, μέ ἀποτέλεσμα νά τραυματιστεῖ ἀπό χτυπήματα καί νά μεταφερθεῖ στό νοσοκομεῖο «Μητέρα» γιά τίς πρῶτες βοήθειες. Στήν Πολίχνη Θεσσαλονίκης ἕνας 16χρονος δέχθηκε ἐπίθεση μέ μεταλλικό σωλήνα ἀπό 6 ἀνηλίκους πού τόν χτύπησαν ἀνελέητα στό κεφάλι καί στό σῶμα. Καί ποῦ φθάσαμε; 5χρονος βιάσθηκε ἀπό 5χρονους!
Στά ὕψη, ἐπίσης, ἔφτασε ὁ ἀριθμός τῶν ἀναφορῶν στήν εἰδική σχετική πλατφόρμα τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, μέ πρώτη τήν περιοχή τῆς Ἀττικῆς. Γιά τό θέμα αὐτό ὁ ὑπουργός Προστασίας τοῦ Πολίτη δήλωσε: «Ἔχουμε πολλά προβλήματα μέ 3.000-4.000 παιδιά πού μαζεύονται σέ πλατεῖες». Ἡ κυβέρνηση μάλιστα σκέφτεται νά αὐστηροποιήσει τίς ποινές γιά τούς γονεῖς λόγῳ παραμέλησης ἀνηλίκου. Ὁ ἁρμόδιος ὑπουργός ἀνακοίνωσε πώς τό 2023 ἔγιναν 6.150 συλλήψεις ἀνηλίκων, ἐνῶ φέτος ἔχουν αὐξητική τάση, καθώς μόνο κατά τό πρῶτο ὀκτάμηνο τοῦ 2024 οἱ συλλήψεις ἀνηλίκων ἔφτασαν τίς 9.000, ἄν καί τά περιστατικά εἶναι κατά 20% λιγότερα. Δηλαδή τό πρῶτο 8μηνο τοῦ 2024 καταγράφεται αὔξηση 47% στά περιστατικά ἐγκληματικότητας ἀνηλίκων σέ σχέση μέ τό ἀντίστοιχο περσινό διάστημα! Εἰδικότερα στά περιστατικά πρόκλησης σωματικῶν βλαβῶν, ἡ αὔξηση ἄγγιξε τό 73% (383 ἦταν πέρσι, 666 φέτος). Ἐκτιμᾶται ὅτι οἱ ἀστυνομικές ὑπηρεσίες σχηματίζουν κάθε 24ωρο 37 δικογραφίες γιά ἀνηλίκους, πού σημαίνει ὅτι κάθε τρεῖς ὧρες κατηγοροῦνται 2 ἀνήλικοι!
Ἕνα ὅμως ἀπό τά βασικότερα θύματα τῆς σχολικῆς βίας καί τῆς βίας ἀνηλίκων γενικότερα, τό ὁποῖο δέν σχολιάζεται ὅσο θά ἔπρεπε, εἶναι οἱ ἴδιοι οἱ ἐκπαιδευτικοί, καθηγητές καί δάσκαλοι, πού δυστυχῶς εἰσπράττουν ἀχαριστία κι ἐπιθετικότητα ἀπό βίαιους μαθητές καί ἀγενεῖς γονεῖς. Συχνά παρατηροῦνται τραμπουκισμοί, ἀπειλές καί ἄσκηση σωματικῆς βίας συνήθως ἀπό μαθητές πρός τούς δασκάλους τους. Τήν κατάσταση ἐπιδεινώνουν καί οἱ γονεῖς· σέ ἔξαλλη κατάσταση εἰσβάλλουν σέ σχολεῖα, φωνάζοντας καί ἐκτοξεύοντας ὕβρεις καί ἀπειλές στούς ἐκπαιδευτικούς, ὅποτε θεωροῦν ὅτι τά παιδιά τους ἀδικήθηκαν. Τόν τελευταῖο καιρό εἶδαν τό φῶς τῆς δημοσιότητας ἀρκετές περιπτώσεις ἐπιθέσεων κατά ἐκπαιδευτικῶν, μέ τήν κατάσταση νά δείχνει ὅτι ξεφεύγει ἀπό κάθε ἔλεγχο.
Ἔτσι, στό Ἀγρίνιο, πατέρας μαθητῆ ἐπιτέθηκε στή διευθύντρια σχολείου, ἐνῶ δέν δίστασε νά τῆς πετάξει ἕνα μπουκάλι στό κεφάλι. Στόν Ἅλιμο καθηγήτρια ἔκανε παρατήρηση σέ 14χρονο μαθητή γιά τή χρήση κινητοῦ καί ἐκεῖνος τήν περιέλουσε ὑβριστικά: «Θά σοῦ σπάσω τά μοῦτρα». Σέ σχολεῖο τοῦ Ἡρακλείου ὁ γυμνασιάρχης ἔπεσε σέ «καρτέρι» ἑνός μαθητῆ του τῆς Β´ Γυμνασίου, ὁ ὁποῖος τόν ξυλοκόπησε καί ἔγινε ἄφαντος.
Αὐτά τά περιστατικά καταδεικνύουν τί συμβαίνει μέ τήν τρομοκρατία πού ὑφίστανται οἱ ἐκπαιδευτικοί. Δέν εἶναι λίγοι οἱ δάσκαλοι πού σκέφτονται πῶς θά πᾶνε στό σχολεῖο τους, διότι κινδυνεύουν καθημερινά νά γίνουν στόχος παραβατικῶν ὁμάδων ἤ μεμονωμένων μαθητῶν, οἱ ὁποῖοι δέν τό ἔχουν σέ τίποτα νά βιαιοπραγήσουν.
Βεβαίως ἡ πρώτη καί βασική αἰτία ὅλης αὐτῆς τῆς ζοφερῆς εἰκόνας εἶναι ἡ ἀποστασιοποίησή μας ἀπό τόν Θεό. Τόν διώξαμε ἀπό τά σχολεῖα καί τά σπίτια μας καί τώρα ἀπολαμβάνουμε τά ἐπίχειρα τῆς ἀβελτηρίας μας! Ὅλοι, ἐκπαιδευτικοί, γονεῖς, κοινωνία πληρώνουμε τό τίμημα. Δρέπουμε τούς καρπούς τῆς ἀποτυχίας τῶν ἐκπαιδευτικῶν μας συστημάτων, παρά τόν διορισμό τόσων ψυχολόγων καί κοινωνικῶν λειτουργῶν στά σχολεῖα! Καί ἀσφαλῶς ἀναγνωρίζουμε τό γεγονός ὅτι ἐνίοτε οἱ ἴδιοι οἱ ἐκπαιδευτικοί ἀπαξιώνουν τό λειτούργημά τους. Ἐπιπλέον, μέ τήν ὑπερβολική ἀνοχή καί τήν ἔνοχη ἐπιείκεια καταστρέφουμε τά παιδιά μας, πού ἀνατρέφονται «παρκαρισμένα» μπροστά στίς ὀθόνες· τούς φορᾶμε χειροπέδες, πολύ πρίν ὁ νόμος τούς τίς φορέσει γιά τήν παραβατικότητά τους.
Ὅσον ἀφορᾶ στή βία πού ἀσκεῖται πρός τούς ἐκπαιδευτικούς, πρίν φτάσουμε σέ σημεῖο νά ἔχουμε ἀκόμα καί τραγωδίες, εἶναι ἄμεση ἀνάγκη ἡ Πολιτεία νά σκύψει ἐπάνω στό ζήτημα καί νά λάβει σοβαρά ὑπ᾽ ὄψιν τίς καταγγελίες καί τούς προβληματισμούς τῶν ἐκπαιδευτικῶν. Ἐπιτέλους, ἐπιβάλλεται νά τιμηθεῖ ὁ ἐκπαιδευτικός, ὅπως τοῦ ἀξίζει. Ποῦ εἶναι ἡ εὐγνωμοσύνη μας γιά τό «εὖ ζῆν», πού τοῦ χρωστοῦμε, καί ποῦ ὁ σεβασμός;
Πόσο εὔστοχα τό κήρυττε καί τό ἔγραφε ὁ ἀείμνηστος μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος: «Δάσκαλος! Μετά πόσης εἰρωνείας προφέρεται ἡ λέξις αὕτη σήμερον. Ἕνας πού κτίζει μίαν γέφυραν ἤ στρώνει ἕναν δρόμον ἤ κατασκευάζει μίαν δεξαμενήν ὀμβρίων ὑδάτων εἶναι μέγας καί πολύς, καί ἀνακηρύσσεται εὐεργέτης, ἄξιος νά ραίνεται μέ ἄνθη κατά τήν διέλευσίν του. Ἀλλ’ ἕνας παιδαγωγός, ὅστις ἐπί δεκαετηρίδας ἠσχολήθη μέ τό θεῖον ἔργον τῆς ἀγωγῆς τοῦ ἀνθρώπου, οὐδεμιᾶς ἀξιοῦται τιμῆς. Ποῦ εἴδατε εἰκόνας καί ἀγάλματα ἀειμνήστων διδασκάλων καί καθηγητῶν, οἱ ὁποῖοι ἐκοπίασαν καί ἐμόχθησαν διά τήν μόρφωσιν τῆς γενεᾶς; Σπάνιαι αἱ περιπτώσεις τιμῆς αὐτῶν. Ὁ κανών εἶναι ἡ περιφρόνησις. Καί πότε ἐτιμήθησαν ἐν τῷ ἔθνει ἡμῶν αἱ μητέρες ἐκεῖναι, αἱ ὁποῖαι ὄχι ἁπλῶς ἐγέννησαν, ἀλλά καί ἀνέθρεψαν ἄξια τέκνα;» («Ἐθνικά προβλήματα», σ. 112).