Στήν ὄμορφη Ἑλλάδα πού ἀγαπήσαμε – τήν πατρίδα τοῦ Φωτός τοῦ Λόγου τοῦ Εὐαγγελίου, τό ὁποῖο γέννησε Πολιτισμό ζωῆς – βλέπουμε σήμερα, μέ ὀδύνη μεγάλη καί ἀντίδραση ἐλάχιστη, νά ἐξελίσσεται μέ ραγδαίους ρυθμούς μία ὁλομέτωπη καί καλοστημένη «χειρουργική» ἐπιχείρηση συσκότισης, σέ πολλά ἐπίπεδα.
Ἕνας νέος διαφωτισμός ἐπιβάλλεται στήν κοινωνία, τήν παιδεία, τή γλώσσα καί τήν πίστη μας τήν Ὀρθόδοξη, μέ τρόπο ἀνορθόδοξο κυρίως μέ περιεχόμενο ἀνορθόδοξο. Μέ σκοπό νά οἰκοδομηθεῖ μία «νέα τάξη πραγμάτων» ξένη πρός τά χρηστά καί πατροπαράδοτα ἤθη καί ἀσεβοῦσα πρός τό αἷμα τῶν ἡρώων του Ἑλληνισμοῦ, ἁγίων, μαρτύρων, παλαιοτέρων καί νέων…
Ἀποκαθήλωση ἀξιῶν, ἀσέβεια, ἀμνησία, ἀσυνειδησία, ἀθεΐα, ἀναισχυντία, ἀποκλεισμός πηγῶν ἁγιασμοῦ. Κοντολογίς, ἀποϊεροποίηση, ὅπως εὔστοχα διαγνώστηκε ἡ ἀσθένεια τῆς κοινωνίας μας, ἀπό τούς ἀληθινούς ἀνθρώπους τοῦ Πνεύματος, κληρικούς πρωτίστως καί δασκάλους. Ὁρισμένοι ἀρχιερεῖς ὕψωσαν, ὡς ὄφειλαν, δυνατή φωνή ἀντίστασης ἐπί τῆς οὐσίας, καθώς ἐπίσης καί λίγοι λαϊκοί, ἐπιφανεῖς στοχαστές, ὅπως ὁ σεβαστός δάσκαλος, φιλόλογος κ. Κωνσταντῖνος Γανωτής.
«Ἀποϊεροποίηση; Θεωρίες συνωμοσίας!» θά ποῦν ἀπαξιωτικᾶ ὅσοι συμβάλλουν στή συστηματική ἀπαξίωση καί ἐνοχοποίηση τῶν Ἑλλήνων, πού ζοῦν καί πατοῦν στά ἁγιασμένα αὐτά χώματα.
Δέν εἶναι «θεωρία συνωμοσίας» ὅτι πρόσφατα μεγάλη ἁλυσίδα σοῦπερ-μάρκετ πουλοῦσε στά καλάθια τῆς παντόφλες πού εἶχαν στόν ἐσωτερικό τους πάτο τήν ἑλληνική σημαία!
Δέν εἶναι «θεωρία συνωμοσίας» ὅτι πολλοί γιά προφανεῖς ἐμπορικούς καί γιά ἄλλους λόγους προτείνουν νά ποδοπατοῦμε μέ … παντόφλες ρατσισμοῦ τά ἱερά καί ὅσιά μας, στρεφόμενοι ρατσιστικά κατά τοῦ δικοῦ μας Γένους, τῆς δικῆς μας Σημαίας.
Ἀποκαθηλώνουν τά ἐθνικά σύμβολα ἀπό τούς δημόσιους χώρους, ἀφαιροῦν τήν Ἑλληνική Σημαία ἀλλά καί τόν Σταυρό ἀπ’ τή Σημαία, «ἐξαφανίζουν» τίς ἱερές εἰκόνες ἀπό δημόσια κτίρια, καταργοῦν τήν Κυριακή ἀργία, διδάσκουν ἀνοιχτά τήν ἀθεΐα καί τήν ἀσέβεια, ἀπαγορεύουν συχνά τήν πρόσβαση ἱερέων στά σχολεῖα καί τόν ὁμαδικό ἐκκλησιασμό τῶν τάξεων, παρακωλύουν τήν πρωινή προσευχή, προπαγανδίζουν τήν ἀναίδεια στά παιδιά καί παρέχουν δημόσια ἅ-παιδεία, «κόβουν» τόν ἑορτασμό τῶν ἐθνικῶν ἐπετείων καί τήν ἀπαγγελία τοῦ Ἐθνικοῦ μας Ὕμνου…
Ἐθνικοί λόγοι ἐπιβάλλουν σήμερα χωρίς ἄλλη ἀναβολή νά ἀντισταθοῦμε εὐαγγελικῶς, ὑπερασπιζόμενοι τά ἱερά της παραδόσεώς μας καί νόμιμα ἤθη. Ἡ ἀντίσταση αὐτή – προσωπική καί ἐθνική – δέν εἶναι ἁπλῶς δικαίωμα ἀλλά ὑποχρέωσή μας ἀπέναντι στήν πατρίδα καί τά δημοκρατικά κεκτημένα αὐτῆς: «ἐπαφίεται στόν πατριωτισμό τῶν ἑλλήνων».
Τά ἐθνικά μας σύμβολα, ἡ Σημαία καί ὁ Σταυρός, δέν συμβολίζουν ἁπλῶς αὐτή τήν τάξη ἀλλά ζωντανά τή διασαλπίζουν. Τό θρόισμα τῆς Σημαίας καί τό θάμβος τοῦ σημείου τοῦ Σταυροῦ στήν κορυφή τῆς αὐτή τήν ἀφοσίωση διατρανώνουν στήν ἱστορική μνήμη ἀγώνων ἱερῶν γιά τήν ἐλευθερία….
Ἐλευθερία ματωμένη, ζωή σταυρωμένη. Γι’ αὐτό ἀνεμίζει ἡ Σημαία, μέ δύναμη πνοῆς ζωῆς καί ἐλευθερίας, ἀποκτημένης μέ τό λάβαρο τοῦ Σταυροῦ. Στόν ἀντίποδα … ἡ μπότα τοῦ ρατσισμοῦ: κλωτσᾶ μέ βία καί μίσος τυφλό, δέν ἔχει μνήμη οὔτε ἱστορία, τρομοκρατεῖ, διχάζει, ἔχει θανάτου ἐξουσία, νά ἰσοπεδώνει, νά βυθίζει στή λήθη, νά καταδυναστεύει συνειδήσεις.
Ποιός κρατᾶ ἀκόμη ψηλά τήν Ἑλληνική Σημαία, μετά ἀπό τόσες ἱστορικές «μπότες» δυναστῶν καί σφετεριστῶν; ποιός ἄλλος παρά ὁ Σταυρός στήν κορυφή; Αὐτός δέν κατεβαίνει … μόνον ἡ σημαία μπορεῖ νά κατέβει ἀπό τόν Σταυρό!
Στόν Ρ/Σ τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας, ἀπομεσήμερο, τήν 1η Ὀκτωβρίου 2014, ἀνήμερα τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Θεοτόκου, σέ μία πολύ ἐνδιαφέρουσα συζήτηση, ἀκούσαμε τόν κύριο Γανωτή νά ἀπαντᾶ ὡς ἑξῆς, ὅταν τοῦ τέθηκε τό ζήτημα: «Θέλουν νά κατεβάσουν τόν Σταυρό ἀπό τή Σημαία»: Ὄχι! τή Σημαία θέλουν νά κατεβάσουν ἀπό τόν Σταυρό! Δέν κατεβαίνει ὁ Σταυρός ἀπό τίς Σημαῖες… μή φοβάστε… Ὁ Σταυρός μένει ψηλά, δέν κατεβαίνει ἀπό τίς Σημαῖες ….οἱ Σημαῖες κατεβαίνουν ἀπό τούς Σταυρούς…. !
Ἀναφερόμενος στόν ἀργό πόνο τῆς «ἀποϊεροποίησης» πού ἐπιχειρεῖται στίς μέρες μας, «ἐπειδή φοβοῦνται τόν Σταυρό» ὅπως εἶπε, ὁ σεβαστός κ. Γανωτής ἐξέφρασε τό Ὀρθόδοξο φρόνημα γιά τόν ἐνδεικνυόμενο σήμερα ἠρωϊσμό καί τήν ἀνάγκη νά παραμείνουμε πρόσωπα…
…Μποροῦμε νά κάνουμε ἡρωισμό μέ τό νά μήν κάνουμε κάτι ὅπως ὅλοι… μποροῦμε νά ἀντιδράσουμε ἔτσι, δέν εἴμαστε λίγοι,.. ὄχι ν’ ἀκολουθήσουμε τό ‘ἔτσι κάνουν ὅλοι’ πού λέει ὁ Διαφωτισμός… Κάποιοι ἁγίασαν μέ τό νά μήν κάνουν αὐτό πού ἔκαναν ὅλοι… ἔγιναν μάρτυρες… αὐτό εἶναι πολύ εὐγενικό, δέν κάνεις πόλεμο, συνωμοσίες, ὄπλα… ἁπλῶς δέν κάνω αὐτό πού κάνουν ὅλοι …
Ν’ ἀποφύγουμε τή σκέψη τοῦ διαφωτισμοῦ… τίς γενικότητες τῆς ψυχολογίας… πού βλέπει ὁμάδες γενικῶν ἀντικειμένων… καί δέν βλέπει πρόσωπα…
Γιά τή Σημαία εἶπε, μεταξύ ἄλλων, τά ἑξῆς:
Ἕνα τέτοιο σύμβολο μέσα στήν καρδιά τή σαλεύει, τήν παγωμένη ἀπό τήν ἀστική εὐημερία καρδιά, τήν πετρωμένη ἀπό τίς ἀνέσεις… τό χάδι τῆς σημαίας τήν ἀναταράζει… μέ τί χέρι νά χαϊδέψω τή γαλανόλευκη, τό σύμβολο τῆς ψυχῆς μας; …ὁ διαφωτισμός θέλει νά μᾶς κάνει ζῶα διανοούμενα μόνο τήν ὑλική εὐημερία … ὅμως ὁ Ἕλληνας δέν εἶναι ἔτσι… … ἐμεῖς στεκόμαστε σ’ αὐτά πού γιά τούς ξένους εἶναι «πεπαλαιωμένα»…. Οἱ ξένοι δέν τό καταλαβαίνουν…
Προσπαθοῦν νά ἐκπορνεύσουν, νά προστυχέψουν τήν ψυχή μας μέ τήν προτεστάντικη νοοτροπία τοῦ διαφωτισμοῦ, πού δέν θέλει νά κρατήσουμε …τίς ‘κακές συνήθειες’ ὅπως προσευχές, μετάνοιες, διάπλαση τῶν παιδιῶν μέ αὐτές τίς ἀρχές
Τόνισε δέ αἰσιόδοξα: Νά χαίρεστε καί νά περιμένετε τά θαύματα ὅταν περιορίζεται ὁ Ἕλληνας, μήν τόν φοβάστε τόν Ἕλληνα, ἔχει ψυχή…
Ἐπίσης καί ὁ μητροπολίτης Κισσάμου καί Σελίνου κ. Ἀμφιλόχιος, ἀναφερθεῖς πρίν ἀπό λίγες μέρες στό ζήτημα τῶν ἐθνικῶν συμβόλων τόνισε ὅτι χωρίς αὐτά ὁδηγούμαστε στή λήθη καί τόν ἐθνικό μαρασμό.
«Τί πρέπει νά γίνει λοιπόν;», καταλήγει στό ἄρθρο τοῦ ὁ μητροπολίτης, «Τήν ἀπάντηση, νομίζω, δίδει ὁ ἀνώνυμος Κύπριος ἀγωνιστής τοῦ 1955: Κοίταξα πίσω μου, εἶδα ἱστορία· ἐνίωσα τόν προορισμό. Κοίταξα γύρω μου, εἶδα χάος· σκέφτηκα ὅτι χρειάζεται πρόσωπο. Κοίταξα μπροστά μου, εἶδα δρόμο· κατάλαβα ὅτι ἀξίζει νά προσπαθήσω. Κοίταξα μέσα μου, εἶδα πίστη· ἤξερα ὅτι θά φτάσω σίγουρα στή νίκη».
Πράγματι, ἄν θέλουμε νά εἴμαστε ἀληθινά προοδευτικοί ὀφείλουμε νά κοιτάξουμε πίσω, στά πατροπαράδοτά του Ἑλληνισμοῦ θεμέλια, στίς ρίζες μας τοῦ Ὀρθοδόξου Πολιτισμοῦ πού διατρέχει τήν οἰκουμένη γύρω μας. Ἔτσι θά καταφέρουμε νά δοῦμε καθαρά μπροστά καί μέσα μας, ἀλλά καί ψηλά γιά νά μήν χάσουμε ἀπό τά μάτια μας τήν πηγή τῆς ζωῆς μας, προσωπικῆς καί ἐθνικῆς. Τόν Σταυρό τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Πάντα Αὐτός θά εἶναι ἡ πνοή καί ἡ κινητήρια δύναμη τῆς Σημαίας καί τοῦ Ἔθνους μας πού σταυρώνεται. Ἔχουμε εὐθύνη ἱστορική νά μήν προδώσουμε τήν πατρίδα μας, νά τήν ἀναστήσουμε.
Οὐδείς μπορεῖ ἄν δέν τό θέλουμε, νά μᾶς κάνει νά ὑποκύψουμε στίς «ἀναπαυτικές» παντόφλες τοῦ εἰσαγόμενου ρατσισμοῦ, παρεκτρέποντας τά βήματά μας στήν ἱστορία τῆς Εὐρώπης καί τῆς οἰκουμένης· οὔτε μπορεῖ ποδοπατώντας νά σβήσει τά ἴχνη τῆς μνήμης καί τῆς ἔγνοιας μας, πού δέν εἶναι γραμμένη σέ γλώσσα ξένη, μά οὔτε στήν ἄμμο… ἐξόν στίς ἀμμουδιές τοῦ Ὁμήρου.
Τή γλώσσα μου ἔδωσαν ἑλληνική.
τό σπίτι φτωχικό στις ἀμμουδιές τοῦ Ὁμήρου….
Μονάχη ἔγνοια ἡ γλώσσα μου, μέ τά πρῶτα-πρῶτα Δόξα Σοί!….
Μονάχη ἔγνοια ἡ γλώσσα μου, μέ τά πρῶτα λόγια του “Ὕμνου.
(Ἄξιον Ἐστίν Ὀδυσσέας Ἐλύτης).
Χάριν τῆς ἱερῆς καρδιᾶς τῆς πατρίδας μας, ἄς ἀντισταθοῦμε στήν ἐπιχειρούμενη συσκότιση, μέ τό Φῶς καί τό θάλπος τῆς ἱερῆς του Εὐαγγελίου γλώσσας της: μέ τά πρῶτα-πρῶτα Δόξα Σοί, μέ τά πρῶτα λόγια του Ὕμνου καί μέ τά τελευταία του Συντάγματος…
