Ποιος είναι ικανοποιημένος από τα θρησκευτικά στο σχολείο; Να καταργηθούν λοιπόν ή ν’ αλλάξουν; Ποιος είναι ικανοποιημένος από τη δημοκρατία μας – της αδικίας, της αδιαφάνειας, της διαφθοράς και διαπλοκής; Ποιος όμως προτείνει την κατάργησή της; Την ανανέωσή της προτείνουν πολλοί και κάποιοι με πολλούς πρόσφορους και δοκιμασμένους τρόπους, που όμως οι πολιτικάντες απωθούν. Το ίδιο και το μάθημα των θρησκευτικών. Μπορεί ν’ ανανεωθεί και σχετικές σοβαρές προτάσεις έχουν γίνει. Ας τις λάβουμε υπ’ όψη πριν προχωρήσουμε στην εφαρμογή.
Θα βοηθηθούμε αν θυμηθούμε τον λατίνο συγγραφέα Τερτυλλιανό: “Anima naturaliter christiana!”, Η ανθρώπινη ψυχή είναι φύσει χριστιανική. Σ’ αυτή την ψυχή μίλησε ανθρώπινα, με παραβολές, ο Ιησούς, κι έγινε κατανοητός και θαυμαστός, ιδίως από τον αγράμματο λαό. Αν αυτή τη γλώσσα μιλούσαν οι θεολόγοι στα σχολεία μας! Γλώσσα φυσική, ελεύθερη, αγάπης, αλήθειας, δικαιοσύνης, αγώνα, ανανέωσης. Όχι επιτηδευμένη, φοβισμένη, τυποκρατική, δογματική, απάθεια για τα ανόσια κι άδικα που συμβαίνουν γύρω μας. Χωρίς ένα «ουαί υμίν» για τους τόσους Υποκριτές και Φαρισαίους που ανενόχλητοι δρουν δίπλα μας με όλες τις ειδικότητες και όλα τα καμουφλάζ «σαν και δήθεν».
Θαυμάσια σχετικά βιβλία, με γνώση κι έμπνευση γραμμένα θα μπορούσαν, εν προκειμένω να βοηθήσουν ουσιαστικά σε όλες τις ηλικίες των παιδιών. «Η ζωή του Κυρίου» του Ντίκενς, «Η ζωή του Χριστού» της Π.Σ. Δέλτα, «Η ιστορία του Χριστού» του Παπίνι, «ο Κύριος» του Γκουαρντίνι. Εκτός πολλά άλλα, που δεν έχουν κάποια ένδειξη αλλά είναι «φύσει χριστιανικά», όπως η ψυχή του ανθρώπου γι’ αυτό και διαχρονικής αξίας.
Χρειάζονται φωτισμένοι δάσκαλοι γι’ αυτό, επισημαίνει, παρενθετικά, η καθηγήτρια κ. Μερόπη Σπυροπούλου, ενώ η προϋπόθεση αυτή είναι πρώτη, κύρια και καίρια: «Θέλετε παιδεία; Δώστε μας υποδείγματα!, είναι τίτλος άρθρου σοφού καθηγητή. Ποια η προσπάθεια των φορέων της πίστης προς αυτή την κατεύθυνση μεγαλείου του ανέφικτου αντί της μιζέριας του εφικτού, κατά την έκφραση της κ. Σπυροπούλου; Να δημιουργήσουν σωστούς φωτισμένους δάσκαλους, ελεύθερους, δημιουργικούς για να μεταδώσουν το φως από την Παραβολή του Ασώτου. Όλο το νόημα σοφίας της Φύσης από την προτροπή του Ιησού «Καταμάθετε από τα κρίνα του αγρού πως αυξάνει» μέσα από τη λάσπη. Ή το αγωνιστικό μήνυμά Του προς τα έθνη: «Ιδού οι χώρες λευκές εισί προς θερισμόν ήδη…».
Υπάρχουν τέτοιοι δάσκαλοι της ανιδιοτελούς προσφοράς, του μεγαλείου της θυσίας, της πύρινης αλήθειας σ’ έναν κόσμο υποκρισίας και φαρισαϊσμού; Τότε μην φοβάστε ούτε για την Ορθοδοξία του αγώνα και της θυσίας, ούτε για το μάθημα των θρησκευτικών. Είναι χρήσιμο γιατί μιλάει στην «φύσει χριστιανική ψυχή» του κάθε ανθρώπου.
Κι ο Έλληνας με την ελληνική παιδεία «σκέπτεται ειλικρινά και μιλάει ελεύθερα» και τη μεταδίδει με την ακτινοβολούσα ανθρωπιά του και στις λοιπές ψυχές, όπως έκανε ανά τους αιώνες. «….Ανάμεσά τους ήταν κάποιοι Έλληνες για να ζητήσουν τον Ιησού και να τον προσκυνήσουν…». «Όταν το έμαθε ο Ιησούς είπε: «Ήρθε η ώρα να δοξασθεί ο υιός του ανθρώπου» (Ιωαν. ιβ: 12)».
Βάλτε στην ψυχή σας την Ελλάδα και θα νοιώσετε κάθε είδους μεγαλείο…. Γι’ αυτό και τον αφελληνισμό του σχολείου μας έβαλαν πρώτο στόχο οι «μεταρρυθμίσεις» προοδευτικών και συντηρητικών. Αν δεν το νοιώσουμε αυτό καλά μέσα μας, θα διαιωνίζεται και θα βαθαίνει το πρόβλημα της αναγέννησης της παιδείας μας.
ΠΕΓ, Κύκλοι Μητέρων
