ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ
Ἀγαπητοί μου!
Ἕνας σοφὸς ἔλεγε ὅτι, ἐὰν ἕνας μποροῦσε νὰ πάῃ στὴν κόλασι καὶ νὰ δῆ τοὺς κολασμένους, θὰ ἄκουγε πολλοὺς ποὺ ρίχτηκαν στὴν κόλασι νὰ κλαῖνε, ν’ ἀναστενάζουν καὶ νὰ ὁμολογοῦν, ὅτι ἡ ἀρχὴ τῆς καταστροφῆς τους ὑπῆρξε ἡ ἀνάγνωσι ἑνὸς βιβλίου, καὶ ὀνομάζοντας τὸ βιβλίο νὰ λένε˙ «Αὐτὸ τὸ βιβλίο μὲ κατέστρεψε. Καταραμένη ἡ ὥρα ποὺ τὸ πῆρα στὰ χέρια μου καὶ τὸ διάβασα!…». Καὶ ἀντιθέτως, ἄν μποροῦσε κανεὶς νὰ πᾶῃ στὸν παράδεισο καὶ νὰ δῆ ἐκεῖ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ εὐφραίνονται καὶ ἀπολαμβάνουν τὶς ὀμορφιὲς τοῦ παραδείσου, θὰ ἔβλεπε καὶ θὰ ἄκουγε ἀναρίθμητες ψυχές, ποὺ θὰ ἔλεγαν, ὅτι ἡ ἀρχὴ τῆς σωτηρίας τους ὑπῆρξε ἕνα βιβλίο, τὸ Εὐαγγέλιο! «Ἄς εἶνε εὐλογημένη καὶ τρισευλογημένη ἡ ὥρα, ποὺ ἔπεσε στὰ χέρια μου τὸ βιβλίο αὐτό, νὰ τὸ διαβάσω καὶ νὰ κάνω ὅ,τι αὐτὸ μὲ συμβούλευε».
Ἀδελφέ! Ἄκουσε τὸν ἀπόστολο˙ «Πρόσεχε τῆ ἀναγνώσει» (ἔ.ἀ). Πέταξε, παρακαλῶ, ἀπὸ τὰ χέρια σου τὰ αἰσχρὰ βιβλία καὶ περιοδικά, καὶ ρίξτ’ τα στὴ φωτιὰ προτοῦ αὐτὰ σὲ κάψουν. Πάρε τὴν ἁγία Γραφὴ καὶ διάβαζε μέρα νύχτα. Αὐτὸ εἶνε τὸ βιβλίο, τὸ μόνο βιβλίο, ποὺ μπορεῖ νὰ σὲ σώσῃ ἄν τὸ πιστέψῃς.-
