Τί εἶναι ὅμως αἵρεση; / Κρητίδου Αλεξία*

«Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δὲ εἰσι λύκοι ἅρπαγες» (Ματθ. 7, 15).

Ἡ θρησκευτικὴ ἐλευθερία καὶ ἡ ἔντονη οἰκονομικὴ ὕφεση ποὺ παρατηρεῖται τὰ τελευταῖα χρόνια, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὸν τρόπο ζωῆς ποὺ διαμόρφωσε ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος, ἔχει δώσει χῶρο καὶ ἔδαφος, γιὰ νὰ ἀναπτυχθοῦν, ἀλλὰ καὶ νὰ δράσουν αἱρέσεις καὶ ἀποκρυφιστικὲς ὁμάδες, σὲ βαθμὸ ἀνησυχητικό. («Ἰσραήλ, οἱ προφῆτες σου εἶναι σὰν τὶς ἀλεποῦδες στὶς ἐρήμους», Ἰεζεκιήλ, Κεφ.13,4).

Τί εναι μως αρεση;

Σύμφωνα μὲ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, αἵρεση εἶναι ἡ θρησκευτικὴ διδασκαλία ποὺ παρεκκλίνει ἀπὸ τὴν γνήσια καὶ αὐθεντικὴ χριστιανικὴ πίστη, ἡ ἀλλοτριωμένη δηλαδὴ ἐκδοχὴ τοῦ Προσώπου τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ ὁδηγήσει στὴ σωτηρία καὶ τὴ θέωση τὸν ἄνθρωπο.

Αἱρετικὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ χρησιμοποιεῖ τὴ γλῶσσα τῆς νοθείας, ὁ διαστρεβλωτὴς τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀποκεκαλυμμένης Ἀλήθειας.

Ἀναφέρουμε ἐνδεικτικὰ κάποιες αἱρέσεις ποὺ ἡ δράση τους εἶναι γνωστὴ γιὰ τὸν προσηλυτισμὸ ποὺ ἀσκοῦν:

ΧΙΛΙΑΣΤΕΣ   ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ: Ἐμφανίστηκαν τὸ ἔτος 1881, ἀπὸ τὸν πλούσιο ἔμπορο Ἰρλανδικῆς καταγωγῆς Κάρολο Ρῶσελ στὸ Μπροῦκλιν τῶν ΗΠΑ, μὲ πολλὰ μέλη σ’ ὅλο τὸν κόσμο, ποὺ ὑπηρετοῦν μὲ αὐταπάρνηση καὶ ζῆλο τὴν πολυεθνικὴ ἑταιρεία «Σκοπιά». Διδάσκουν μεταξὺ τῶν ἄλλων, ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι κτίσμα, εἶναι δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ ἄνθρωπος, τὰ ζῶα, ἡ φύση. Ἀρνοῦνται τὴ θεότητά Του, ἀρνοῦνται τὴ σωματική Του Ἀνάσταση καὶ πιστεύουν ὅτι θὰ ἔρθει καὶ πάλι στὴ γῆ, γιὰ νὰ κυβερνήσει ὡς ἐπίγειος Βασιλιὰς γιὰ χίλια ἔτη. Δὲν δέχονται τὸ δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδας, δὲν δέχονται τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Πολεμοῦν τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας καὶ μαζὶ μ’ αὐτὰ καὶ τὴν ἴδια τὴν Ἐκκλησία.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΝΩΣΗ: Ἱδρύθηκε τὸ τελευταῖο τέταρτο τοῦ 20οῦ αἰώνα. Εἶναι ἕνα χριστιανικὸ κίνημα στοὺς κόλπους τοῦ Πεντηκοστιανισμοῦ, ποὺ ἀνήκει στὸ εὐρύτερο δόγμα τοῦ Προτεσταντισμοῦ. Στὴν Ἑλλάδα ἦρθε τὴ δεκαετία τοῦ ’80 καὶ θεωροῦν τὴν Ὀρθόδοξη πίστη ὡς «πνευματικὰ δεσμὰ αἰώνων» καὶ χρησιμοποιοῦν ἄσχημους χαρακτηρισμοὺς γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἔχουν πάρει τὸ ὄνομά τους ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Πιστεύουν πὼς αὐτὸ τὸ γεγονὸς δὲν ἦταν ἕνα γεγονὸς ποὺ συνέβη τότε, ἀλλὰ κάτι ποὺ μπορεῖ νὰ συμβεῖ καὶ σήμερα.

ΠΑΠΙΚΟΙ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΟΙ: Τὸ 1954 μὲ τὸ «σχίσμα τῆς Δύσης», ἡ Χριστιανικὴ Ἐκκλησία χωρίστηκε σὲ Ἀνατολικὴ καὶ Δυτική, δηλαδὴ Καθολικὴ ἢ Παπικὴ Ἐκκλησία, διότι κυβερνᾶται ἀπὸ τὸν διάδοχο τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου, τὸν Πάπα. Δὲν εἶναι ἁπλὰ μία αἵρεση, εἶναι παναίρεση. Ἡ κύρια καὶ βασικὴ διαφορά μας εἶναι τὸ filioque, δηλαδὴ ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορεύεται ἀπὸ τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱό, ἀλλοιώνοντας ἔτσι τὴ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ. Εἰσάγουν στὸ Θεὸ κτιστὲς ἐνέργειες, πράγμα τὸ ὁποῖο καθιστᾶ ἀδύνατη τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Ἀντὶ τοῦ Βαπτίσματος μεταχειρίζονται τὸ ράντισμα καὶ στὸ μυστήριο τῆς Μεταλήψεως τὰ ἑβραϊκὰ ἄζυμα. Ἀνέτρεψαν τὶς νηστεῖες, τὸ εὐχέλαιο καὶ τὸν Ἁγιασμό. Ἔχουν πολλὰ παρακλάδια, ἕνα ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι ἡ Οὐνία, ποὺ ἀποτελεῖ Δούρειο Ἵππο μὲ σκοπὸ τὴν ἅλωση τῆς Ὀρθοδοξίας.

ΜΟΡΜΟΝΟΙ: Ἀνήκουν στὴν εὐρύτερη Χριστιανικὴ Κίνηση τῶν «Ἁγίων τῶν τελευταίων ἡμερῶν». Διδάσκουν: Ὁ Θεὸς εἶναι αἰώνιος Πατέρας, ὁ ὁποῖος ἔχει προετοιμάσει ἕνα σχέδιο, ποὺ ἐπιτρέπει τὰ παιδιά του νὰ τελειοποιηθοῦν καὶ νὰ ζήσουν μαζί του, στὴν Βασιλεία του, γιὰ πάντα.

ποκρυφιστικὲς  μάδες

ΓΙΟΓΚΑ: Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας ἔχει δηλώσει ὅτι ἡ Γιόγκα ἀποτελεῖ θεμελιῶδες κεφάλαιο τῆς θρησκείας τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ. Μία θρησκεία ἡ ὁποία ἔχει ποικιλομορφία σχολῶν, κλάδων, ἐφαρμογῶν καὶ τάσεων καὶ δὲν ποτελε εδος γυμναστικς.

ΧΑΡΤΟΜΑΝΤΕΙΑ, ΚΑΦΕΜΑΝΤΕΙΑ, ΧΕΙΡΟΜΑΝΤΕΙΑ: Εἶναι ἕνα εἶδος μαντείας ἢ προφητικῆς δύναμης. Χαρακτηριστικὰ θὰ ἀναφερθοῦμε στὴν καφεμαντεία, ἡ ὁποία τὰ τελευταῖα χρόνια ἔχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Δραστηριοποιεῖται μέσα σὲ διαφόρων εἰδῶν Καφενεῖα, μὲ σκοπὸ νὰ προσδιορίσουν τὸ μέλλον τοῦ πελάτη, ἀπὸ τοὺς διάφορους σχηματισμούς, ἀριθμοὺς καὶ τὸ εἶδος τῶν γραμμῶν στὸ φλιτζάνι τοῦ καφέ. Μέσα σ’ αὐτοὺς τοὺς χώρους φυσικά, ἀνθίζουν καὶ ἡ χαρτομαντεία καὶ ἡ χειρομαντεία.

ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ: Ὑποστηρίζουν ὅτι εἶναι τέχνη, ποὺ μπορεῖ νὰ ἀποτελέσει γέφυρα ἀνάμεσα στὴν ἐπιστήμη καὶ στὴν θρησκεία γενικότερα (τὰ γνωστὰ σ’ ἐμᾶς ζώδια). Δὲν κηρύττουν μία ἰδιαίτερη θρησκεία, ἀλλὰ ὑπηρετοῦν ὅλες τὶς θρησκεῖες, γιατὶ ὅλες ἐκφράζουν τὸ βασικὸ ἀστρολογικὸ δόγμα «ὅπως πάνω, ἔτσι καὶ κάτω». Χωρίζουν τὸ χρόνο σὲ μῆνες. Κάθε «μήνας» τους ἀποτελεῖται ἀπὸ 2.156 χρόνια. Ἔχει τελειώσει ὁ μήνας ἢ ἡ ἐποχὴ τῶν Ἰχθύων, ποὺ ἀντιπροσώπευε, μὲ βάση τὰ λεγόμενά τους, τὸν Χριστὸ καὶ ἔχουμε περάσει στὸν μήνα ἢ ἐποχὴ τοῦ Ὑδροχόου. Ὑπάρχουν καὶ ἐδῶ πολλὰ παρακλάδια, ἕνα ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι καὶ ἡ Χριστιανικὴ Ἀστρολογία.

ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ: Ἀνήκει στὶς λεγόμενες νεοφανεῖς ὁλοκληρωτικὲς αἱρέσεις ἢ καταστροφικὲς λατρεῖες, παραθρησκευτικῶν ὀργανώσεων σὲ ὅλο το κόσμο. Κεντρικὴ θέση στὴ διδασκαλία τῆς Νέας Ἐποχῆς ἔχει ὁ ἀπόλυτος πανθεϊστικὸς μονισμός, δηλαδὴ ὅλες οἱ θρησκεῖες μαζί, ἀλλὰ ἕνας Θεός. Ἡ Θεοσοφία ἔχει ὡς βασικό της δόγμα τὸ «ἓν τὸ πᾶν», δηλαδὴ ὅλα εἶναι ἕνα.

Στὸ πολιτικὸ ἐπίπεδο εἶναι ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων, μὲ κύρια χαρακτηριστικὰ τὴν ὁμοιομορφία καὶ τὸ «διαίρει καὶ βασίλευε». Σὲ θρησκευτικὸ ἐπίπεδο, εἶναι ἡ προώθηση τῆς συμφιλίωσης καὶ ἡ ἐξίσωση ὅλων των θρησκειῶν. Τὸ βασικό τους ὅπλο εἶναι ἡ σύγχυση. Δημιουργώντας σύγχυση στὸν κόσμο καὶ πλάνες, δημιουργώντας μία «νέα ἠθική» καὶ ἕνα νέο εἶδος ἀγάπης, ἔξω ἀπὸ αὐτὴν ποὺ δίδαξε ὁ Χριστὸς μὲ τὴν ζωή Του καὶ τὸ λόγο Του, διεισδύουν στὸν κοινωνικὸ ἱστὸ καὶ προκαλοῦν ρωγμὲς στὰ θεμέλια του, ποὺ εἶναι ἡ οἰκογένεια καὶ ἡ Ἐκκλησία.

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, προτρέπει τούς πιστούς νὰ μὴν ὑπάρχει ἐφησυχασμὸς ἢ ἀδιαφορία, ἀλλὰ ἀγώνας ἐναντίον τῶν αἱρέσεων, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ βάλουμε τὴν λεγόμενη «καλὴ ἀνησυχία» σὲ αὐτούς τοὺς ἀνθρώπους. Ὡστόσο, ἀποτελεῖ ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη, ἡ γνώση τοῦ Τριαδικοῦ μας Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ τοῦ δόγματος τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὄχι ὅτι τὸ δόγμα μπορεῖ ἀπὸ μόνο του νὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ οἱ Πατέρες ὑποστηρίζουν ὅτι τὸ δόγμα δείχνει τὸ δρόμο γιὰ νὰ φθάσει κανεὶς στὴν κάθαρση καὶ τὸ φωτισμό.

Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς τονίζει ὅτι κάθε ἄνθρωπος ἁγιάζεται μὲ τὴν ἀκριβῆ ὁμολογία τῆς πίστεως. Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, εἶπε: «ὁ ὁμολογῶν με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω αὐτὸν ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς». Καὶ ὁ θεῖος Ἀπόστολος διδάσκει: «Καρδία μὲν πιστεύεται εἰς δικαιοσύνην στόματι δὲ ὁμολογεῖται εἰς σωτηρίαν» (πρὸς Ρωμαίους, 10, 1-10). Γι’ αὐτὸ ἂς προσέξουμε πολύ, νὰ μὴν ξεκκλίνουμε καθόλου ἀπὸ τὴν ὀρθὴ πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ μᾶς παρέδωσε ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ οἱ Θεοφόροι Πατέρες μας.

Κλείνοντας θὰ ἀναφερθοῦμε στὰ ἑξῆς λόγια τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου: «Τίποτε δέν εἶναι πιὸ δυνατὸ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἄνθρωπε. Σταμάτα τὸν πόλεμο γιὰ νὰ μὴν διαλύσει τὴ δύναμή σου. Μὴν ἀνεβάζεις πόλεμο στὸν οὐρανό. Ἂν πολεμᾶς ἄνθρωπο ἢ νίκησες ἢ νικήθηκες. Ἂν πολεμᾶς τὴν Ἐκκλησία, εἶναι ἀδύνατο νὰ νικήσεις, γιατὶ ὁ Θεὸς εἶναι πιὸ ἰσχυρὸς ἀπὸ ὅλους» (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος, Λόγος περὶ Ἐκκλησιασμοῦ).

 *Θεολόγος-Οικονομολόγος

 

 

Θα χαρούμε να ακούσουμε τις σκέψεις σας

Αφήστε ένα σχόλιο

Το Ρωμαίικο
Logo

Ραδιόφωνο του Ρωμαίικου