Η τόσο ταλαντούχα γενιά μας αλώθηκε νομοτελειακά, αφότου γαλουχήθηκε μέσα στις κομματικές νεολαίες, στον χίππικο τρόπο ζωής και στη μουντή κουλτούρα των ξενόφερτων μεγαλοαστικών, γραικοαμερικανικών, γραικογαλλικών και γραικογερμανικών σχολείων και κολλεγίων «της καλής κοινωνίας», εκστασιασμένη και από τα άσματα των αλαζονοκαταθλιπτικών Ευρωαμερικανών μασόνων μουσουργών…
Γιόχαν Μπαχ: Mέλος της μασονικής στοάς “Nine Muses”, no. 235, London.
Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότζαρτ: Μυήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 1784 στην στοά “Zur Woltatigkeit”. Vienna, Austria. Το διάσημο έργο του «Ο Μαγικός Αυλός», αποτελεί ονομαστή «τεκτονική αλληγορία»…
Ρουζέ ντε Λίλ: Ο συγγραφέας του Γαλλικού Εθνικού Ύμνου – «Μασσαλιώτιδα». Μυήθηκε το 1782 στην στοά “Les Freres discrets”, Charlesvlle, France.
Φράνσις Σκοτ Κή: Ο συγγραφέας του αμερικανικού εθνικού ύμνου ήταν μέλος της στοάς “Concordia”, no. 13, Maryland, U.S.A.
Ζαν Σιμπέλιους: Ο συνθέτης της μουσικής των τελετουργικών των τριών μασονικών βαθμών. Μυήθηκε την 18-8-1922 στην στοά “Suami” no.1, Helsιnki, Finland.
Φρανζ Ζόσεφ Χέυντν: O «πατέρας της “Συμφωνίας”» και συγγραφέας του αυστριακού εθνικού ύμνου. Μυήθηκε την 4-2-1785 στην στοά “Zur Wahrn Eintracht”, Vienna, Austria.
Φρανζ βον Λισζτ: O Ούγγρος συνθέτης μυήθηκε στην στοά “Zur Einigkeit”, Frankfort, Austria και στους δεύτερο και τρίτο βαθμό στην στοά “Zur Eintracht”, Berlin, Germany το 1886.
Ρόμπερτ Μπέρνς: Ο εθνικός ποιητής της Σκωτίας. Μυήθηκε στην στοά “St. David’s” no. 174, Tarbolton, Scotland, την 4-7-1781. Ήταν μέλος πολλών στοών και συνέγραψε πολλά μασονικά ποιήματα όπως το “Farewell to the Brethren of St. James Lodge, Tarbolton” και το “The Freemasons Apron”.
Δεν μας άρεσαν, λοιπόν, οι αρχαίοι μας Σοφοί, οι Πατέρες της Εκκλησιάς μας, τα ψυχαγωγικά μας θέατρα, οι θρυλικές κινηματογραφικές μας ταινίες και όλες οι παραδόσεις μας που κάποτε μάς μάθαιναν να περπατάμε σε τούτη την «παλιοζωή». Αντ’ αυτών, προτιμήσαμε να γίνουμε λάτρεις της πολιτιστικής ψυχεδέλειας των λάτρεων του Γιάβουλον και της υπόλοιπης συνοδίας του «Μ.Α.Τ.Σ», του “Holly-wood” και όλης της Δυτικής υποκουλτούρας. Μέσα σε λίγες μόλις δεκαετίες, ένας Ζαμπέλιος, ένας Βακαλόπουλος, ένας Παπαρρηγόπουλος, ένας Παπαδιαμάντης, ένας Παλαμάς, μέχρι και ο άδολος αριστερός Σβορώνος που εξύμνησε την προσφορά του κλήρου στην επανάσταση του 1821, βαφτίστηκαν εθνικιστές και φασίστες, επειδή στηλίτευαν από τότε την περιφρόνηση των δυτικόπληκτων και αργότερα, προλεταριόπληκτων προγόνων μας, στο «ότι παλαιόν, ότι εγχώριον, ότι ελληνικόν», στις δύο αυτές ανθρωποκτόνες πολιτικές κουλτούρες του Νεοφιλελευθερισμού και του Σοσιαλκομμουνισμού, οι οποίες σήμερα, έχουν ανίερα συμμαχήσει προκειμένου να ομογενοποιηθούμε μέσα στο «μίξερ» της Παγκοσμιοποίησης και Πολυπολιτισμικότητας.
Ένας Σεφέρης κι ένας Ελύτης, ένας Τσιτσάνης κι ένας Καζαντζίδης, ένας Ξυλούρης και μια Αλεξίου, κοντεύουν να καταστούν μουσειακά εκθέματα επειδή ξαφνικά γίναμε «Ευρωπαίοι» και σπεύσαμε και τους υποκαταστήσαμε με την εισαγόμενη υποκουλτούρα του σατανικού “rock n’ roll”, του “sex, drugs and alcohol” και με τον κάθε “trendy” καλοπουδραρισμένο και σιλικονάτο τηλεοπτικό γυνάνδρη, προκειμένου να πληροφορηθούμε, να νουθετηθούμε και να σπουδάσουμε την αντίσταση στην εξωτερική και εσωτερική μας τυρανία.
«Δυστυχώς Επτωχεύσαμεν»… Επειδή ασπαστήκαμε τον Δυτικό ψυχοκτόνο πολιτισμό και μυηθήκαμε στην νοησιαρχία, στον ορθολογισμό, στην αθεΐα, στην απολυτοποίηση της διανόησης, στην στυγνή συμφεροντολογία και στον άκρατο υλισμό, με αποτέλεσμα, αντί για την εικονίτσα του προστάτη Αγίου μας να έχουμε πλέον στο πορτοφόλι μας την πιστωτική κάρτα – διαβατήριο στην πάσης φύσεως ηδονοθηρία και ηδυπάθεια που εδώ και σαράντα και πλέον έτη επιφέρουν την ολοένα και αυξανόμενη οικονομική εξαθλίωση και ψυχοσωματική μας κατάπτωση.
Ρ. Ξ. Α.