Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Γύρω από το θέμα αυτό, της εθνικότητας / ελληνικότητας των αρχαίων Μακεδόνων, δημιουργήθηκαν αμφιβολίες και στους αρχαίους ακόμη και στους νεότερους χρόνους:
– Δεν ήταν και πολύ Έλληνες;
– Δεν ήταν απόλυτα Έλληνες;
– Δεν ήταν καθόλου Έλληνες;
Όμως οι περισσότεροι συγγραφείς της αρχαιότητας, της ελληνικής γραμματείας και ξένης (Λατίνοι, Ιουδαίοι), με θαυμασμό αναφέρονται προς τους Μακεδόνες και αναγνωρίζουν αυτούς και τους βασιλιάδες τους ως ΕΛΛΗΝΕΣ. Πρύτανης μάλιστα της ελληνικής διανόησης είναι ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ο ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ, ο παμμέγιστος – πανεπιστήμονας – όλων των αιώνων σ’ όλο τον κόσμο. Και με τον σοφότατο αυτόν άνδρα συναριθμούνται 100 και περισσότεροι συγγραφείς της αρχαιότητας, που κατάγονται από τη Μακεδονία και έχουν γράψει στην ελληνική (κοινή) γλώσσα τα έργα τους, τα οποία καλύπτουν τα περισσότερα είδη του πεζού και ποιητικού (έντεχνου) λόγου.
Οι περισσότεροι ιστορικοί, αρχαιολόγοι, γλωσσολόγοι αναγνωρίζουν την εθνικότητα των Μακεδόνων ως ελληνική. Οι ίδιες οι λέξεις «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ/ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» είναι γνήσιες ελληνικές, παράγονται από την αρχαιότατη λέξη «μᾶκος =μῆκος», σε δωρική διάλεκτο (α μακρό, αντί η) ΜΑΚΕΔΝΟΣ (=Μακεδών) σημαίνει – μακρύς, υψηλός. Αυτήν την εντύπωση προκαλούσε η εμφάνιση των πανάρχαιων ανθρώπων που έζησαν εδώ στη Μακεδονία από τους προϊστορικούς χρόνους. Ήταν πράγματι μακεδνοί, δηλαδή άνθρωποι υψηλοί, γιγαντόσωμοι. Επίσης αναφέρονται ως ξανθοί και ωραίοι.
Ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ, από την Αλικαρνασσό, ο πατέρας της ιστορίας (5ος π.Χ. αιώνας), στις «Ιστορίες» του διασώζει μια πανάρχαια παράδοση, σύμφωνα με την οποία οι ΔΩΡΙΕΙΣ κατάγονταν από ένα τμήμα Μακεδνών/Μακεδόνων. Σχηματίσθηκαν από την ένωση Μακεδνών και άλλων Ελληνικών φύλων, που κατοικούσαν στις πλαγιές του ορεινού όγκου της Πίνδου. Γράφει στην ιστορία του ότι το Δωρικό φύλο κατοικούσε: «… ἐν Πίνδῳ Μακεδνόν καλεόμενον…» (δηλαδή, στην ΠΙΝΔΟ και ονομαζόταν Μακεδονικό). «ΜΑΚΕΔΝΟΝ ΕΘΝΟΣ»: Ιδού, λοιπόν, η εθνικότητα, η καταγωγή και η συγγένεια των αρχαίων Μακεδόνων. Οι ΔΩΡΙΕΙΣ όμως είναι αναμφισβήτητα αμιγείς, γνήσιοι ΕΛΛΗΝΕΣ, άρα και η ελληνικότητα αυτών προϋποθέτει και την ελληνικότητα των συστατικών τους φύλων, μεταξύ των οποίων και το φύλο των Μακεδνών/Μακεδόνων, και σύμφωνα πάντοτε με την αρχή της λογικής επιστήμης «τά πρός τρίτῳ τινί ἴσα καί ἀλλήλοις ἴσα» (δηλαδή, αυτά που είναι ίσα προς ένα τρίτο, είναι και μεταξύ τους ίσα). Η συνύπαρξη δε αυτών, Δωριέων και Μακεδόνων, πρέπει να χρονολογηθεί πριν από το 14ο αιώνα. και είναι λογικά και αυταπόδεικτα οι Μακεδόνες ΕΛΛΗΝΕΣ.
Μία όμως περσική επιγραφή, που χρονολογείται στα 513 π.Χ., μνημονεύει τους λαούς της ΕΥΡΩΠΗΣ, που ήταν υποτελείς του “Μεγάλου Βασιλιά” της Περσικής Αυτοκρατορίας, του Δαρείου του Α΄. Ένας απ΄ αυτούς τους λαούς χαρακτηρίζεται με το όνομα «Yauna Takabara» (Ίωνες με κάλυμμα της κεφαλής όμοιο με ασπίδα). Οι Πέρσες, όπως και άλλοι αρχαίοι ανατολικοί λαοί, έλεγαν «ΙΩΝΕΣ» όλους τους Έλληνες. Όσο για το κάλυμμα της κεφαλής που αναφέρεται και το οποίο μοιάζει σαν ασπίδα, αναγνωρίσθηκε σαν εκείνο το καπέλο-σκιάδιο, που απεικονίζεται σε μακεδονικά νομίσματα και λέγεται «καυσίας». Και επομένως, ο λαός που λεγόταν από τους Πέρσες «ΙΩΝΕΣ/Έλληνες με κάλυμμα της κεφαλής όμοιο σαν ασπίδα» ταυτίζεται με τους Μακεδόνες. Να σημειώσουμε εδώ ότι, κατά τη Σκυθική εκστρατεία των Περσών (514-513 π.Χ.), περνώντας από την Ασία στην Ευρώπη, υπέταξαν το κράτος των Μακεδόνων. Αυτή η περσική επιγραφή αποτελεί την αρχαιότερη άμεση μαρτυρία που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα για την εθνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων. Σ΄ ένα απόσπασμα από το ιστορικό έργο του ο ΕΛΛΑΝΙΚΟΣ (Λέσβιος – 5ος π.Χ. αιώνας), ο οποίος έζησε αρκετό καιρό στην αυλή της Μακεδονικής Δυναστείας, εμφανίζει τον ΜΑΚΕΔΟΝΑ, τον μυθικό γενάρχη των Μακεδόνων, ως γιο του Αιόλου. Αυτή η γενεαλογική σχέση απηχεί την ιδέα ότι οι Μακεδόνες ήταν τμήμα των Αιολέων, που ήταν μία από τις διαιρέσεις του Ελληνικού Έθνους.
Ενώ ο ΗΣΙΟΔΟΣ (μέσα του 7ου π.Χ. αιώνα), επικός ποιητής από τη Βοιωτία, λέγει ότι οι Μακεδόνες είναι συγγενείς των Μαγνήτων (Θεσσαλία), οι οποίοι είναι Έλληνες. Επιπλέον εμφανίζει την Πανδώρα, κόρη του Δευκαλίωνα, ως μητέρα του Μακεδόνα (του αρχηγέτη των Μακεδόνων) και του Μάγνητα (του αρχηγέτη των Θεσσαλών), παιδιά του ΔΙΑ. Είναι αδελφή του ΕΛΛΗΝΑ (του γενάρχη των Ελλήνων). Επομένως ο Μακεδόνας και ο Μάγνητας είναι αδελφοί και είναι διογενείς, και ανεψιοί του ΕΛΛΗΝΑ. Κατά λέξη ο ποιητής γράφει: «Ἡ δέ – Πανδώρα ‐ ὑποκυσαμένη Διί… γείνατο … υἷε δύω, Μάγνητα Μακηδόνα τε… οἵ περί Πιερίην καί Ὄλυμπον δώματ΄ ἔναιον» (δηλαδή, αυτή έμεινε έγκυος από το ΔΙΑ και γέννησε δύο γιους, το Μάγνητα και το Μακεδόνα… οι οποίοι κατοικούσαν γύρω από την Πιερία και τον Όλυμπο).
Ο Ηρόδοτος όμως ισχυρίζεται ότι οι Μακεδόνες είναι Δωρικής καταγωγής ως προς την εθνικότητα. Αναφερόμενος στη ναυμαχία του Αρτεμισίου (480 π.Χ.) γράφει για τη συγγένεια μεταξύ Δωριέων και Μακεδόνων: «Ἐκστρατεύοντο… ἐκ μέν Πελοποννήσου Λακεδαιμόνιοι…. Κορίνθιοι… Σικυώνιοι… Ἐπιδαύριοι… Τροιζήνιοι, Ἑρμιονέες… ἐόντες οὗτοι πλήν τῶν Ἑρμιονέων Δωρικόν καί Μακεδνόν ἔθνος ἐξ Ἐρενεού τε καί Πίνδου… ὕστατα
ὁρμηθέντες» (δηλαδή, έλαβαν μέρος στην εκστρατεία από την Πελοπόννησο οι Λακεδαιμόνιοι, οι Σικυώνιοι, οι Επιδαύριοι, οι Τροιζήνιοι και οι Ερμιονείς, που αυτοί ήταν εκτός των Ερμιονέων δωρικής και μακεδονικής καταγωγής, που είχαν τελευταία έλθει από τον Ερενεό και την Πίνδο). Αυτά, όσον αφορά την απώτατη καταγωγή των Μακεδόνων.
Τώρα σχετικά με την προέλευση και την καταγωγή (εθνικότητα) των ιδίων των βασιλιάδων της Μακεδονίας. Βασίλεψαν δύο δυναστείες. Η πρώτη είναι η Δυναστεία των Αργεαδών ή Τημενιδών και η δεύτερη είναι η Δυναστεία των Αντιγονιδών. Οι βασιλιάδες της δεύτερης, οι Αντιγονίδες, ήταν αυτόχθονες – εντόπιοι Μακεδόνες – που κατάγονται από το βασιλικό γένος της επαρχίας ΕΛΙΜΕΙΑΣ (Νομός Κοζάνης). ενώ οι βασιλιάδες της πρώτης και ενδοξότερης δυναστείας, οι ΤΗΜΕΝΙΔΕΣ, προέρχονταν από το ΑΡΓΟΣ της Πελοποννήσου και ήταν της γενιάς των ΗΡΑΚΛΕΙΔΩΝ, που είναι το ενδοξότερο γένος της ελληνικής οικουμένης. Ο γενάρχης των Μακεδόνων βασιλιάδων ΤΗΜΕΝΟΣ είναι ένας από τους Ηρακλείδες και ανάγει τη γέννησή του μάλιστα στον ΔΙΑ. Κάποιοι απόγονοί του ξαναγύρισαν στη Μακεδονία, απ’ όπου είχαν κατεβεί στην Πελοπόννησο (Κάθοδος των Δωριέων) οι πρόγονοί του. Τελεσίδικα από το «δικαστήριο της Ιστορίας εκδίδεται η απόφαση» ότι η Μακεδονική Δυναστεία των Αργεαδών ή Τημενιδών είναι ελληνική. οι ρίζες της ανάγονται στο ΑΡΓΟΣ. Ο Ηρόδοτος γράφει: «Τό δέ Ἄργος τοῦτον τόν χρόνον (7ος π.Χ. αιώνας) προεῖχε ἁπάσαις (ταῖς πόλεσι) τῶν ἐν τῇ νῦν ΕΛΛΑΔΑ καλεομένῃ χώρῃ» (δηλαδή, το Άργος εκείνα τα χρόνια ήταν η πρώτη από όλες τις πόλεις που βρίσκονται στη χώρα που σήμερα λέγεται Ελλάδα). Οι αρνητές της ελληνικότητας της Μακεδονικής Δυναστείας και των υπηκόων τους Μακεδόνων ας προσέξουν αυτόν τον απλό συλλογισμό, αφού το ΑΡΓΟΣ είναι ΕΛΛΑΔΑ: Οι Αργείοι είναι Έλληνες, Οι Αργεάδες (Τημενίδες) είναι Αργείοι, άρα και οι Αργεάδες είναι ΕΛΛΗΝΕΣ.
Πρέπει να πεισθούν και να σταματήσουν τις αμφισβητήσεις και τις διαστρεβλώσεις της Ελληνικής ιστορίας, εκτός αν είναι τυφλοί (θεληματικά) στα μάτια, στα αυτιά και στον νου.
Ιδρυτής του βασιλικού οίκου θεωρείται ο βασιλιάς ΠΕΡΔΙΚΚΑΣ Α΄, ο οποίος εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία και ηγήθηκε στους Αργεάδες γύρω στα μέσα του 7ου π.Χ. αιώνα. Οι Αργεάδες ταυτίζονται με τους Μακεδόνες, όπως αναφέρει και ο Έλληνας ιστορικός ΑΠΠΙΑΝΟΣ το 2ο μ.Χ. αιώνα. Ο Περδίκκας επεκτείνει γοργά την εξουσία του και σε άλλους Μακεδνούς/Μακεδόνες. Σχετικές μαρτυρίες για την αρχή της Μακεδονικής Δυναστείας έχουμε και από τους μεγάλους ιστορικούς της αρχαιότητας. Ο Ηρόδοτος σχετικά με την προέλευση και την εγκατάσταση της πρώτης μακεδονικής δυναστείας στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ γράφει: «Τοῦ δέ Ἀλεξάνδρου τούτου ἕβδομος γενέτωρ Περδίκκας ἐστί, ὁ κτησάμενος τήν τυραννίδα τρόπῳ τοιῷδε. ἐξ Ἄργεος ἔφυγον ἐς Ἰλλυριούς τῶν Τημένου ἀπογόνων τρεῖς ἀδελφέοι, Γαυάνης τε καί Ἀέροπος καί Περδίκκας, ὡς ἐμοί καταφαίνεται εἶναι … ἀπίκοντο ἐς Λεβαίην πόλιν… οἱ δέ ἀπικόμενοι ἐς ἄλλην γῆν τῆς Μακεδονίης οἴκησαν πέλας τῶν κήπων … Ὑπέρ δέ τῶν κήπων ὄρος κέεται Βέρμιον οὔνομα» (δηλαδή, Του Αλεξάνδρου αυτού έβδομος πρόγονος είναι ο Περδίκκας, ο οποίος έγινε βασιλιάς με αυτόν εδώ τον τρόπο: από το Άργος/της Πελοποννήσου έφυγαν στη χώρα των Ιλλυριών από τους απογόνους του Τημένου τρεις αδελφοί, ο Γαυάνης, ο Αέροπος και ο Περδίκκας, όπως εγώ γνωρίζω… έφτασαν στην πόλη Λεβαία… άλλοι όμως έφτασαν σε άλλη περιοχή της Μακεδονίας και κατοίκησαν πλησίον των κήπων… πάνω δε από τους κήπους κείται (υψώνεται) ένα βουνό που λέγεται ΒΕΡΜΙΟ). Ο ίδιος ιστορικός μας σε άλλο σημείο της ιστορίας του γράφει: «ΕΛΛΗΝΑΣ δέ εἶναι τούτους τούς ἀπό Περδίκκεω γεγονότας, κατά περ αὐτοί λέγουσι, αὐτός τε οὔτω τυγχάνω ἐπιστάμενος» (δηλαδή, Αυτοί που κατάγονται από τον Περδίκκα είναι Έλληνες, σύμφωνα με όσα οι ίδιοι λέγουν, αλλά και εγώ ο ίδιος έτσι ξέρω). Ο άλλος μεγάλος ιστορικός της ελληνικής αρχαιότητας ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, ο Αθηναίος (5ος π.Χ. αιώνας), στην «Ξυγγραφή» του γράφει: «Τήν … νῦν Μακεδονίαν… Ἀλέξανδρος, ὁ Περδίκκου πατήρ, καί οἱ πρόγονοι αὐτοῦ Τημενίδαι τό ἀρχαῖον ὄντες ἐξ Ἄργους…» (δηλαδή, την…. τωρινή Μακεδονία… ο Αλέξανδρος, ο πατέρας του Περδίκκα, και οι πρόγονοί του Τημενίδες, που απ΄ τα παλιά τα χρόνια κατάγονται από το Άργος…).
Βλέπουμε λοιπόν ότι οι απόψεις των δύο μεγάλων ιστορικών της ελληνικής αρχαιότητας, Ηροδότου και Θουκυδίδη, συγκλίνουν: μνημονεύουν τον Περδίκκα από τον δυναστικό οίκο των Τημενιδών, που είναι Έλληνες και προέρχονται από το Άργος (Αργεάδες). Αυτός, λοιπόν, ο Περδίκκας ήλθε στη Μακεδονία, εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Βερμίου με τους συντρόφους του – ακολουθώντας κατά την παράδοση ένα ποίμνιο από αίγες (κατσίκες) –σε εύφορη τοποθεσία με κήπους, ίδρυσε εκεί πόλη (ΑΙΓΑΙ) και ηγήθηκε στους Αργεάδες. Απήχηση του γεγονότος (του μύθου;) αποτελούν τα πρώτα μακεδονικά νομίσματα, που έκοψαν οι πρώτοι βασιλιάδες της Μακεδονικής Δυναστείας, τα οποία στη μια όψη τους απεικονίζουν μια κατσίκα (αίγα) καθισμένη. αλλά μαρτυρεί και το ίδιο το όνομα της πρώτης πόλης που ίδρυσαν οι Αργεάδες βασιλιάδες που έγινε η πρώτη πρωτεύουσα του Μακεδονικού κράτους και έδρα της Δυναστείας. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές θα ταυτοποιήσουν την πόλη των ΑΙΓΩΝ με τη ΒΕΡΓΙΝΑ, όπου φυλάσσονται οι βασιλικοί τάφοι και όπου εκτίθενται τα οστά του Φιλίππου Β΄.
Σχετικά, όμως, με τον ιδρυτή της βασιλικής δυναστείας ένας άλλος ιστορικός συγγραφέας (4ος π.Χ. αιώνας) από τη Χίο, ο ΘΕΟΠΟΜΠΟΣ, έχει άλλη γνώμη. αυτός ασχολήθηκε με την ιστορία της Μακεδονικής Δυναστείας και αναφέρει σαν πρώτο βασιλιά της Μακεδονίας τον ΚΑΡΑΝΟ, ο οποίος ήταν αδελφός του Φείδωνα, του τυράννου/βασιλιά του ΑΡΓΟΥΣ. Και σύμφωνα με τον Θεόπομπο, ο Κάρανος εγκατέλειψε το Άργος (στα μέσα του 7ου π.Χ. αιώνα) και πήγε στη Μακεδονία, όπου εκεί συνάντησε ομογλώσσους του. Αυτός έγινε βασιλιάς της Μακεδονίας και ίδρυσε τις Αιγές. Πάντως οι αδελφοί αυτοί ήταν Τημενίδες. Επίσης ο Θουκυδίδης γράφει ότι οι Μακεδόνες αποτελούνται από διάφορες ελληνικές φυλές με χωριστούς βασιλιάδες, που κατοικούσαν στην Ανατολική πλευρά της Πίνδου και στη Δυτική Μακεδονία: «… Γιατί στους Μακεδόνες ανήκουν και οι ΛΥΓΚΗΣΤΕΣ και οι ΕΛΙΜΙΩΤΕΣ… και άλλοι πάνω (βόρειοι) λαοί, οι οποίοι είναι μεν σύμμαχοι και υπήκοοι των Μακεδόνων, έχουν όμως δικούς τους χωριστά βασιλιάδες… βασίλεψαν, αφού έδιωξαν από την ΠΙΕΡΙΑ τους Πιέρους, οι οποίοι ήρθαν και κατοίκησαν πέρα από το Στρυμόνα στους πρόποδες του ΠΑΓΓΑΙΟΥ…».
Αυτά και μόνο τα στοιχεία μαρτυρούν την εθνικότητα – ελληνικότητα των Μακεδόνων και της Μακεδονικής Δυναστείας της Αρχαίας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ.
*Φιλόλογος-Ιστοριοδίφης
